Στις 9 Μαρτίου 1956, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ και οι στενοί συνεργάτες του –ο επίσκοπος Κυρηνείας Κυπριανός, ο πρωθιερέας του ναού Φανερωμένης Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου και ο δημοσιογράφος και γραμματέας της Μητρόπολης Κυρηνείας Πολύκαρπος Ιωαννίδης– συλλαμβάνονται αιφνιδιαστικά στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας από τις αγγλικές αποικιακές αρχές. Επρόκειτο να ταξιδέψουν στην Αθήνα προκειμένου να συνομιλήσουν με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που είχε εκλεγεί πρωθυπουργός της Ελλάδας μερικές μέρες πριν.
Στο πρωτοσέλιδο της 10ης Μαρτίου η «Καθημερινή» κάνει λόγο για «απαγωγή δι’ αεροπλάνου» και καταγγέλλει στο κύριο άρθρο της: «Με την χθεσινήν κυνικήν ενέργειάν των […] οι Αγγλοι απέβαλαν και τα τελευταία ίχνη της υποκρισίας, η οποία κατηύθυνεν, όσον ήτο δυνατόν, την μέχρι χθες πολιτικήν των επί του Κυπριακού. Χωρίς καμμίαν πλέον διάθεσιν να τηρήσουν τα προσχήματα, με την βαναυσότητα που χαρακτηρίζει τους στυγνούς τυράννους, απετόλμησαν μιαν πράξιν, η οποία προκαλεί όχι μόνον το Ελληνικόν Εθνος, όχι μόνον το κοινόν αίσθημα της ηθικής και της δικαιοσύνης, αλλά την δημοσίαν γνώμην όλου του πολιτισμένου κόσμου». Και καταλήγει: «Την σύλληψιν του Εθνάρχου επακολουθεί τώρα πλήρης τρομοκρατία εις την ηρωϊκήν νήσον και σκοπός της τρομοκρατίας είναι να θραυσθή η ηθική αντίστασις του Κυπριακού λαού. Εν τούτοις ο ανόσιος σκοπός των Αγγλων δεν θα επιτευχθή. Ο Μακάριος, ο Κυρηνείας και οι άλλοι συνελήφθησαν, αλλά ο ∆ιγενής και αι δυνάμεις του παραμένουν ασύλληπτοι. Θα τιμωρήσουν την ατιμίαν και την προσβολήν της Λευκωσίας».
