Τις συνθήκες που επικράτησαν στο γενικό νοσοκομείο της Λάρισας μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, περιέγραψε ο Παλαιστίνιος ειδικευόμενος ορθοπεδικός χειρουργός, Χουσάμ Ναΐμ, που είχε εκείνο το βράδυ εφημερία.
«Μόλις ήρθαν τα πρώτα ασθενοφόρα με τους τραυματίες κατάλαβα ότι έχουμε να κάνουμε και με νέα παιδιά και αυτό ήταν ένα επιπλέον βάρος πάνω μας. Οι εικόνες που είδα πρώτος, μου θύμιζαν ειλικρινά ότι είμαι για μία στιγμή στη Γάζα, γιατί είναι σκηνές βγαλμένες από πόλεμο, ακριβώς αυτά είχα δει και εγώ όταν ήμουν παλιά στη Γάζα. Και αυτό ακριβώς είπα στον διευθυντή μου, ότι νιώθω ότι είμαι στη Γάζα», σχολίασε ο Παλαιστίνιος γιατρός.
Όπως είπε, το πιο δύσκολο κομμάτι, ήταν η μεταφορά σορών στο νοσοκομείο. «Βλέπαμε ότι ήταν όλα νέα παιδιά, κάτω από 30. Αυτό από μόνο του μας έκανε να είμαστε πολύ φορτωμένοι συναισθηματικά γιατί χάθηκαν τόσα νέα παιδιά άδικα».
Ο κ. Ναΐμ περιέγραψε πως αρχικά δεν είχε γίνει αντιληπτό το μέγεθος της τραγωδίας, ώσπου άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτοι τραυματίες.
«Κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον στα επείγοντα, καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ σοβαρό. Καταλάβαμε ότι είχαμε να κάνουμε με σύγκρουση δύο τρένων. Ότι έχουμε πολλούς τραυματίες». Στη συνέχεια οι γιατροί οργανώθηκαν με ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα, όπως λέει, και μικρές ομάδες αναλάμβαναν κάθε ασθενή για την αξιολόγηση της κατάστασής του.
«Κάποια παιδιά, ήταν μέσα στο χαμό, ρωτούσαν για φίλους, ρωτούσαν για συγγενείς. Κάποια παιδιά ήταν σε σοκ ακόμα, δεν μπορούσαν αν μιλήσουν, προσπαθούσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους, γενικά εκείνη τη στιγμή ήταν βαρύ το κλίμα», κατέληξε, επισημαίνοντας πως ορισμένοι νέοι παραμένουν σε κατάσταση σοκ.