«Όταν φτάσαμε στο σημείο, κόψαμε ταχύτητα κι εκείνη τη στιγμή ένιωσα σαν να ήμουν μέσα στο τρένο όπου συνέβη το δυστύχημα. Προσπάθησα να μπω στη θέση των συναδέλφων, των παιδιών που ήταν οι μηχανοδηγοί. Τι μπορεί να είδαν εκείνοι, τι να σκέφτηκαν. Ήταν έντονη η συναισθηματική φόρτιση, δεν σας κρύβω ότι δάκρυσα. Έκανα τον σταυρό μου και συνέχισα το δρομολόγιο».
Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, ο μηχανοδηγός Αλέξανδρος Ιορδανίδης, μπήκε στο τρένο από τον εμπορευματικό σταθμό της Θεσσαλονίκης για το προγραμματισμένο δρομολόγιο μέχρι το Λιανοκλάδι, κοντά στη Λαμία. Είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από τη σιδηροδρομική τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου και όλο το προηγούμενο διάστημα εκείνος όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοί του προετοιμάζονταν ψυχολογικά για τη μέρα που θα ανέβαιναν ξανά στο τρένο. Τίποτα, όμως, δεν τον προετοίμασε για τη στιγμή που θα περνούσε για πρώτη φορά από το σημείο των Τεμπών. Ο Αλέξανδρος, όπως και όλοι όσοι βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή μαζί του στην εμπορική αμαξοστοιχία, ένιωσαν ένα αφόρητο βάρος και την ίδια δυνατή συγκίνηση.
«Σε όλη τη διαδρομή, συζητούσαμε για το τι μπορεί να είχε συμβεί τη νύχτα του δυστυχήματος, αλλά όταν πλησιάσαμε στο σημείο υπήρχε μία παρατεταμένη σιωπή στον θάλαμο. Είδαμε το μικρό εκκλησάκι που είχε στηθεί ως μνημείο και κάποια κεριά και λουλούδια αφημένα εκεί. Όλοι, νομίζω, σκεφτόμασταν και νιώθαμε το ίδιο πράγμα», αφηγείται στην «Κ» ο 32χρονος μηχανοδηγός που εργάζεται τα τελευταία πέντε χρόνια στη Hellenic Train. Ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά τους μηχανοδηγούς που έχασαν τη ζωή τους στο σιδηροδρομικό δυστύχημα. «Πιστεύω πως όταν θα περνάμε από τα Τέμπη -όσος καιρός κι αν περάσει- η σκέψη μας θα “ταξιδεύει” στους ανθρώπους που χάθηκαν και κάθε φορά θα νιώθουμε το ίδιο μούδιασμα και τον ίδιο αναστεναγμό μέσα μας».
Ο Αλέξανδρος εκτέλεσε το δεύτερο εμπορικό δρομολόγιο, μία ημέρα μετά την επανεκκίνηση του σιδηροδρόμου. Μαζί του στον θάλαμο βρίσκονταν ένας ακόμη μηχανοδηγός, ένας εκπαιδευτής της εταιρείας, καθώς κι ένας εργαζόμενος του ΟΣΕ με τη συσκευή του GSMR ως «πλοηγός» για τη διασφάλιση της ραδιοεπικοινωνίας μέσα στα τούνελ.
«Αυτή ήταν μία ξεκάθαρη απαίτηση των μηχανοδηγών προς τη διοίκηση του ΟΣΕ, να βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία η ραδιοκάλυψη της γραμμής. Με το προϋπάρχον σύστημα δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί αυτή η κάλυψη, οπότε πλέον σε κάθε δρομολόγιο θα έχουμε μαζί μας έναν άνθρωπο του ΟΣΕ με την κινητή συσκευή GSMR, ώστε να μπορούμε να έχουμε επικοινωνία με τους σταθμούς. Αυτό θα ισχύσει για όλες τις αμαξοστοιχίες, εμπορικές και επιβατικές, που περνούν μέσα από τα τούνελ των Τεμπών και του Πλαταμώνα έως ότου πιστοποιηθεί το σύστημα GSMR και μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε οι μηχανοδηγοί», εξηγεί στην «Κ», ο Αλέξανδρος Ιορδανίδης.
Συνάντηση στο Λιανοκλάδι
Το εμπορικό τρένο από τη Θεσσαλονίκη μπήκε στον σταθμό του Λιανοκλαδίου, γύρω στη 01.45 τα ξημερώματα. Λίγα λεπτά νωρίτερα στον ίδιο σταθμό είχε φτάσει το αντίστοιχο τρένο από την Αθήνα. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς ασφαλείας και για όσο διάστημα κριθεί απαραίτητο, τα δρομολόγια της εμπορικής γραμμής “Αθήνα – Θεσσαλονίκη”, θα συναντώνται πλέον στο Λιανοκλάδι, όπου οι οδηγοί, έχοντας κάνει τη μισή διαδρομή, θα ανταλλάσσουν τρένα και θα επιστρέφουν στη βάση τους, γεγονός που συμβάλλει, λένε οι μηχανοδηγοί στην ψυχολογία τους. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται επιπλέον ότι τα τρένα δεν συναντώνται σε κάποιο “ανοιχτό” σημείο της διαδρομής, αλλά σε έναν κεντρικό σταθμό όπου υπάρχει σταθμάρχης και προσωπικό του ΟΣΕ.
«Τα τρένα θα πρέπει να συναντώνται σε ενεργό σταθμό, ώστε οι γραμμές να είναι ελεύθερες, είτε είναι μονής, είτε διπλής κυκλοφορίας», τονίζει ο Ανδρέας Αθανασόπουλος. Είναι ο μηχανοδηγός που έκανε πρώτος το εμπορικό δρομολόγιο από την Αθήνα προς το Λιανοκλάδι, το βράδυ της 29ης Μαρτίου, όταν αποφασίστηκε η επανέναρξη των εμπορικών δρομολογίων. Το τρένο ξεκίνησε, όπως είχε προγραμματιστεί, στις 22.20 από τον σταθμό Λαρίσης.
«Όταν άνοιξα την πόρτα και ανέβηκα στη μηχανή ένιωσα ένα μούδιασμα. Όμως, είμαι επαγγελματίας, έπρεπε να συγκεντρωθώ και να κάνω τη δουλειά μου, αυτήν που αγαπώ κι έχω εκπαιδευτεί να κάνω σωστά», λέει ο 32χρονος Ανδρέας, που εργάζεται πέντε χρόνια ως μηχανοδηγός. Σε αυτό το πρώτο δρομολόγιο, δύο εκπαιδευτές της εταιρείας συνόδευαν εκείνον και τον δεύτερο μηχανοδηγό. «Λόγω των ειδικών συνθηκών, είχαμε μαζί μας αυτούς τους ανθρώπους και για ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και για πρακτικούς λόγους. Έλεγχαν για τυχόν σφάλματα στην υποδομή, παρατηρούσαν αν λειτουργούσε σωστά ο εξαερισμός ή τα φώτα μέσα στα τούνελ», λέει ο ίδιος.
«Χωρίς γραπτές διαβεβαιώσεις δεν θα ανέβαινα στο τρένο»
Ο αρχικός προγραμματισμός για τη σταδιακή επανεκκίνηση του σιδηροδρόμου, “μέτρησε” αρκετές καθυστερήσεις. Χρειάστηκαν γραπτές διαβεβαιώσεις από τον ΟΣΕ προς το σωματείο των μηχανοδηγών για να ξαναμπούν τα τρένα στις ράγες και να ανέβουν σε αυτά οι εργαζόμενοι. Κι ενώ τα εμπορικά δρομολόγια ξεκίνησαν την περασμένη Τετάρτη, σήμερα Δευτέρα, κάνουν την αρχή τα επιβατικά.
«Από τη μια μέρα στην άλλη, δεν μπορούν να αλλάξουν όλα. Εμείς ζητήσαμε για αρχή, να λυθούν βασικά θέματα ασφαλείας, να υπάρχει επικοινωνία μέσα στις σήραγγες, να υπάρχουν έξοδοι κινδύνου. Τα φωτοσήματα, όταν δεν έχουν γίνει μέσα σε 15 χρόνια, δεν μπορούν να γίνουν μέσα σε λίγες μέρες. Θα πρέπει, όμως, να μην υπάρχουν μονές γραμμές, και τα δρομολόγια, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, να είναι αραιωμένα», εξηγεί στην «Κ» ο Ανδρέας Αθανασόπουλος.
«Μετά από πολλές συνελεύσεις στις οποίες οι μηχανοδηγοί συμμετείχαμε όλο αυτό το διάστημα, συμφωνήσαμε ότι σεβόμενοι τους ανθρώπους που χάθηκαν στα Τέμπη αλλά και με προτεραιότητα την ασφάλεια των επιβατών και τη δική μας, θα έπρεπε να ενεργοποιηθούν βασικά συστήματα ασφαλείας προτού ανέβουμε στα τρένα. Χωρίς γραπτές διαβεβαιώσεις, εγώ δεν θα ξεκινούσα», καταλήγει.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr