Την αναστολή της άδειας του Nammos ζήτησε χθες από τον Δήμο Μυκόνου το υπουργείο Περιβάλλοντος. Προηγήθηκε η απόρριψη, από το Εφετείο Αθηνών, του αιτήματος των εκπροσώπων της επιχείρησης για αναστολή της απόφασης κατεδάφισης. Η απόφαση αποτελεί «βόμβα» για το νησί, καθώς το Nammos είναι μία από τις γνωστότερες επιχειρήσεις και είχε σαφώς μικρότερες πολεοδομικές παραβάσεις (τουλάχιστον από όσα έχουν γίνει έως τώρα γνωστά) από το Principote, που σφραγίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα.
Το αίτημα του υπουργείου, που φέρει την ένδειξη «εξαιρετικά επείγον», αφορά το σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που βρίσκονται κάτω από το σήμα του Nammos στην παραλία Ψαρού, δηλαδή καταστήματα, εστιατόρια, μπαρ κ.λπ. και όχι μόνον όσα σχετίζονται με τις αυθαίρετες κατασκευές. Το έγγραφο απευθύνεται στον Δήμο Μυκόνου, που καλείται «το αργότερο εντός της αύριον, ήτοι τη 19η Μαΐου» (δηλαδή σήμερα) να συγκαλέσει την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής για να προχωρήσει στην αναστολή όλων των αδειών λειτουργίας του συγκροτήματος «είτε αυτές υφίστανται κατά τον χρόνο εντοπισμού των αυθαιρεσιών είτε εκκινήσουν/γνωστοποιήσουν τη λειτουργία τους στην ίδια περιοχή μεταγενέστερα». Το έγγραφο απευθύνεται όχι μόνο στον δήμο και στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, αλλά και στη Γενική Γραμματεία Τουρισμού, αφού όπως αποδείχθηκε στην περίπτωση του Principote υπήρχαν «διπλές άδειες», δηλαδή γνωστοποιήσεις λειτουργίας σε δύο διαφορετικά όργανα ασύνδετα μεταξύ τους.
Προηγήθηκε, χθες, το μεσημέρι, η έκδοση απορριπτικής απόφασης από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών για την αίτηση αναστολής που κατέθεσαν στις 28 Απριλίου τρεις εταιρείες και πέντε πολίτες: οι δύο εταιρείες είναι οι μισθώτριες του ακινήτου, η τρίτη εταιρεία και οι πολίτες είναι οι ιδιοκτήτες. Η υπόθεση εκδικάστηκε στις 12 Μαΐου και η απόφαση (υπ’ αρ. 64/2023) εκδόθηκε χθες. Σύμφωνα με την απόφαση, που βρίσκεται στη διάθεση της «Κ», η ομάδα των εκπροσώπων του Nammos υποστήριξε ότι τα δύο βασικά κτίρια που κατέγραψε η έκθεση αυτοψίας των επιθεωρητών Περιβάλλοντος (520 τ.μ. και 40 τ.μ.) ήταν ήδη κατασκευασμένα στο παρελθόν και «τακτοποιημένα». Οπως ανέφεραν στο δικαστήριο, «οι διαπιστωθείσες εργασίες υλοποίησης υδραυλικών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων από τη φύση τους δεν αφορούν εργασίες κατασκευής φέροντος οργανισμού και δεν συνιστούν εργασίες κατασκευής αυθαιρέτου». Περαιτέρω, υποστήριξαν ότι για τις εργασίες αυτές δεν απαιτείται άδεια αλλά και σε κάθε περίπτωση για το μεγαλύτερο από τα δύο κτίσματα (που λειτουργεί ως κατάστημα) είχε εκδοθεί έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας. Το σημείο αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς, σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία (άρθρο 271α του ν. 5037/23), αν εντοπιστούν από το μεικτό κλιμάκιο παράνομες εργασίες σε εξέλιξη, τότε η κατασκευή κρίνεται αμέσως κατεδαφιστέα. Για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους, οι εκπρόσωποι του Nammos κατέθεσαν και αναφορά αστυνομικού του Α.Τ. Μυκόνου –που συνόδευσε την αυτοψία των επιθεωρητών– προς το υπουργείο Περιβάλλοντος, σύμφωνα με το οποίο οι εργασίες που πραγματοποιούνταν δεν αφορούσαν την κατασκευή φέροντος οργανισμού κτιρίου.
Το Nammos επίσης υποστήριξε ότι οι αποκλίσεις που διαπίστωσαν οι επιθεωρητές ανάμεσα στα κτίρια και στις δηλώσεις «τακτοποίησης» οφείλονται στο ότι το κλιμάκιο δεν είχε πλήρη πρόσβαση στα δύο κτίρια. Υποστήριξαν ακόμη ότι οι επιθεωρητές ήταν αναρμόδιοι για τα τμήματα του κτιρίου που ήταν εντός της ζώνης αιγιαλού (όπου αρμόδια είναι η Κτηματική Υπηρεσία).
Από την πλευρά τους, οι επιθεωρητές υποστήριξαν ότι τα κτίρια είχαν ουσιώδεις διαφορές με τα κτίσματα που είχαν πριν από κάποια χρόνια «τακτοποιηθεί» και ότι οι εργασίες που εκτελούνταν εκεί ήταν οικοδομικές. Το δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα των εκπροσώπων του Nammos, ότι αν τα κτίρια γκρεμιστούν η επιχείρηση θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, αφού το οικόπεδο στο οποίο είχαν χτιστεί δεν είναι άρτιο και βρίσκεται στη ζώνη των 100 μέτρων από τον αιγιαλό και επομένως δεν θα μπορεί να ξαναχτιστεί. Οπως και το επιχείρημα ότι η εταιρεία θα υποστεί ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, «δεδομένου ότι θα αποστερηθούν τεράστιας έκτασης χώρους που είναι ωφέλιμοι γι’ αυτές, ενώ θα προξενήσει ανεπανόρθωτη ηθική βλάβη, αφού θα πληγεί η φήμη τους». Το δικαστήριο έκρινε ότι όλες οι κατασκευές στον αιγιαλό και στην παραλία πρέπει να κατεδαφίζονται χωρίς καθυστέρηση. Επιπλέον, «η επέκταση και οι μεταβολές των όψεων των δύο κτιρίων έγιναν για τη διεύρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και επομένως η αναστολή εκτέλεσης της κατεδάφισης θα οδηγούσε στη δημιουργία νέας πραγματικής κατάστασης».
Μετά την απόφαση αυτή, το Δημόσιο δεν είναι υποχρεωμένο πλέον να περιμένει την εκδίκαση της κύριας προσφυγής (για την οποία δεν έχει οριστεί δικάσιμος) και μπορεί να προχωρήσει στην κατεδάφιση των δύο κτιρίων. Λογικά, οι εκπρόσωποι του Nammos θα προσπαθήσουν να ανακόψουν τόσο την απόφαση κατεδάφισης όσο και την απόφαση σφράγισης με νέες προσφυγές στη Δικαιοσύνη.