Η Εισαγγελία του Μονάχου ελπίζει στην Εισαγγελία Διαφθοράς στην Αθήνα για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσο έγιναν παράνομες πληρωμές στην πώληση των αρμάτων μάχης «Leo-2» (Λέοπαρντ) προς την Ελλάδα. Τέτοιες δεν είχαν προκύψει στην έρευνα της Εισαγγελίας του Μονάχου μεταξύ 2004 – 2006, με βασικό ύποπτο ένα τουλάχιστον τότε στέλεχος της KMW που είχε την ευθύνη των πωλήσεων. Η γερμανική Εισαγγελία διεξάγει τώρα νέα προκαταρκτική έρευνα με βάση την πρώτη απολογία του Αντώνη Κάντα, ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται σε αίτημα δικαστικής συνδρομής της Εισαγγελίας Διαφθοράς στην Αθήνα.
«Εμείς δεν κάναμε τέτοιες πληρωμές» είπε στην «Κ» στέλεχος της KMW, που είχε λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις. «Υποστήκαμε διεξοδική εξέταση της πρότασής μας και δώσαμε το υψηλότερο ποσοστό συμπαραγωγής». Oπως πληροφορήθηκε η «Κ» από τον ίδιο τον κ. Θωμά Λιακουνάκο, το ποσό που έβαλε η εταιρεία Axon στα ταμεία της, από την κυρία σύμβαση, είναι 26 εκατ. ευρώ. Ομως εισαγγελικές πηγές θεωρούν το ποσό αυτό μικρό (1,47% της σύμβασης), παρά το γεγονός ότι ο κ. Λιακουνάκος έχει φορολογηθεί «εξονυχιστικά» από τις φορολογικές αρχές την τελευταία δεκαετία χωρίς να έχουν εγερθεί αιτιάσεις για τα βιβλία του.
Ισως γι’ αυτό, όμως, και οι εισαγγελείς στο Μόναχο και την Αθήνα να θέτουν το ερώτημα προς την προμηθεύτρια εταιρεία «πόσα χρήματα και με ποιον τρόπο» διοχετεύθηκαν στην εταιρεία του κ. Λιακουνάκου. Ο κ. Κάντας είχε περιγράψει στην κατάθεσή του ότι ο κ. Λιακουνάκος τού άφησε σακ βουαγιάζ με 600.000 ευρώ στον καναπέ του γραφείου, κάτι που ο τελευταίος διέψευσε.
Από την πλευρά της η γερμανική εταιρεία κατηγορεί το ελληνικό Δημόσιο ότι παρακρατεί, χωρίς να απομειώνει, εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης ύψους 700 εκατ. για τα αντισταθμιστικά που έχουν –πλην ενός– ολοκληρωθεί και ένα ποσό 100 εκατ. από την κυρία σύμβαση.
Η KMW, που είχε προβλέψει στην αίτησή της για εξαγωγική ασφάλιση ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν θα ήταν σε θέση να εξοφλήσει τα άρματα «Leo-2», δεν έχει λάβει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», 28 εκατ. από την τελευταία δόση για τα άρματα. Στελέχη της θυμίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση, μέσω του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη, είχε παρακαλέσει για «μία πιο αργή» παράδοση των αρμάτων, τρία τη φορά αντί για έξι, επειδή δεν ήταν σε θέση να πληρώνει. Η επιθυμία αυτή δεν διατυπώθηκε ποτέ εγγράφως από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, με αποτέλεσμα, επειδή οι Γερμανοί φοβούνταν μην κηρυχθούν έκπτωτοι, να συνεχίσουν να παραδίδουν περισσότερα άρματα χωρίς να πληρώνονται γι’ αυτά.
Η πρακτική αυτή είχε αποτέλεσμα οι σχέσεις της γερμανικής κατασκευάστριας με τις πιστώτριες γερμανικές τράπεζες να φτάσουν στο «χείλος της αβύσσου». Στελέχη της KMW είπαν, μιλώντας στην «Κ» υπό τον όρο της ανωνυμίας, ότι η εταιρεία ανταποκρίθηκε πλήρως στις υποχρεώσεις της χωρίς όμως να ισχύει το ίδιο για το ΥΕΘΑ, το οποίο παραπέμπει σε μια εκκρεμή απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτος προκειμένου να απελευθερώσει τις εγγυητικές επιστολές.
Από την πλευρά του ο κ. Λιακουνάκος φαίνεται να έχει προτείνει στη γερμανική πλευρά την αξιοποίηση της βιομηχανικής υποδομής που απαξιώνεται (π.χ.ΕΛΒΟ) για after sales service των χιλίων αρμάτων Λέοπαρντ που διαθέτει η χώρα μας, μία πρόταση που δεν έχει απορριφθεί από τη γερμανική εταιρεία.
Ο κ. Μαλλής πρόλαβε τους Ελβετούς
Ο ανακριτής Γ. Μαλλής επιστράτευσε όλη τη φαντασία του και έκανε το εξής: Φώναξε έναν τραπεζικό στo γραφείο του για να ανοίξει έναν λογαριασμό στον Αντώνιο Κάντα. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια και της κ. Ελένης Ράικου, έπεισε τον δικηγόρο του κατηγορουμένου να του ζητήσει να αρχίσει να στέλνει εκεί χρήματα που είχε σε Σιγκαπούρη και Ελβετία. Αυτή η κίνηση, εμπνεύσεως κι ενός εκ των συνηγόρων του Κάντα, του κ. Ηλία Μπίσια, μάλλον δεν άρεσε στις ελβετικές αρχές. Αν για κάθε Ελληνα κατηγορούμενο ακολουθηθεί η ίδια πρακτική, σύντομα η Ελβετία κινδυνεύει να χάνει εκατομμύρια από παρόμοιους «επαναπατρισμούς». Γι’ αυτό το καλύτερο που μπορούν να ελπίζουν οι ελληνικές αρχές, είπε στους συναδέλφους του ο Ελβετός εισαγγελέας Ουρς Κοέλι αυτή την εβδομάδα, είναι να ζητήσουν με επιστολές της κυβέρνησης τη διανομή των «λαφύρων» με το ελβετικό κράτος. Διαφορετικά η Ελβετία θα μπορεί να κρατά ολόκληρο το ποσό. Αν προλάβει, βεβαίως. Διότι στην υπόθεση Κάντα η εισαγγελική παραγγελία για το μπλοκάρισμα ενός εκατομμυρίου από τον λογαριασμό του ήρθε μόλις στις 20/12/2013 και αφού εισαγγελείς και δικηγόροι στην Αθήνα είχαν καταφέρει το ακατόρθωτο: να «επαναπατρίσουν» κεφάλαια από παράνομες δραστηριότητες.