Ενα ιδιόμορφο διπλωματικό μπρα ντε φερ έχει ξεκινήσει μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας. Μήλον τις Εριδος; Τα δεσμευμένα χρήματα που βρίσκονται εκεί και διεκδικεί η Ελλάδα.
Τελευταία εξέλιξη, οι διαπραγματεύσεις για την επιστροφή των «περίφημων» 160 εκατ. ευρώ του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Η ελβετική πλευρά φέρεται πως έχει αποδεχθεί να αποδεσμευθούν και να επιστραφούν τα χρήματα, με την προϋπόθεση ότι θα λάβουν την έγγραφη συναίνεση του ίδιου του επιχειρηματία, καθώς και του εισαγγελέα που χειρίζεται πλέον την υπόθεση. Τα χρήματα αυτά (στην πραγματικότητα, ουδείς έχει εικόνα για το ακριβές ποσό, γιατί πρόκειται και για τοποθετήσεις σε ομόλογα – τίτλους και όχι αποκλειστικά καταθέσεις μετρητών) θα εμβαστούν στον λογαριασμό του Δημοσίου που «εγκαινίασε» στα τέλη του 2013 ο Αντ. Κάντας. Πρόκειται για μια διαπραγμάτευση που για κάποιους ενδέχεται να κρύβει και παγίδες – μία από αυτές, ένα δάνειο του Κυριακίδη (πρώην στενού συνεργάτη του Λαυρεντιάδη και επίσης κατηγορουμένου). Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ένα σημαντικό τμήμα των χρημάτων, περί τα 60 εκατ. ευρώ, είχε μπει υποθήκη σε δάνειο του Κυριακίδη και εάν αυτό ισχύει, υπάρχει ο φόβος με το που αποδεσμευθούν τα χρήματα για να επιστραφούν στην Ελλάδα, η Ελβετία να προσπαθήσει να τα διεκδικήσει υπέρ της τράπεζάς της που έχει το μη εξυπηρετούμενο δάνειο. Εάν, από την άλλη, η κίνηση αυτή «βγει» και τα χρήματα επιστραφούν, θα είναι η πρώτη φορά που δεσμευμένα κεφάλαια «επαναπατρίζονται» μέσω της επίσημης οδού της δικαστικής συνδρομής.
Ολα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2011, όταν ο εισαγγελέας Εφετών Γιαν. Δραγάτσης πήρε τηλέφωνο τον ομόλογό του και του ζήτησε βοήθεια για την υπόθεση της Proton που ερευνούσε – του έστειλε επισήμως το ιστορικό και τα κεντρικά πρόσωπα. Εντός ενάμιση μηνός ενημερώθηκε ότι έχουν εντοπιστεί επενδύσεις αξίας 160 εκατ. σε Γιβραλτάρ και Σιγκαπούρη, η διαχείριση των οποίων, όμως, γινόταν από Ελβετό τραπεζίτη. «Πιάστε τα», τους είπε εν ολίγοις από το τηλέφωνο στις 15 Φεβρουαρίου και σε επίσημο αίτημα που έστειλε το ίδιο κιόλας απόγευμα. Και οι Ελβετοί το έπραξαν υπέρ του αιτούντος, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου.
Ισως όμως να είναι και η τελευταία φορά που αυτή η απλή, φαινομενικά, διαδικασία θα εφαρμοστεί με επιτυχία προς όφελος της Ελλάδας. Φαίνεται πως πλέον έχει ξεκινήσει μεταξύ των δύο χωρών ένας άτυπος αγώνας δρόμου για το ποιος θα διεκδικήσει πρώτος τα χρήματα: όταν λίγους μήνες μετά την επιτυχή δέσμευση στην υπόθεση Λαυρεντιάδη, ο ανακριτής κ. Σπ. Γεωργουλέας ζήτησε από τους Ελβετούς να εντοπίσουν και να κατασχέσουν όσους λογαριασμούς ήταν συνδεδεμένοι με τους ιδιοκτήτες της Energa και Hellas Power, αυτοί το έκαναν, αλλά επέκτειναν την έρευνά τους και όταν εντόπισαν στοιχεία για μία ακόμη εταιρεία, την Aloe Vera που διαχειριζόταν μετοχές χρηματιστηρίου, άσκησαν δίωξη και την δέσμευσαν. Αυτή τη φορά, όμως, υπέρ του ελβετικού κράτους.
Μισά μισά
Οταν οι Ελβετοί εισαγγελείς ήρθαν εφέτος, στις αρχές του Φεβρουαρίου, για να εξετάσουν Ζήγρα και Τσοχατζόπουλο, για περίπου δύο ώρες συναντήθηκαν με τους Ελληνες ομολόγους τους και συζήτησαν όλες τις μεταξύ τους εκκρεμότητες στις υποθέσεις των εξοπλιστικών, της Energa – Hellas Power, της Proton και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Είχε προηγηθεί την προηγούμενη ημέρα ο καβγάς του Νικ. Ζήγρα και του συνηγόρου του Στ. Γκαρίπη για την επιστροφή των 2,2 εκατ. ευρώ που έχουν δεσμεύσει οι Ελβετοί. Εκεί όλοι είχαν ακούσει την απάντηση του εισαγγελέα, πως ίσως καταφέρει η Ελλάδα να πάρει τα μισά, δημιουργώντας μια αμηχανία στα γραφεία της Ευελπίδων. Οι ανακριτές δεν έβαλαν το θέμα αυτό στην ατζέντα εκείνου του «πρωινού καφέ», ενώ ακόμη και σήμερα πλέουν σε αχαρτογράφητα ύδατα και συχνά γίνονται έντονες συζητήσεις για το ποια είναι η καλύτερη μέθοδος ώστε να διασφαλιστεί η επιστροφή των κεφαλαίων, χωρίς αυτό, όμως, να θέσει σε κίνδυνο την αλληλοϋποστήριξη στις εν εξελίξει έρευνες.
