Την πρακτική του leasing για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, επεκτείνει η Τράπεζα της Ελλάδος, δίνοντας το δικαίωμα στους δανειολήπτες που αδυνατούν να αποπληρώσουν το δάνειό τους, να μείνουν στο ακίνητο έναντι ενοικίου. Προηγουμένως θα πρέπει να έχουν μεταβιβάσει την κυριότητα του ακινήτου τους στην τράπεζα, κατά το πρότυπο της χρηματοδοτικής μίσθωσης, με ελάχιστη χρονική διάρκεια που συνήθως είναι τα πέντε έτη.
Η δυνατότητα αυτή προβλέπεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας για τις τράπεζες που έδωσε προχθές προς διαβούλευση στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος. Οπως σημειώνεται, στην περίπτωση αυτή ο δανειολήπτης αποκτά τα προβλεπόμενα από το ισχύον δίκαιο περί χρηματοδοτικής μίσθωσης, γεγονός που σημαίνει ότι μετά την πάροδο π.χ. της πενταετίας, ο δανειολήπτης θα μπορεί, ανάλογα πάντα και με τη συμφωνία που έχει κάνει με την τράπεζα, να επαναγοράσει το ακίνητό του.
Στις δυνατότητες που προβλέπει ο Κώδικας, για όσους δανειολήπτες είναι συνεργάσιμοι, είναι και η μεταβίβαση της κυριότητας του ακινήτου είτε στην τράπεζα είτε σε τρίτο (άλλο πιστωτικό ίδρυμα, τρίτο αγοραστή, κρατική εταιρεία διαχείρισης ακινήτων κ.λπ.), με στόχο την αποπληρωμή μέρους ή του συνόλου του δανείου. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται αντίστοιχα με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια έναντι μισθώματος, συνήθως τριετία.
Οι λύσεις αυτές είναι εργαλεία, που έχουν χρησιμοποιηθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με αντίστοιχα προβλήματα επισφαλειών και τα οποία μεταφέρονται και στην ελληνική πραγματικότητα, προκειμένου να αξιοποιηθούν μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου για την προστασία της πρώτης κατοικίας, δηλαδή από το 2015.
Ο Κώδικας προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες που θα πρέπει να ακολουθούν οι τράπεζες, προκειμένου να αναζητήσουν μια κοινή λύση με τους δανειολήπτες – νοικοκυριά και επιχειρήσεις- για τη διευθέτηση των οφειλών τους. Οι οφειλέτες από την πλευρά τους θα πρέπει να είναι απόλυτα συνεργάσιμοι και να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της τράπεζας, παρέχοντας πλήρη ενημέρωση για την οικονομική ή την εισοδηματική τους κατάσταση.
Τα βασικά εργαλεία όπως περιγράφονται στον Κώδικα είναι οι μειωμένες τοκοχρεολυτικές δόσεις, η περίοδος χάριτος, η αναβολή πληρωμής δόσεων, η κεφαλαιοποίηση καθυστερήσεων ή η μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου, η αλλαγή τύπου επιτοκίου ή η παράταση της διάρκειας του δανείου. Αντίστοιχα προβλέπεται και ο διαχωρισμός του ενυπόθηκου δανείου σε ένα βιώσιμο σκέλος με εμπράγματη εξασφάλιση που θα αποπληρώνεται με βάση την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής και το υπόλοιπο του δανείου, το οποίο δεν θα εκτοκίζεται έως μια μεταγενέστερη ημερομηνία.