Είχε Ferrari, είχε ιδιωτικό αεροπλάνο, είχε τρία ΑΦΜ, είχε ψεύτικο πτυχίο, αλλά είχε κι έναν απολύτως αληθινό μισθό. Ακόμα κι έτσι, ο ταλαντούχος κύριος Γιάννης Καστάνης, ο διευθυντής γενικής ιατρικής του Πολυδύναμου Ιατρείου Σκύρου, δεν θα εντυπωσίαζε τους «συναδέλφους» του που παρουσιάζονται σε αυτό το ρεπορτάζ. Τους αξιότιμους κυρίους δηλαδή που κάνουν ακόμη και τον Λέανδρο Ρακιντζή, τον άνθρωπο που έχει δει τα πάντα ως γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, να κουνάει το κεφάλι του απελπισμένος.
Πάρτε για παράδειγμα τον συμπαθή κύριο Αθ. Χρονόπουλο, τον παλαιό διευθυντή της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, που προσγειώθηκε κάπως ανώμαλα πέρυσι τον Αύγουστο. Τότε, βλέπετε, το πανελλήνιο ενημερώθηκε πως το πτυχίο του απ’ το Κολούμπια ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των λεγόμενων «πέτσινων», αφού η ημερομηνία αποφοίτησης του κ. διευθυντή απ’ το αμερικανικό πανεπιστήμιο απείχε τρεις μονάχα μέρες από την απόλυσή του απ’ τον ελληνικό στρατό! Αλλά καθώς αυτά ήταν ψιλά γράμματα για το Δημόσιο που παλιά δεν ήλεγχε κανένα πτυχίο, ο Αθ. Χρονόπουλος στρογγυλοκάθησε στη θέση του διευθυντή της ΕΑΒ, η οποία φτιάχτηκε ειδικά γι’ αυτόν το 2008 επειδή επέδειξε «υπερβάλλοντα ζήλο, εργατικότητα και αποτελεσματικότητα», όπως έγραφε τότε η συστατική επιστολή του διευθύνοντος συμβούλου που τον πρότεινε.
Κάπως έτσι, από ταπεινός τεχνικός διευθυντής στον Αραξο, ο κ. Χρονόπουλος βρέθηκε να εισπράττει 467.000 ευρώ απ’ την ΕΑΒ, κι αυτό, χωρίς να υπολογίσουμε τα άλλα «έξοδα εργασίας» του. Οπως, λ.χ., τα 22.000 ευρώ που κατέβαλε η ΕΑΒ για να τον έχει επί 4 μήνες σε πεντάστερο ξενοδοχείο στην Ερέτρια, ώστε να είναι κοντά στα κεντρικά και να επιβλέπει τις εργασίες, μήπως κάνουν οι υπάλληλοι κανένα λάθος…
Αυτές οι λεπτομέρειες άλλωστε είναι που κάνουν τη διαφορά. Ας μην ξεχνάμε πως και ο πρωτοπόρος διοικητής του Παίδων, Χάρης Τομπούλογλου, όταν πιάστηκε να ενθυλακώνει τη μίζα, έκανε ρελάνς λέγοντας πως προόριζε τα λεφτά για… δωρεά στο νοσοκομείο. Γιατί όταν πρόκειται για το ελληνικό Δημόσιο, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι άλλο μπορεί να συμβεί.
«Προσοχή! Είναι ψευτογιατρός με πλαστό πτυχίο. Οι γέροντες κινδυνεύουν!» έλεγε η ανώνυμη επιστολή που έλαβε πέρυσι το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Οι άνδρες που έσπευσαν στο ΚΑΠΗ των βορείων προαστίων να σώσουν τις γιαγιάδες απ’ τη γιατρίνα – Μένγκελε, βρέθηκαν μπροστά στη χαριτωμένη κυρία Θ. Π., που ήταν… αυτοδίδακτη παθολόγος: απ’ το Κίεβο ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου που υποτίθεται πως τελείωσε, είπε πως το όνομά της δεν υπάρχει σε κανένα αρχείο. Η δόκτωρ, βλέπετε, υποτίθεται πως είχε αποφοιτήσει το 1997 από το Εθνικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο Κιέβου με ειδικότητα «γενικός ιατρός», ενώ στην πραγματικότητα ήταν… γενικώς αλεπού γιατρός. Και ανήκε, όπως και η επόμενη κυρία της μικρής μας λίστας, στην ευρύτερη κατηγορία «κομπογιαννίτες».
Πρόκειται για μία εξαιρετικά χαριτωμένη φαρμακοτρίφτισσα, η οποία έκανε λαμπρή καριέρα ως… χειρουργός στην Ελλάδα επί δύο ολόκληρες δεκαετίες! Η πορεία της στο ΙΚΑ και στον ιδιωτικό τομέα τερματίστηκε ξαφνικά όταν την εντόπισαν οι ελεγκτές τον Αύγουστο του 2011. Και τότε αποκαλύφθηκε πως απ’ τα τέλη του 1990 που αναγνωρίστηκε το (ανύπαρκτο) πτυχίο της στην Ιατρική, η αυτοδίδακτη Λευκορωσίδα χειρουργός ήταν γραμμένη στον ελληνικό Ιατρικό Σύλλογο. Οταν είκοσι χρόνια μετά οι ελεγκτές την εντόπισαν και την ρώτησαν αν έχει πτυχίο, εκείνη τους απάντησε πως και βέβαια έχει. Μόνο που δεν είναι απ’ την Ιατρική Σχολή, αλλά απ’ τη Φιλολογία της Λευκορωσίας!
Αλλά βέβαια, απ’ όλες τις ιστορίες τρέλας του Δημοσίου, πάντα υπάρχουν άλλες, ακόμα πιο ακραίες. Ιστορίες που κάνουν ακόμα και τον Ρίζο Ρίζο, τον συνδικαλιστή της ΔΕΗ που πιάστηκε με 750.000 ευρώ σε κυπριακή offshore, να μοιάζει με ψιλικατζή μεροκαματιάρη. Θα θυμάστε ίσως την περίπτωση του ζάπλουτου κ. Δ. Κόκκα, του παλαιού δασάρχη Πόρου, του ανθρώπου με τους 22 τραπεζικούς λογαριασμούς και τα 4,1 εκατ. ευρώ. Ο επιμελής αυτός κύριος κατάφερε να φτιάξει την όμορφη περιουσία του απ’ το 1995 ώς το 2008, με τις χορηγίες των ευγενών κυρίων που ήθελαν να χτίσουν βίλα πέριξ του δασαρχείου.