Υπάρχει πάντα τρόπος. Η τάξη, την οποία επέβαλε το υπουργείο Πολιτισμού στις κλιτύς της Ακροπόλεως, μετά το αποκαλυπτικό άρθρο της «Κ» του περασμένου Σαββάτου, 28.06.14, έφερε σε μια ισορροπία την εικόνα αταξίας, αδιαφορίας και εμφανούς κακοποίησης στις πλαγιές του Ιερού Βράχου. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού κινήθηκαν με αμεσότητα στη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου κατ’ εντολή του υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα (μετά τη μεγάλη δημοσιότητα που έλαβε το θέμα) και επιχείρησαν, σε ικανοποιητικό βαθμό όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες που μας απέστειλε η αρμόδια υπηρεσία, να μετακινήσουν το θέμα από την κατηγορία της «ντροπής» στην κατηγορία του «αναγκαίου κακού».
Το «αναγκαίο κακό», όπως είχε αναλυθεί και στο πρόσφατο δημοσίευμα της «Κ», είναι η αναγκαιότητα της ύπαρξης εργοταξίων για τα αναστηλωτικά έργα στον Ιερό Βράχο. Τα περισσότερα από αυτά τα έργα είναι στην ευθύνη της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως (ΥΣΜΑ) που υπάγεται στη Γενική Γραμματεία του ΥΠΠΟ και εν μέρει στην ευθύνη της Επιτροπής Νοτίου Κλιτύος Ακροπόλεως που υπάγεται στην Α΄ Εφορεία Κλασσικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων (και κατ’ επέκταση στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Μέσα από αυτόν τον δαίδαλο αρμοδιοτήτων και γραφειοκρατίας, αυτό που έμεινε ως κληρονομιά είναι τα ακατάστατα εργοτάξια (λες και είναι κανείς σε μια οποιαδήποτε περιοχή και όχι στην Ακρόπολη), η συσσώρευση μπάζων (όπως η παλιά πινακίδα ανέγερσης του Μουσείου Ακρόπολης που απομακρύνθηκε μόλις τώρα!) και η εναπόθεση απορριμμάτων και προϊόντων αποψίλωσης σε πλαστικούς σάκους.
Εικόνα αρμονίας δεν μπορεί να διασφαλιστεί όσο, άγνωστο για πόσο, θα διαρκούν τα έργα στην Ακρόπολη. Αυτό που έγινε είναι ένα νοικοκύρεμα ως αντίδραση στην πολύ κακή εικόνα που διαδόθηκε στην κοινωνία για την οργάνωση των εργοταξίων στην Ακρόπολη. Το θέμα είναι κατά πόσον μία δημόσια υπηρεσία, ένα έργο εθνικής πνοής και ένας οργανωτικός φορέας του επιστημονικού κύρους της ΥΣΜΑ ή της Α΄ ΕΠΚΑ (Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων) θα χρειάζεται την κατακραυγή για να λειτουργήσει με όρους που σέβονται το περιβάλλον και τον πολίτη. Είναι σύνηθες το φαινόμενο στην Ελλάδα να διοχετεύεται όλη η γνώση και η ενέργεια στον μακροπρόθεσμο στόχο και όλα τα παράγωγα των εργασιών, η διατάραξη του περιβάλλοντος, ο ευπρεπισμός του δημόσιου χώρου και ο σεβασμός προς τον πολίτη και τον επισκέπτη να υποτιμώνται.
Είναι καιρός να αντιληφθεί η δημόσια διοίκηση ότι όλα παρακολουθούνται. Και όπως καυτηριάσαμε την κατάσταση που επικρατούσε, έτσι επικροτούμε την άμεση παρέμβαση της ηγεσίας του υπουργείου. Μόνο που τα εύσημα θα πρέπει να δίνονται ανά τρίμηνο με στενή παρακολούθηση των εργασιών και ενημέρωση της κοινής γνώμης. Κανείς δεν πείθεται από μία κίνηση, όσο απαραίτητη και ευπρόσδεκτη κι αν είναι, αν δεν υπάρχει διαρκής έλεγχος. Ακόμη και στην Ακρόπολη, που όπως αποδεικνύεται δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα.