Μερικές εβδομάδες μετά τη θέσπιση του νόμου 4280/14 (χαρακτηρίστηκε «αντιδασικός»), που ήρθε να προστεθεί στις πολυάριθμες τροποποιήσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας τα τελευταία τρία έτη, όλες υπέρ της χαλάρωσης των περιορισμών, το υπουργείο Περιβάλλοντος παρουσίασε χθες το όραμά του για την προστασία της βιοποικιλότητας. Η πρώτη «εθνική στρατηγική» για τη βιοποικιλότητα θα συμπληρωθεί από ένα 15ετές σχέδιο δράσης.
Οπως ανακοίνωσε χθες το υπουργείο Περιβάλλοντος, ο υπουργός Γιάννης Μανιάτης υπέγραψε προχθές την υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίνεται το κείμενο της εθνικής στρατηγικής με την οποία θα τεθούν στόχοι για την προστασία της μοναδικής ελληνικής βιοποικιλότητας την επόμενη 15ετία. Το κείμενο κυοφορούνταν για περίπου 14 χρόνια και είναι μια ρεαλιστική περιγραφή της σημερινής κατάστασης και του οράματος της Πολιτείας. «Η επόμενη μέρα για την εφαρμογή της Εθνικής μας Στρατηγικής έχει ήδη ξεκινήσει, με την εκπόνηση ενός συνεκτικού σχεδίου δράσης», σχολίασε ο κ. Μανιάτης, υποσχόμενος ότι η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων θα ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο δίμηνο.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι, προκειμένου να εφαρμόσει τους βασικούς στόχους αυτής της εθνικής στρατηγικής, το υπουργείο Περιβάλλοντος θα κληθεί τα επόμενα χρόνια να έρθει αντιμέτωπο… με τις ρυθμίσεις του. Για παράδειγμα, ανάμεσα στους άξονες της Εθνικής Στρατηγικής βρίσκεται η διατήρηση του εθνικού φυσικού κεφαλαίου και η οργάνωση και λειτουργία εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών, όταν το ΥΠΕΚΑ έχει πρόσφατα θεσπίσει σειρά ρυθμίσεων με τις οποίες επέτρεψε πλήθος νέων δραστηριοτήτων μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις, όπως η μετατροπή τους σε οικόπεδα από οικοδομικούς συνεταιρισμούς, η εγκατάσταση τουριστικών χωριών σε προστατευόμενες περιοχές κ.ά. Οι γενικές διατάξεις έχουν συμπληρωθεί από πλήθος ειδικών, όπως η νομιμοποίηση των αυθαίρετων ταβερνών στο εθνικό πάρκο Σχινιά και ο αποχαρακτηρισμός μέρους του καταφυγίου άγριας ζωής στον Κορινό Πιερίας υπέρ της δημιουργίας παραθεριστικού οικισμού. Ο μοναδικός νόμος που θεσπίστηκε τα τελευταία χρόνια υπέρ της προστασίας της βιοποικιλότητας (ν.3937/11) έχει αποδυναμωθεί αισθητά με σειρά τροποποιήσεων.