Συχνά, τελευταία, δικαστικές αποφάσεις ανατρέπουν κυβερνητικές πρωτοβουλίες, ακυρώνουν οικονομικά μέτρα και μπλοκάρουν για διάφορους λόγους την εκτέλεση δημόσιων έργων, προκαλώντας κρίσεις και επικρίσεις, που φθάνουν ώς το σημείο να αμφισβητείται είτε η θεσμική δυνατότητα ελέγχου των νόμων από τη Δικαιοσύνη είτε της κυβέρνησης να αποφασίζει. Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που μπλόκαρε προσωρινά την επένδυση στο Ελληνικό, εντοπίζοντας παραλείψεις και τυπικές ακυρότητες στη διαγωνιστική διαδικασία, αλλά και του Συμβουλίου της Επικρατείας που ανέστειλε προσωρινά την απόφαση για λειτουργία όλες τις Κυριακές του χρόνου εμπορικών καταστημάτων σε συγκεκριμένες περιοχές.
Λίγους μήνες νωρίτερα το ΣτΕ είχε αποφανθεί αμετάκλητα για τις περικοπές όλων των ενστόλων, επαναφέροντας τις αποδοχές τους στο ύψος που ήταν τον Αύγουστο του 2012. Αποφάσεις που ανέτρεψαν υπουργικές αποφάσεις επίσης εκδόθηκαν από το ΣτΕ για το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων και από το Ελεγκτικό Συνέδριο για τις περικοπές στις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών, που επανήλθαν και αυτές στο ύψος που ήταν τον Αύγουστο του 2012.
Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής που ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια πέρασε από το κόσκινο της δικαστικής κρίσης -κυρίως από το ΣτΕ- με τα περισσότερα, πάντως, από αυτά να κρίνονται νόμιμα και συνταγματικά. Ενδεικτικές είναι οι αποφάσεις για τους νόμους που επικύρωσαν τις δανειακές συμβάσεις, γνωστές ως Μνημόνια, αλλά και εκείνες για το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, που όλες πέρασαν χωρίς απώλειες για την εκάστοτε κυβέρνηση τον έλεγχο νομιμότητας.
Οι τελευταίες αποφάσεις, όμως, των ανωτάτων δικαστηρίων, για μέτρα της κυβέρνησης που αφορούν ευρύτατα κοινωνικά σύνολα ή τις ελάχιστες επενδύσεις που έχουν γίνει προς το παρόν, δημιουργούν προβληματισμούς στην κυβέρνηση, ενόψει, κυρίως, των σημαντικών δικών που εκκρεμούν. Αφορούν κυρίως την τύχη περικοπών στα λεγόμενα ειδικά μισθολόγια, που αναμένεται να γίνουν στο ΣτΕ, όπως επίσης και τις περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Κοντά σε αυτά και οι αποφάσεις τόσο του ΣτΕ όσο και του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το σύνολο των αποκρατικοποιήσεων, αλλά και των επενδύσεων που έχουν δρομολογηθεί, μεταξύ των οποίων οι εκποιήσεις σε λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, ακίνητα του Δημοσίου άλλα.
Οι αποφάσεις σε ό,τι αφορά τις αποκρατικοποιήσεις είναι μείζονος σπουδαιότητας, καθώς, όπως έχει δημόσια δηλώσει και ο πρόεδρος του ΣτΕ, Σωτήριος Ρίζος, θα κριθεί «τι μπορεί να ανήκει στο Δημόσιο και τι μπορεί να εκποιηθεί στον ιδιωτικό τομέα». Με ανοικτά σημαντικά μέτωπα στο δικαστικό πεδίο, από την πλευρά της κυβέρνησης δεν μπορούν να γνωρίζουν ποιες αποφάσεις ή νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια μπορεί να «πέσουν» δικαστικά, αυξάνοντας τον δείκτη αβεβαιότητας για την εφαρμογή τους, ενώ από την πλευρά των δικαστικών οι προβληματισμοί αφορούν τυχόν αμφισβήτηση του θεσμικού ρόλου της Δικαιοσύνης να ελέγχει τους νόμους και την εφαρμογή του Συντάγματος.
Ψύχραιμοι παρατηρητές, ωστόσο, των δικαστικών κρίσεων που έχουν προκαλέσει σωρεία συζητήσεων, σημειώνουν πως νόμοι ακυρώνονται γιατί είναι εμφανή πλέον τα τεράστια προβλήματα νομοθετικής παραγωγής τα τελευταία χρόνια (νόμοι «στο πόδι») αλλά και γιατί πολλοί δικαστικοί κρίνουν μείζονος σπουδαιότητας θέματα με στενά νομικά κριτήρια και με συντηρητικές προσεγγίσεις, αναντίστοιχες των ουσιαστικών αιτημάτων της κοινωνίας.