Μια σταδιοδρομία γιατρού, δικηγόρου ή μηχανικού δεν αποτελεί πλέον ευχή. Ωστόσο, μια πληθώρα νέων ειδικοτήτων που σχετίζονται με την αλματώδη εξέλιξη της πληροφορικής και κλάδων της ιατρικής ανοίγει νέες προοπτικές σε φιλόδοξους νέους, σύμφωνα με μελέτη της World Future Society και Fast Future για το χρονικό διάστημα 2010-30.
«Η κοινωνική δικτύωση έχει ενταχθεί πλέον στην καθημερινότητά μας», σημειώνει στην «Κ» η κ. Μαρία Κουτσαύτη, σύμβουλος διαχείρισης σταδιοδρομίας, «στο άμεσο μέλλον θα υπάρχει χώρος στην αγορά εργασίας για αναλυτές της κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και ψυχολόγους που θα αναλαμβάνουν άτομα εξαρτημένα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Το πλήθος των πληροφοριών, με τις οποίες καθημερινά βομβαρδιζόμαστε, μας αποπροσανατολίζει. Ενας εξειδικευμένος επιστήμονας θα αναλαμβάνει τη διαχείριση και αξιολόγηση των πληροφοριών, τις οποίες εν συνεχεία θα κατατάσσει βάσει αντικειμένου σε ειδικές «δεξαμενές γνώσης» (think tanks). «Ο εν λόγω επαγγελματίας, που θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο “διαχειριστής γνώσης” (knowledge broker) και να έχει τον ρόλο του επόπτη, μπορεί να προέρχεται από οποιοδήποτε επιστημονικό πεδίο». Παραπλήσια ειδικότητα είναι και εκείνη του διαχειριστή ασφαλείας των δεδομένων που διαχέονται στο Ιντερνετ, όπως και του νομικού συμβούλου που θα επιλύει νομικές διαφορές μεταξύ πολιτών χωρών με διαφορετικά νομικά συστήματα, οι οποίοι ωστόσο λόγω του Διαδικτύου εργάζονται μαζί. Και η εκπαίδευση, όμως, προβλέπεται να «αλλάξει» σελίδα, με την ανάδειξη «εικονικών ψηφιακών καθηγητών». «Η τρισδιάστατη τεχνολογία θα μας προσφέρει ψηφιακές τάξεις, όπου με χαμηλό κόστος θα μπορεί ο καθένας με έναν avatar ψηφιακό χαρακτήρα να συμμετέχει». Μπορεί οι ψηφιακοί καθηγητές εν μέρει να αντικαταστήσουν τους… παραδοσιακούς, αλλά με τη σειρά τους θα αναδείξουν νέες ειδικότητες, που θα «ενορχηστρώνουν» το μάθημα και θα διασφαλίζουν την ποιότητά του.
Η υπερπληθώρα πληροφόρησης θα αναδείξει μία ακόμα επαγγελματική κατεύθυνση, αυτή της τεχνητής νοημοσύνης ως κλάδου της ρομποτικής. «Οι άνθρωποι βρίσκονται συνεχώς εκτεθειμένοι σε αυξανόμενο όγκο πληροφόρησης, με συνέπεια να χρειάζονται περισσότερη μνήμη για να τις “αποθηκεύσουν”» επισημαίνει η κ. Κουτσαύτη, «ενώ παράλληλα μεγάλο ποσοστό αυτών λόγω γήρανσης θα κινδυνεύει με απώλεια μνήμης». Η νέα πραγματικότητα, όμως, όσο ελκυστική και αν μοιάζει, θα εγείρει διλήμματα ηθικής φύσεως. «Στη θέση αυτή άλλοτε μπορεί να βρίσκεται ένας γιατρός που αμφιταλαντεύεται για το αν πρέπει να προχωρήσει σε ευθανασία ενός ασθενούς, άλλοτε μια πολυεθνική εταιρεία, που καλείται να αξιολογήσει μια επιχειρησιακή τακτική της σε συνάρτηση με τις επιπτώσεις σε μια τοπική κοινωνία». Σε τέτοιες περιπτώσεις θα καταφεύγουν σε συμβούλους ηθικής της νέας επιστήμης, οι οποίοι θα συμβάλουν στη διαδικασία λήψης τέτοιων «δύσκολων» αποφάσεων.
Από την άλλη, η ραγδαία γήρανση του πληθυσμού θα αναδείξει ως περιζήτητα όσα επαγγέλματα άπτονται της φροντίδας των ηλικιωμένων, όπως και γιατρούς γεροντολόγους. Η ρομποτική ιατρική, που δίνει τη δυνατότητα επεμβάσεων εξ αποστάσεως, προβλέπεται να εξελιχθεί. Στη χώρα μας, μάλιστα, λόγω του πλήθους των νησιών, η ρομποτική ιατρική μπορεί να επιτελέσει σημαντικό κοινωνικό έργο. Στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μπορεί να συμβάλει εξίσου και έτερο σκέλος της ρομποτικής, αυτό που αφορά την κατασκευή μελών του ανθρωπίνου σώματος. «Δεν πρόκειται μόνο για την παραγωγή ανθρώπινων μελών αλλά και εσωτερικών οργάνων, τα οποία ενδέχεται εξαιτίας κάποιου ατυχήματος ή ασθένειας να δυσλειτουργούν».
Στην εν λόγω μελέτη συμμετείχαν χώρες του ανεπτυγμένου και του αναπτυσσόμενου κόσμου, αλλά όχι η Ελλάδα. «Ως εκ τούτου, πρέπει πάντοτε να συνυπολογίζουμε και σε ανατροπές των δεδομένων», καταλήγει η κ. Κουτσαύτη «δεν πρόκειται για παγιωμένους επαγγελματικούς κλάδους, αλλά για τις διαφαινόμενες τάσεις». Αλλωστε, «δεν υπάρχει σίγουρο μέλλον για κανένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Το μέλλον το διαμορφώνει ο άνθρωπος που ασκεί το επάγγελμα, όπως είχε εύστοχα παρατηρήσει ο Αμερικανός ψυχολόγος και αρθρογράφος George W. Crane.