Οταν ξεψαχνίζεις τα αρχεία σου, αυτά παθαίνεις: προ ημερών έπεσα πάνω σε δημοσιεύματα της εφημερίδας «Πολιτεία», με χρονολόγηση 1932, τα οποία μου είχε φωτοτυπήσει από το πλούσιο αρχείο ο Γιώργος Ζεβελάκης. Επρόκειτο για τις αναμνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα (1893-1987), ο οποίος κάλυψε τη Μικρασιατική Εκστρατεία ως «πολεμικός απεσταλμένος». Σήμερα είναι περισσότερο γνωστός για τα ποιήματα που υπέγραφε ως «Γεώργιος Αθάνας» και για την πολιτική του δράση, κυρίως την ανάμειξή του στα Ιουλιανά του 1965, οπότε και ορκίστηκε πρωθυπουργός της λεγόμενης «κυβέρνησης της αποστασίας». Ωστόσο, στα κείμενα της «Πολιτείας», που φέρουν τον υπότιτλο «Οσα εσημειώθησαν εις ένα δημοσιογραφικόν καρνέ», ο Αθανασιάδης-Νόβας δίνει ρεσιτάλ γνήσιου ροϊδικού χιούμορ και γλωσσικής δεξιότητας. Σε ένα εκπληκτικό απόσπασμα, Αμερικανός ανταποκριτής μάχεται σε ξενοδοχείο της Κιουτάχειας με τους… κοριούς.
Ιδού: «…Προτού τον περισφίξουν καλώς αι αγκάλαι του Μορφέως, μυρμηγκιαί κορέων επέπεσαν εναντίον του πανταχόθεν. Κατέρρεον από την οροφήν αγεληδόν. Ο Αμερικανός καταφαγωθείς από τα προφυλακάς της αναριθμήτου εχθρικής στρατιάς ανεπήδησεν έντρομος, ήναψε το κερί του και εις το αντίκρυσμα της μυρμηγκιώσης αιμοφύρτου κλίνης του κατελήφθη υπό νευρικόν παροξυσμόν. Μη έχων άλλο μέσον αμύνης και μη δεχόμενος να τραπή αμαχητί εις επονείδιστον φυγήν, επήρε το… πιστόλι του και το εξεκένωσε δις κατά των αηδών ζωϋφίων, τα οποία όλα μαζί δεν ήσαν ολιγώτερον αιμοχαρή από μίαν τίγριν ή μίαν ύαιναν. Οι πυροβολισμοί ανησύχησαν, εννοείται, όλους τους άλλους πλην των κορέων. Η περίπολος προσέδραμε, το ξενοδοχείον επολιορκήθη, ο περιπολάρχης ενήργησεν έφοδον. Και -δικαίως- πολύ εδυσκολεύθη να πιστεύση ότι ο εξηγριωμένος ξένος με το περίστροφον εις το χέρι εκυνηγούσε εις τας… ζούγκλας της Κιουταχείας κορέους! (…) Νομίζω ότι το επεισόδιον αυτό αποτελεί την ενδοξοτέραν σελίδα εις την ιστορίαν όλων των εντόμων. Ουδείς δε δύναται ν’ αρνηθή ότι κατά τη μικρασιατικήν εκστρατείαν εδοξάσθησαν ιδιαιτέρως οι κορέοι, αφού διά μακρών έγραψε περί αυτών ο αμερικανικός τύπος!..».
Τα σχόλια περιττεύουν. Ο ίδιος ο Αθανασιάδης-Νόβας χαρακτήριζε την εμπειρία του στη Μικρά Ασία ως «πολεμικοδημοσιογραφικόν βίον»: «Διά να είμεθα ειλικρινείς εκάμνομεν απλώς, πλην του επαγγέλματός μας, και ολίγον πολεμικόν σπορ διανθιζόμενον ενδομύχως με κάποιον ιστορικόν και πατριωτικόν ρωμαντισμόν. Να με συγχωρούν οι αγαπητοί συνάδελφοι, αν ωμίλησα αυθαιρέτως και εξ ονόματός των».