Ξημερώματα της περασμένης Κυριακής ο Γιώργος Τουζλούδης, μάγειρας και μέλος του πληρώματος του πλοίου Norman Atlantic, ξύπνησε από τη μυρωδιά του καπνού στην καμπίνα του. Παρά τα όσα υποστήριξε ο καπετάνιος, Αρτζίλιο Τζακομάτσι στην πεντάωρη κατάθεσή του στην εισαγγελία του Μπάρι ο κ. Τουζλούδης λέει ότι δεν είχε σημάνει εσωτερικός συναγερμός μεταξύ όλων των μελών του πληρώματος. Πολύτιμος χρόνος είχε χαθεί. Η φωτιά θέριευε στα αμπάρια του πλοίου και μαζί της και ο πανικός των επιβατών.
«Νόμιζαν ότι ή θα σβήσουν τη φωτιά ή την πήραν χαμπάρι πολύ αργά. Τι συστήματα πυρόσβεσης; Όλα ήταν πεθαμένα. Ίσα ίσα που ακούστηκε αργά κάτι που δεν το λες και συναγερμό. Και οι αντλίες πρέπει να κάηκαν ή κολλήσαν τα μοτέρ», λέει στην «Κ» ο κ. Τουζλούδης που βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα.
Η καθυστέρηση στην ενημέρωση μελών του πληρώματος είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί και ο έλεγχος με τους επιβάτες. Ο κ. Τουζλούδης μπάρκαρε το 1981 και πλέον, στα 59 του χρόνια, πλησιάζει στη συνταξιοδότηση. Εξηγεί ότι σε ανάλογους κινδύνους εν πλω οι κινήσεις που πρέπει να κάνει το πλήρωμα είναι συγκεκριμένες. Ωστόσο στη σύγχηση που επικράτησε τα μέλη του πληρώματος δεν είχαν καν οπτική επαφή μεταξύ τους. «Χαθήκαμε μέσα στον κόσμο. Δεν μπορούσες να πας από το ένα σημείο στο άλλο. Διαδήλωση είχε γίνει. Ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν υπήρχε κενό να αναπνεύσεις», λέει. «Δεν υπήρχαν και διακριτικά. Έπρεπε να φοράμε ρούχα ότι είμαστε μέλη του πληρώματος για να καθοδηγήσουμε τον κόσμο, αλλά επειδή δεν μας ειδοποίησαν δεν προλάβαμε. Ήμασταν και εμείς κόσμος μες στον κόσμο».
Η Ειρήνη Βαρτζιώτη, διασωθείσα από το φλεγόμενο Norman Atlantic, είχε περιγράψει στην «Κ» ότι δεν υπήρχε οργάνωση πάνω στο πλοίο. Ο πιο δυνατός, όπως είπε, έβγαινε μπροστά για να σωθεί πρώτος από τα ελικόπτερα. «Δεν κατευθυνόταν ο κόσμος. Ο κόσμος κοιτάζει να σωθεί», λέει ο κ. Τουζλούδης. «Είχαν πάθει πανικό και δημιουργούσαν πανικό και σε άλλους. Ήταν σαν μια μάζα στην έξοδο του γηπέδου. Όταν δημιουργηθεί πανικός έχεις χάσει το παιχνίδι».
Ακούστε απόσπασμα της μαρτυρίας μέλους του πληρώματος:
Ως μάγειρας του πλοίου υποστηρίζει ότι έκανε το καθήκον του: μοίρασε στους επιβάτες σωσίβια. Αλλά δεν ήξερε πού να καθοδηγήσει τον κόσμο. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με τη φωτιά δεν επέτρεπαν στις σωσίβιες λέμβους να κατέβουν. Ο ίδιος είδε έναν άνθρωπο να πηδάει στη θάλασσα. «Επιβίωσε κόσμος γιατί δεν έφυγε από το βαπόρι. Πώς θα κατέβαιναν σωσίβιες λέμβοι με 10 μποφόρ δύναμη; Με τον καιρό κόντρα; Όσοι πηδούσαν κάτω σκοτώθηκαν επί τόπου. Αν δεν τους σκότωναν τα κύματα τους σκότωνε το ύψος. Είναι ρίσκο. Και στη βάρκα που κατέβηκε έφαγαν τόσα χτυπήματα όσοι ήταν μέσα που είναι σακατεμένοι στα πλευρά, στα χέρια και στα πόδια. Είναι σα να τρακάρεις με φορτηγό», λέει το μέλος του πληρώματος.
«Μας προβλημάτιζε το πλοίο»
Όλοι οι Έλληνες, μέλη του πληρώματος, επέστρεψαν στο λιμάνι της Πάτρας την περασμένη Πέμπτη. Ο αρχιθαλαμηπόλος Αρτέμης Δαμίγος δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες και έφυγαν τελευταίοι από το πλοίο. Το ελληνικό πλήρωμα του Norman Atlantic είχε συμπληρώσει μόλις μια εβδομάδα μέσα στο πλοίο. «Ακόμα το μαθαίναμε», τονίζει ο κ. Τουζλούδης. Στην πλειονότητά τους ήταν καμαρώτοι, μάγειρες και προσωπικό του λογιστηρίου. Είχαν πραγματοποιήσει ήδη ένα δρομολόγιο από την Ιταλία. Το δυστύχημα συνέβη στο δεύτερο ταξίδι τους.
Ο κ. Τουζλούδης εικάζει ότι η φωτιά μπορεί να προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα, ή από κάποιο μοτέρ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», οδηγοί φορτηγών που επιλέγουν να κοιμούνται στο γκαράζ χρησιμοποιούν αυτοσχέδια μοτέρ για να ζεσταθούν και να μην θέσουν σε λειτουργία τη μηχανή του οχήματός τους. «Πιθανόν να υπήρχαν οδηγοί στο γκαράζ», λέει το μέλος του πληρώματος. «Είναι σα να κουβαλούν το τροχόσπιτό τους στο βαπόρι. Επιλέγουν να κοιμούνται στα δικά τους κρεβάτια. Είναι εύκολο να μπουν μέσα. Λένε ότι θέλουν να ελέγξουν τις μηχανές τους, τις θερμοκρασίες των ψυγείων και φεύγουν».
Αν και το Norman Atlantic του φαινόταν «γερό πλοίο», ο ίδιος είχε μια παράξενη αίσθηση όταν πρωτομπήκε. «Όλο τον κόσμο τον προβλημάτιζε αυτό το πλοίο», λέει. «Όταν μπαίνεις σε ένα βαπόρι σου δημιουργείται μια αίσθηση. Αυτό έμοιαζε με μπουντρούμι. Δεν είχε ένα ωραίο σχέδιο. Ήταν περίεργο, μυστήριο. Δεν είχε τις ίδιες εξόδους, δεν ήταν σαν τα συνηθισμένα βαπόρια».