Κατανοώ τον ριζοσπαστισμό των επαναστατικών ιδεολογιών όταν αποβλέπουν στην υπονόμευση του αστικού συστήματος χτυπώντας την καρδιά του που είναι η εκπαίδευση. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι ο πόλεμος της ΟΛΜΕ εναντίον κάθε βελτίωσης ή έστω αλλαγής της δευτεροβάθμιας είναι προϊόν σκόπιμης επαναστατικής ενέργειας. Πρόκειται για ένα άκρως αντι-επαναστατικό βόλεμα πολλών μελών του συνδικάτου και ασφαλώς της ηγεσίας εδώ και χρόνια. Στην επίκληση του υπουργού για περισσότερους δασκάλους, απαντώ με τη μελέτη για τη μεγαλύτερη αναλογία διδασκόντων προς διδασκομένους στην Ε.Ε. Για τα ΑΕΙ ισχύει περίπου το ίδιο. Τα ΑΕΙ από την εποχή του Νόμου-Πλαισίου του 1982 διαμορφώθηκαν για να ευνοηθούν ορισμένοι από τους δημιουργούς του νόμου. Σταδιακά το κενό εξουσίας που άφησε η κατάργηση της έδρας (σωστά), γέμισαν οι κομματικές νεολαίες οι οποίες προετοίμαζαν τις μελλοντικές πολιτικές ηγεσίες (λάθος). Αν ο πρωθυπουργός μας καταφέρει να γλιτώσουμε από το Grexit δεν θα οφείλεται στην κομματική του εκκόλαψη, αλλά στην έμφυτη ευφυΐα του που τον έσωσε από την ανήκεστο βλάβη της ιδεολογικής-κομματικής θερμοκοιτίδας.
Οι αιώνιοι φοιτητές-πολιτευτές μόνο προβλήματα προκάλεσαν στο πανεπιστήμιο χωρίς να επωφελούνται από αυτό. Τα εξέθεσα ήδη στην ανοιχτή μου επιστολή προς τον αγαπητό (πραγματικά) συμμαθητή μου Αριστείδη Μπαλτά. Είναι βέβαιο όμως πως αποτελούν οι αιώνιοι φοιτητές τον βιότοπο των πολιτευτών που είναι όντως ελάχιστη μειοψηφία στο σύνολο των φοιτητών, όπως ελάχιστη μειοψηφία είναι και οι αριστείες. Είναι μάλλον κωμικό να πούμε ότι ο φοιτητικός συνδικαλισμός συνεισέφερε στην αυτονομία των ΑΕΙ. Συνεισέφεραν κάποιοι από τους κομματικούς στην κατατρομοκράτηση των ΔΕΠ που διαφωνούσαν μαζί τους και στην εκλογή «εκλεκτών» πρυτάνεων. Αν μας πείσουν συνεπώς ότι τα μέλη των Συμβουλίων είναι κατώτερα σε πανεπιστημιακές επιδόσεις από τους κατά καιρούς «εκλεγμένους» πρυτάνεις, τότε θα αναφωνήσω και εγώ όπως οι εκ των δημιουργών του Νόμου του 1982 (Κλάδης, Πανούσης) «Mea Culpa»! Για τις επιδόσεις του ασύλου δεν υπάρχουν λόγια. Εύχομαι ο «διάλογος ακόμη και με κουκουλοφόρους» του κ. Παρασκευόπουλου, να μη φθάσει ώς τα ΑΕΙ.
Ως τώρα γνώρισα παιδιά επιφανών γονέων με κακή συνείδηση γιατί ευνοήθηκαν από την τύχη. Απολύτως κατανοητό. Πρώτη φορά όμως αντιμετωπίζω άτομο με κακή συνείδηση για την προσωπική του αριστεία που δεν απέκτησε κληρονομικώ δικαίω. Η ευφυΐα είναι ασφαλώς προνόμιο που η φύση μοιράζει τυφλά, η εργατικότητα, ωστόσο, είναι προσωπική κατάκτηση. Πρέπει φαίνεται να περάσουμε και από την παιδεία του χαμηλού παρονομαστή σώνει και καλά, για να φτάσουμε στη «Δημοκρατία του μέσου όρου» (Κουράκης, Αναπληρωτής Υπουργός σε παλιά του αποστροφή).
*Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ