Ρατσιστικές επιθέσεις χωρίς τάγματα εφόδου…

Ρατσιστικές επιθέσεις χωρίς τάγματα εφόδου…

5' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Απόγευμα Κυριακής της 22ας Φεβρουαρίου ο κ. Ναμπίλ Ασράφ, Πακιστανός μετανάστης, που εργάζεται ως βαφέας και εργάτης γενικών καθηκόντων στο Λαγονήσι, πήρε το ποδήλατό του με κατεύθυνση το σπίτι του που βρίσκεται στην περιοχή. Σταμάτησε σε ένα μίνι μάρκετ, αγόρασε γάλα και ψωμί και συνέχισε τον δρόμο του. Μόλις ξεκίνησε να κάνει πεντάλ, τον πλεύρισε ένα μπλε Ι.Χ. στο οποίο βρισκόταν ένα ζευγάρι Ελλήνων. «Ο οδηγός κατέβασε το παράθυρο του συνοδηγού και άρχισε να με βρίζει χυδαία, λέγοντάς μου να πάω πίσω στη χώρα μου. Εγώ συνέχισα με το ποδήλατό μου και άκουγα τη γυναίκα δίπλα να του λέει να με αφήσει ήσυχο» θυμάται ο ίδιος. Μπαίνοντας σε μια στρογγυλή πλατεία, το αυτοκίνητο έφραξε τον δρόμο του κ. Ασράφ και ο οδηγός βγήκε κρατώντας ένα λοστό. «Του είπα ότι δεν έκανα τίποτα, αλλά αυτός πήγε να με χτυπήσει». Σύμφωνα με την αφήγηση του ιδίου μπήκε στη μέση η γυναίκα και προσπάθησε να σταματήσει τον άνδρα, λέγοντάς του πως δεν έκανε τίποτα, όμως αυτός κατάφερε τελικά τρία χτυπήματα στο κεφάλι του άτυχου μετανάστη. Κάτοικοι της περιοχής κάλεσαν το «166» και φωτογράφισαν την πινακίδα του δράστη, ενώ ο κ. Ασράφ διακομίσθηκε στο Ασκληπιείο της Βούλας. «Μου είπαν να μείνω στο κρεβάτι για δέκα ημέρες, όμως από τότε ζαλίζομαι» λέει ο ίδιος χωρίς να είναι σε θέση να εξηγήσει ποια ακριβώς ήταν η διάγνωση. Αστυνομικοί τον επισκέφθηκαν στο νοσοκομείο λέγοντάς του πως θα μπορούσε να καταθέσει μήνυση, κάτι που δεν είχε αποφασίσει έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές.

Το παραπάνω περιστατικό είναι χαρακτηριστικό των ρατσιστικών επιθέσεων που ναι μεν εξακολουθούν να καταγράφονται στη χώρα μας, παρουσιάζουν όμως, «ποιοτικά και ποσοτικά» ύφεση μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις συνακόλουθες συλλήψεις της ηγεσίας και στελεχών της Χρυσής Αυγής. Στο συμπέρασμα αυτό φαίνεται πως συγκλίνουν τόσο η Ελληνική Αστυνομία όσο και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που απαρτίζουν το Δίκτυο καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι έως τον Σεπτέμβριο του 2014 είχαν καταγραφεί 65 καταγγελίες, οι μισές από τον αντίστοιχο αριθμό των καταγγελιών για το 2013 και 2012 αντίστοιχα.

Ο προϊστάμενος του τμήματος αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας, Αστυνόμος Α΄, κ. Κωνσταντίνος Παππάς, λέει, από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ., ότι δεν έχουν απλώς μειωθεί τα περιστατικά, αλλά όλο και περισσότερο είναι «μεικτά» (εμπλέκονται και άλλες παραβάσεις). Από τις αρχές του 2015 η αστυνομία έχει στείλει σε προανάκριση μόνο πέντε περιστατικά, ενώ για όλο το 2014, αντιμετώπισε 35 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την άποψη που εξέφραζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι ΜΚΟ ότι η νεοναζιστική οργάνωση και οι παραφυάδες της επένδυαν και οργάνωναν τον αναδυόμενο ελληνικό ρατσισμό. Οι επιθέσεις που καταγράφονται τους τελευταίους μήνες είναι εξαιρετικά άγριες σε κάποιες περιπτώσεις, όμως δεν εμπλέκουν άμεσα τα «τάγματα εφόδου» που έκαναν οργανωμένες επιδρομές με τα διακριτικά της Χ.Α. Αντιθέτως, αύξηση καταγράφεται στις επιθέσεις κατά κοινωνικών ομάδων όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι, οι λεσβίες και τα διεμφυλικά άτομα. Χαρακτηριστικά, η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «color youth» αναφέρει ότι όλο το 2014 αναφέρθηκαν 34 επιθέσεις, εκ των οποίων καταγράφηκαν 27, ενώ το 2015 έχουν αναφερθεί έως σήμερα 27 περιστατικά, από τα οποία καταγράφηκαν τα 21. Επιπλέον, σε θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο η κατάσταση εξακολουθεί να εκτιμάται ως προβληματική.

Φρικτά βασανιστήρια σε αλλοδαπούς

Το φρικτό βασανιστήριο που υπέστη ο Αιγύπτιος Γουαλίντ Ταλέμπ στα χέρια του εργοδότη του, στη Σαλαμίνα, εντάσσεται σε μια κατηγορία εγκλημάτων που σχετίζονται με την ατιμωρησία που οι δράστες θεωρούν ότι συνοδεύει τις ενέργειές τους. Παρόμοιο συμβάν αγριότητας σημειώθηκε σε βάρος Πακιστανού εργάτη, στο χωριό Εμπωνας Ρόδου, στις 9 Φεβρουαρίου. «Ηρθαν τρία άτομα και με ρώτησαν αν θέλω δουλειά για δυο – τρεις ώρες, για 20 ευρώ. Είπα, φυσικά, ναι και μπήκα σε ένα αυτοκίνητο μαζί τους» λέει ο κ. Χιζρ Χαγιάτ. Σύμφωνα με τον ίδιο, στον δρόμο οι δράστες τού έριξαν αναισθητικό σπρέι. Λίγες ώρες αργότερα, βρήκε τις αισθήσεις του και επέστρεψε ζαλισμένος σπίτι. Οταν πήγε στην τουαλέτα, άρχισε να αιμορραγεί. Στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε υποστεί άγρια κακοποίηση με γυαλί… Οι κοινότητες μεταναστών και οι κοινωνικές οργανώσεις αρωγής παρατηρούν αύξηση τους τελευταίους δύο μήνες σε βίαιες επιθέσεις που συσχετίζουν με τη δίκη της ΧΑ. «Μετά την έκδοση του πορίσματος του εισαγγελέα για τη Χρυσή Αυγή, παρατηρούμε πάλι ανοικτές ρατσιστικές επιθέσεις», λέει ο κ. Τζαβέντ Ασλάμ, εκπρόσωπος της πακιστανικής κοινότητας και μέλος της «Κίνησης Ενωμένοι ενάντια στον Ρατσισμό και τον Φασισμό» (ΚΕΕΡΦΑ). «Μας καταγγέλλονται περιστατικά, όπου επιτίθενται τρία ή πέντε άτομα με μαχαίρια και σιδηρογροθιές, όπως έκαναν τα τάγματα εφόδου».

Μύθοι και αλήθειες για τη μετανάστευση

Οι μετανάστες είναι πάρα πολλοί.

Ενας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους που συνοδεύουν το ρατσιστικό συναίσθημα, είναι ότι οι μετανάστες είναι πάρα πολλοί. Ομως, στην πραγματικότητα, η οικονομική κρίση έχει μειώσει τον μεταναστευτικό πληθυσμό που ζει στη χώρα. Το 2001, η απογραφή έδειξε ότι στην Ελλάδα ζούσαν 762.191 αλλοδαποί, προερχόμενοι κυρίως από την Αλβανία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών και της Ελληνικής Αστυνομίας, το 2009, δηλαδή στην αρχή της κρίσης, ζούσαν στην Ελλάδα 620.000 μετανάστες με νόμιμη άδεια διαμονής και 48.000 αιτούντες άσυλο. Το 2013, ο αριθμός των μεταναστών που κατείχαν νόμιμη άδεια διαμονής ανερχόταν σε 537.237, μειωμένος κατά 100.000, περίπου. Το 2014 ο αριθμός των νόμιμων ή σε διαδικασία νομιμοποίησης αλλοδαπών ήταν 593.641 άτομα εκ των οποίων ο αριθμός των κατόχων άδειας διαμονής ανερχόταν σε 487.298*. Ο αριθμός των μεταναστών «χωρίς χαρτιά» είναι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης περίπου 350.000 άνθρωποι.

Οι μετανάστες φέρνουν ασθένειες.

Η αλήθεια είναι ότι ο ρατσισμός προκαλεί ασθένειες. Σε σχετική αναφορά των Γιατρών Χωρίς Σύνορα φαίνεται ότι το 63% των κρουσμάτων ασθενειών που παρουσιάζονται στην περιοχή του Εβρου οφείλονται στις συνθήκες κράτησης. Οι επτά συχνότερες διαγνώσεις ασθενειών της περιόδου Δεκέμβριος 2010 – Απρίλιος 2011 αφορούσαν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, μυοσκελετικά προβλήματα, διάρροια, γαστρεντερικές διαταραχές, λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού, ψυχολογικά συμπτώματα και δερματοπάθειες. Οι ασθένειες αυτές οφείλονται ή/και συνδέονται με τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης: συνωστισμός, έλλειψη συνθηκών υγιεινής, προβλήματα πρόσβασης σε καθαρό νερό, έλλειψη κατάλληλου αερισμού, προαυλισμού και ποιότητας στο φαγητό. Μάλιστα το γεγονός έχει προκαλέσει επανειλημμένα την οργή των ένστολων. Τον Οκτώβριο του 2014, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων κατήγγειλε «τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στα κρατητήρια των αστυνομικών υπηρεσιών, εξαιτίας της μακροχρόνιας κράτησης, κυρίως υπό απέλαση αλλοδαπών» και «τους κινδύνους που δημιουργούνται για αστυνομικούς και κρατουμένους».

* Τα στοιχεία από την επικαιροποιημένη έκδοση του ελληνικού παραρτήματος του γερμανικού πολιτικού ινστιτούτου, Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Μύθοι και αλήθειες για τη μετανάστευση στην Ελλάδα».

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή