Την πρόθεσή της «να κάνει ό,τι μπορεί» για να στηρίξει τους πολίτες και τα κινήματα της Θεσσαλονίκης στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την ιδιωτικοποίηση του νερού, γνωστοποίησε με δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ευρωβουλευτής του ιρλανδικού κόμματος «Sinn Fein», Λιν Μπόιλαν (Lynn Boylan), η οποία βρέθηκε σήμερα στην πόλη, προκειμένου να συμμετάσχει στη Διεθνή Συνάντηση των Κινημάτων του Νερού, που διοργανώνει το συντονιστικό πολιτών και φορέων «SOSτε το νερό».
Όπως επισήμανε η κ. Μπόιλαν, επικεφαλής εισηγήτρια (key author) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του σχεδίου έκθεσης για την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών «Right2Water» κατά των ιδιωτικοποιήσεων των εταιρειών ύδρευσης, η Θεσσαλονίκη αποτελεί παράδειγμα περιοχής που αντιστέκεται επιτυχώς στην ιδιωτικοποίηση και «υπάρχουν πολλά να μάθουμε από αυτήν». Ιδιαίτερη μνεία έκανε στη μαζική συμμετοχή των Θεσσαλονικέων στο δημοψήφισμα κατά της ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, τον Μάιο του 2014, σημειώνοντας ότι θα μεταφέρει το μήνυμα αυτού του δημοψηφίσματος και στην Ιρλανδία, όπου τους τελευταίους μήνες υπάρχει έντονη αντίδραση για τις χρεώσεις στα τιμολόγια του νερού.
Σύμφωνα με το σχέδιο έκθεσης, που η Λιν Μπόιλαν κατέθεσε προ διμήνου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωκοινοβουλίου, τον Μάρτιο του 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβη σε ορισμένες θετικές δηλώσεις για το θέμα του νερού, ως απάντηση στην επιτυχημένη έκβαση της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών «Right2Water», η οποία συγκέντρωσε 1,9 εκατ. υπογραφές. Βάσει αυτών των δηλώσεων, το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν και η παροχή υπηρεσιών ύδρευσης είναι γενικά ευθύνη των τοπικών Αρχών. Στην ίδια ανακοίνωση αναφερόταν ότι οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης πρέπει να εξαιρεθούν από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Ωστόσο, επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου, η ανακοίνωση της Κομισιόν προκάλεσε επίσης απογοήτευση, καθώς δεν ανταποκρινόταν στο θεμελιώδες αίτημα των υπογραφόντων της πρωτοβουλίας «Right2Water» για την ανάληψη δέσμευσης όσον αφορά τη θέσπιση νομοθεσίας, που θα αναγνώριζε το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό. Συγκεκριμένα, δεν περιλαμβάνονταν δεσμεύσεις για την εξαίρεση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης από εμπορικές συμφωνίες όπως η Διατλαντική Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP, Transatlantic Trade and Investment Partnership), ούτε διαβεβαιώσεις ότι θα αποτραπεί η περαιτέρω απελευθέρωση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Στα πεδία αυτά επικεντρώνονται τώρα οι προσπάθειες των κινημάτων τού νερού στην Ευρώπη.