Εχει τόσα αριστουργήματα, αλλά να που ένα μικρό ειδώλιο (είναι δεν είναι δυο παλάμες) κέρδισε τις εντυπώσεις των επισκεπτών. Τα βλέμματα όλων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο πέφτουν πάνω στο χάλκινο αγαλμάτιο της Αρτεμης του τέλους του 4ου αι. π.Χ., που πρωταγωνιστεί εδώ και μέρες στην Αίθουσα του Βωμού. Η χάλκινη θεά, προστάτιδα της άγριας φύσης, της γονιμότητας, των βρεφών, των κορών, ανασύρθηκε από τον βυθό στα ανοιχτά της Μυκόνου το 1959 και βγήκε πρώτη φορά από τις αποθήκες του πρώτου Μουσείου της χώρας.
Ούτε χρυσά, ούτε κούροι, κόρες και χάλκινα μεγάλα αγάλματα. Αυτή ξεχωρίζει, όμορφη καθώς είναι, μέσα από τη δράση του «Αθέατου Μουσείου» (ιδέα του αρχαιολόγου Κώστα Πασχαλίδη) που τόνωσε, όπως φαίνεται, από την απήχηση που είχε και συνεχίζει να έχει, την κίνηση αυτού του σπουδαίου πολιτιστικού οργανισμού. Ο κόσμος την περικυκλώνει, διψά να μάθει την ιστορία της, όπως ακριβώς συνέβη με το «δαχτυλίδι του Θησέα» τον Ιανουάριο και την Αιγύπτια «Μίου», τη χάλκινη σαρκοφάγο γάτας που ακολούθησε.
Εχει σημασία να δει κανείς από κοντά τι συμβαίνει στις ξεναγήσεις με τους αρχαιολόγους του μουσείου. Το ενδιαφέρον του κοινού που περικυκλώνει την προθήκη και τη δίψα του να μάθει κάθε λεπτομέρεια για την ιστορία του εκθέματος. Τις ερωτήσεις που θέτουν, όσα θέλουν να μάθουν γι’ αυτήν αλλά και για τη δράση του μουσείου που φέρνει το κοινό πολλές φορές κοντά του, προβάλλοντας επιλεγμένες αρχαιότητες. Το έκθεμα παίζει μεγάλο ρόλο. Αλλά μεγαλύτερο η τέχνη της αφήγησης. Ο τρόπος που κερδίζουν τους επισκέπτες οι αρχαιολόγοι, η αμεσότητα, οι απαντήσεις που δίνουν, η φιλικότητα μιας άλλης γενιάς επιστημόνων.
Κι αυτός ακριβώς ο ενθουσιασμός στην Αίθουσα του Βωμού μοιάζει να παρασύρει και τους ξένους επισκέπτες, που ξεφεύγουν από το δικό τους γκρουπ και ρωτούν να μάθουν τι συμβαίνει γύρω από τη συγκεκριμένη προθήκη.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό βρήκε τον τρόπο και είναι σίγουρο ότι μπορεί να πετύχει πολλά. Αλλωστε, τα έργα τέχνης που «συνωστίζονται» στις αποθήκες του, φτιάχνουν δύο και τρία μουσεία, ενώ οι άνθρωποί του είναι αποφασισμένοι να φέρουν περισσότερο κόσμο κοντά τους.