Ελάχιστα έως μηδενικά περιθώρια για νέες προσφυγές άφησε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το γήπεδο της ΑΕΚ. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο απέρριψε όλα τα επιχειρήματα του δήμου Φιλαδέλφειας σχετικά με την παραχώρηση της έκτασης και τον χαρακτήρα της, αλλά και τη συνταγματικότητα του νόμου που κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας όρισε το πλαίσιο για το γήπεδο.
Η απόφαση έδωσε το έναυσμα για την εξέταση του φακέλου που έχει υποβάλλει η ΑΕΚ στο υπουργείο Περιβάλλοντος, ωστόσο είναι νωρίς ακόμα να εκτιμηθεί η χρονική διάρκεια της διαδικασίας αδειοδότησης, καθώς σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την πληρότητα των στοιχείων που η ΠΑΕ έχει καταθέσει.
Οι δύο αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (2153/15 και 2154/15) καθαρογράφηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Η προσφυγή ομάδας κατοίκων της περιοχής δεν κρίθηκε επί της ουσίας, καθώς απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους. Αντίθετα εξετάστηκε η προσφυγή του δήμου Νέας Φιλαδέλφειας, τα επιχειρήματα της οποίας απορρίφθηκαν στο σύνολό τους. Πιο συγκεκριμένα:
-Για το θέμα της έγκρισης με νόμο (αντί με διοικητική πράξη) της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου της περιοχής. Βάσει της νομοθεσίας, οι αποκαλούμενες «ατομικές» ρυθμίσεις επιτρέπονται μόνο υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις. Το ΣτΕ δέχεται ότι οι προϋποθέσεις αυτές συντρέχουν καθώς η ρύθμιση συμπεριελήφθη στον ίδιο νόμο με το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, το οποίο περιλαμβάνει το γήπεδο της ΑΕΚ. Να σημειωθεί πως όταν το 2008 το ΣτΕ κλήθηκε να εξετάσει ανάλογο ζήτημα για την ίδια υπόθεση (απόφαση 1847/08 για το συνταγματικότητα του ν.3207/03, που αφορούσε πάλι την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου για το γήπεδο της ΑΕΚ) έκρινε τις διατάξεις ως αντίθετες στην αρχή διάκρισης των εξουσιών, άρα αντισυνταγματικές.
-Για το θέμα της έκτασης που η ρύθμιση προβλέπει ότι θα αποκοπεί από το άλσος και θα αποχαρακτηριστεί, προκειμένου να ανεγερθεί το γήπεδο. Το ΣτΕ διαχωρίζει κατ’ αρχήν το τμήμα της έκτασης που θα διατεθεί για τη δημιουργία πεζόδρομου γύρω από το γήπεδο, καθώς είχε προβλεφθεί τη δεκαετία του ’60 (χάραξη της οδού Ατταλείας, που δεν έγινε ποτέ). Για την υπόλοιπη έκταση του άλσους, η οποία είναι χαρακτηρισμένη δασική και αναδασωτέα: το ΣτΕ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η έκταση δεν πρέπει να θεωρείται πλέον αναδασωτέα, καθώς σύμφωνα τη γνωμοδότηση της διεύθυνσης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχει δασωθεί επαρκώς. Και κατόπιν δέχεται ότι η ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων (σσ.ακόμα κι αν πρόκειται για καθαρά ιδιωτικό έργο, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση) μπορεί να θεωρηθεί λόγος δημοσίου συμφέροντος, επαρκής για τον αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης. Πρόκειται για μια μάλλον ασυνήθιστη απόκλιση τη μακρά νομολογία του ΣτΕ υπέρ των αναδασωτέων εκτάσεων.
-Τέλος, σχετικά με την παραχώρηση δημόσιας έκτασης για ένα ιδιωτικό έργο, το ΣτΕ αναφέρεται στην κοινωνικο-οικονομική μελέτη που συνοδεύει τη ρύθμιση και ειδικά στα μεγάλα ποσοστά ανεργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το γήπεδο «θα περιλαμβάνει αθλητικές υποδομές διεθνούς εμβέλειας, αλλά και άλλες πολιτιστικές και κοινωνικές υποδομές όπως ιδίως αθλητικό μουσείο για το σωματείο και ιστορικό μουσείο για τον προσφυγικό ελληνισμό» και συνεπώς «η κατασκευή και λειτουργία του θα έχει χαρακτηριστικά και οικονομικής και επενδυτικής παρέμβασης, ώστε να συνιστά μια σημαντική παραγωγική και στρατηγική επένδυση και να πληροί τις απαιτήσεις της αξιοποίησης δημοσίου ακινήτου». Με άλλα λόγια, το ΣτΕ δέχεται ότι η δημιουργία του γηπέδου θα οδηγήσει στη μείωση της ανεργίας στη Νέα Φιλαδέλφεια και θα ενισχύσει την οικονομία της περιοχής.
Πάντως, όπως σημειώνεται στην απόφαση, η εξειδίκευση των ρυθμίσεων και ο τελικός σχεδιασμός εναπόκειται στο στάδιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης», υπενθυμίζοντας ότι εφόσον οποιοσδήποτε πολίτης κρίνει ότι θίγεται, μπορεί να προσφύγει εκ νέου, κατά κάποιας διοικητικής πράξης για την αδειοδότηση ή ανέγερση του γηπέδου (λ.χ. οικοδομική άδεια). Θα είναι δύσκολο όμως να βρεθεί το νομικό «πάτημα» για κάτι τέτοιο, καθώς το ΣτΕ έχει δεχθεί όλα τα επιχειρήματα του υπουργείου Περιβάλλοντος, ακόμα και όσα κατά κοινή ομολογία ακροβατούσαν από νομικής άποψης, για τα βασικά ζητήματα που δημιουργεί η ανέγερση του γηπέδου.
Αντίθετα, πάντως, με ότι ισχυρίζονται… τα περισσότερα αθλητικά έντυπα, η διαδικασία αδειοδότησης ενός έργου μητροπολιτικής σημασίας δεν δύναται να ολοκληρωθεί μέσα σε έναν μήνα (ακόμα κι αν η ρύθμιση του ΥΠΕΚΑ προβλέπει την υπαγωγή της στην «Ολυμπιακή» νομοθεσία).
Πού βρίσκεται σήμερα η υπόθεση; Σε πρώτο επίπεδο, οι υπηρεσίες του υπουργείου Περιβάλλοντος εξετάζουν κατά πόσο η «Δικέφαλος 1924 Κατασκευαστική ΑΕ» νομιμοποιείται να καταθέσει φάκελο για την έκδοση της άδειας. Εφόσον οι νομοθετικές υπηρεσίες γνωμοδοτήσουν θετικά, τότε το ΥΠΕΚΑ θα προχωρήσει στην εξέταση των επιμέρους στοιχείων και μελετών που έχουν κατατεθεί στο φάκελο και θα ζητήσουν διορθώσεις ή συμπληρώσεις προκειμένου να εγκριθεί. «Η διοίκηση θα εξετάσει πολύ προσεκτικά τον φάκελο που έχει κατατεθεί. Δεν αμφισβητούμε την απόφαση του ΣτΕ, αφορά όμως μόνο στη μια πλευρά του ζητήματος. Πρόκειται για ένα έργο με μητροπολιτική σημασία, που θα επηρεάσει την ευρύτερη περιοχή και συνεπώς πρέπει να εξεταστεί κάθε πτυχή του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κλίνουμε υπέρ ή κατά», αναφέρει στην «Κ» η γενική γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος Ειρήνη Κλαμπατσέα.