Τα τέσσερα καταστήματα με είδη κάμπινγκ στη Μυτιλήνη δεν είχαν δεχτεί ξανά τόσο μαζεμένη πελατεία. Η ζήτηση για σκηνές, υποστρώματα και υπνόσακους, ειδικά από τον Ιούνιο και έπειτα, ανάγκασε όσους διέθεταν περισσευούμενο εμπόρευμα να προμηθεύσουν άλλα μαγαζιά μέχρι να φτάσουν οι νέες παραγγελίες στο νησί. Σύντομα και άλλοι ντόπιοι προσπάθησαν να πάρουν μερίδιο της νέας αγοράς. Αντίσκηνα προς πώληση κρεμάστηκαν σε περίπτερα και βενζινάδικα. Οπως λένε ντόπιοι, ακόμη και κάποιοι πλανόδιοι πωλητές καρπουζιών κουβαλούν πλέον στις καρότσες τους είδη κατασκήνωσης. Με αυτά έχει στηθεί τις τελευταίες ημέρες και ο άτυπος καταυλισμός μεταναστών στο Πεδίον του Αρεως, στην Αθήνα.
Χθες το πρωί, στα αριστερά της νότιας εισόδου του αθηναϊκού πάρκου, είχαν τοποθετηθεί 29 αντίσκηνα με πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως από το Αφγανιστάν. Μικρά παιδιά –κάποια από τα οποία υπέφεραν από γαστρεντερίτιδα– έπιναν νερό από τα ποτιστικά λάστιχα. Αντρες περίμεναν στα κινητά τους το σήμα των διακινητών για να συνεχίσουν το ταξίδι προς τη Δυτική Ευρώπη. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες αυτοί οι άνθρωποι αποτελούσαν τη βασική πελατεία για ορισμένα καταστήματα της Μυτιλήνης.
«Ζητούν τα πιο οικονομικά προϊόντα, με χαμηλή κερδοφορία. Σκηνές των δύο ή τριών ατόμων που κοστίζουν 20-30 ευρώ ή υποστρώματα των 4-5 ευρώ», λέει στην «Κ» ο Αριστείδης Τσούρος, ιδιοκτήτης καταστήματος με είδη κάμπινγκ στη Μυτιλήνη. «Καταστήματα συναδέλφων αρκετά κοντά στο λιμάνι, που αποτελούσε και πόλο συσσώρευσης πολλών μεταναστών, δέχτηκαν και τη μεγαλύτερη ζήτηση», προσθέτει.
Χθες επισκέφτηκαν το δικό του κατάστημα Καναδοί, μέλη μη κυβερνητικής οργάνωσης, που έπαιρναν προσφορές για να προμηθευτούν 2.000 μπουκάλια νερού και 2.000 υποστρώματα για τους μετανάστες του νησιού.
Η έλλειψη οργανωμένου σχεδίου υποδοχής των αυξημένων μεταναστευτικών ροών από την κυβέρνηση δημιούργησε αυτήν τη νέα αγορά. Ενδεικτικά, στο πρώην στρατόπεδο Παραδέλι, εξωτερικά του κέντρου ταυτοποίησης υπηκοότητας στη Μόρια Λέσβου, η Πολιτική Προστασία τοποθέτησε 20 μεγάλες σκηνές χωρητικότητας 300 ατόμων. Στις αρχές του Ιουλίου, όμως, ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών που κοιμούνταν στον χώρο ήταν διπλάσιος. Πολλοί εξ αυτών αγόρασαν δικά τους αντίσκηνα, άλλοι ξάπλωναν σε μια παροπλισμένη κλούβα της αστυνομίας. Τα κενά προσπαθούν να καλύψουν εθελοντές του νησιού που κατά καιρούς προσφέρουν υπνόσακους σε παιδιά μεταναστών και προσφύγων.
Αυτή η αδυναμία διαχείρισης από την Πολιτεία άφησε και περιθώρια εμφάνισης κρουσμάτων αισχροκέρδειας. «Μέχρι και τα περίπτερα πουλάνε πλέον σκηνές», λέει στην «Κ» ιδιοκτήτης καταστήματος τουριστικών ειδών στη Λέσβο. «Εχω πληροφορηθεί ότι σε ορισμένα καταστήματα, μόνο εφόσον αγοράσουν κάτι, τους επιτρέπουν να φορτίζουν τα κινητά τους τηλέφωνα στις πρίζες τους», αναφέρει ο δήμαρχος Μυτιλήνης, Σπύρος Γαληνός.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το μεταναστευτικό κύμα στο Αιγαίο άλλαξε και τις απαιτήσεις θέσεων εργασίας. Από τα τέλη Ιουνίου έληξε η σύμβαση 250 διερμηνέων, κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων που απασχολούνταν στα προαναχωρησιακά κέντρα της χώρας. Δεν είναι ξεκάθαρο πότε θα καλυφθεί το κενό που άφησαν. Αυτές τις ημέρες, πάντως, ψυχολόγος κέντρου κράτησης της Βόρειας Ελλάδας βρήκε δουλειά σε δημοτική παραλία της Μυτιλήνης. Ενας από τους ρόλους του, λέει στην «Κ», είναι να ενημερώνει τους μετανάστες ότι δεν μπορούν να κατασκηνώσουν εκεί.
Αναζητούν νέο χώρο στη Λέσβο
Τουριστικοί πράκτορες της Λέσβου έχουν τοποθετήσει στις βιτρίνες τους επιγραφές στα αραβικά. Καθημερινά περισσότεροι από 300 μετανάστες αναχωρούν από εκεί με το πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά. Ο κ. Γαληνός είναι σε επικοινωνία με το υπουργείο Ναυτιλίας για το ενδεχόμενο να χρειαστεί έκτακτο δρομολόγιο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Για την ώρα, σκέφτεται να κλείσει τον καταυλισμό που δημιούργησε ο δήμος στην περιοχή Καρά Τεπέ, στην κορυφή ενός λόφου λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Μυτιλήνης. Εκεί φιλοξενούνται υπεράριθμοι πρόσφυγες υπό άθλιες συνθήκες υγιεινής. Ο χώρος δέχτηκε μέχρι και πενταπλάσιο αριθμό ανθρώπων από όσους μπορούσαν να καλύψουν οι πρόχειρες υποδομές του. «Ηταν ένα πείραμα δημιουργίας ανοιχτού κέντρου φιλοξενίας, αλλά η Πολιτεία χωρίς να μας ενισχύσει ουσιαστικά το άφησε να καταστραφεί», λέει ο δήμαρχος Μυτιλήνης. Σε συνεργασία με ΜΚΟ, ψάχνει πλέον νέο χώρο.