Αν το βασικό πρόβλημα της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων είναι… ο υποβαθμισμένος ρόλος των μηχανικών, τότε η νομοθετική πρόταση του αναπλ. υπουργού Υποδομών φιλοδοξούσε να το λύσει. Περισσότερο από το μισό σχέδιο νόμου, που παρουσιάστηκε προεκλογικά, αφορά τη δημιουργία νέων διευθύνσεων και αρμοδιοτήτων για μηχανικούς και άσχετα πολεοδομικά θέματα, που δεν είναι αρμοδιότητας του υπουργείου Υποδομών. Επίσης προβλέπει την απευθείας ανάθεση «έργων» στο ΤΕΕ, του οποίου ο αναπλ. υπουργός διετέλεσε επί μακρόν πρόεδρος.
Το σχέδιο νόμου, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο αναπλ. υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, δεν αφορά αμιγώς τη νομοθεσία περί δημοσίων έργων, όπως είχε εξαγγελθεί, αλλά επεκτείνεται και σε όλα τα ιδιωτικά τεχνικά έργα (μέχρι και τις οικοδομές!). Επίσης περιέχει αρκετές αλληλεπικαλύψεις με ήδη υπάρχουσες ή προβλεφθείσες δομές, όπως η Εθνική Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων. Μεταξύ άλλων προβλέπει τη δημιουργία:
• Μιας γενικής διεύθυνσης και τριών νέων διευθύνσεων στο υπουργείο Υποδομών.
• Του «κεντρικού ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης τεχνικών έργων», που αφορά κάθε δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τεχνικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι ο ιδιώτης που, λ.χ., χτίζει μια μάντρα ή μια οικοδομή θα πρέπει να καταθέτει στο υπουργείο Υποδομών πληροφορίες… που βεβαίως δεν το αφορούν, όπως το ακριβές αντικείμενο και τον χρόνο απασχόλησης του κάθε μέλους της ομάδας του κατασκευαστή, όλα τα μηχανήματα που θα χρησιμοποιηθούν κ.ά. Στο ίδιο πνεύμα ζητεί να κατατίθεται στο υπουργείο προϋπολογισμός κάθε έργου, ακόμα και των ιδιωτικών, κάνοντας σαφή αναφορά στην οικοδομική δραστηριότητα.
Και μάλιστα απαιτεί να αιτιολογούνται τυχόν αποκλίσεις και στα έργα αυτά, θέμα βέβαια που επίσης δεν αφορά τη δημόσια διοίκηση.
Το σχέδιο νόμου φθάνει στο σημείο να ζητεί… την άμεση εφαρμογή της ταυτότητας κτιρίου (η οποία προτάθηκε από το ΤΕΕ για να δημιουργήσει μια νέα μικρή «αγορά» για τους μηχανικούς), θέμα αρμοδιότητας του υπουργείου Περιβάλλοντος!
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι προβλέπει την απευθείας ανάθεση (προφανώς όχι δωρεάν) διαφόρων εργασιών στο ΤΕΕ, όπως το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Αδειοδοτήσεων και το «μητρώο φυσικών προσώπων παραγωγής τεχνικών έργων».
Στις μόλις 8 (από τις 45) σελίδες του σχεδίου νόμου που αφορούν τα δημόσια έργα, οι πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις είναι:
• Αυξάνει τη συμμετοχή της οικονομικής προσφοράς (σε 90%) στην τελική αξιολόγηση μιας προσφοράς.
• Θέτει προδιαγραφές για τις τεχνικές υπηρεσίες όλου του δημοσίου τομέα.
• Ζητεί από τους εργολήπτες να καταθέτουν λεπτομερή στοιχεία για κάθε ιδιωτικό έργο που αναλαμβάνουν, με σκοπό να μην ανατίθενται δημόσια έργα σε εταιρείες με μεγάλο ανεκτέλεστο. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσας φιλοσοφίας ρύθμιση (με στόχο την αναδιανομή της «πίτας»), με δεδομένο ότι έτσι το Δημόσιο «ανακατεύεται» ευθέως στα του οίκου της κάθε εταιρείας.