Συγκέντρωση διαμαρτυρίας μεταλλωρύχων έξω από την ΕΡΤ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας μεταλλωρύχων έξω από την ΕΡΤ

2' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περπατώ προς το Ραδιομέγαρο και ξαφνικά βλέπω πως ο μπροστινός μου στο πεζοδρόμιο φοράει κράνος. Κοιτάζω πιο μπροστά και συνειδητοποιώ πως βαδίζω πίσω από μια διμοιρία ΜΑΤ. «Ηρεμα, παιδιά! Εργαζόμενοι είναι οι άνθρωποι κι έχει και κάμερες παντού», κάνει ο διοικητής στον μπροστινό μου. Οπως πλησιάζουμε στην ΕΡΤ, αρχίζουν και ακούγονται οι φωνές. «Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί. Είμαστε εργαζόμενοι απ’ τη Χαλκιδική», κι ένα συνεχόμενο «νταπ! νταπ!» στον ρυθμό του συνθήματος. Στην πύλη της ΕΡΤ 50 μεταλλωρύχοι καθισμένοι στο πεζοδρόμιο. Το ρυθμικό «νταπ! νταπ!» είναι ο ήχος απ’ τα κράνη τους στο κράσπεδο. Η διμοιρία των αστυνομικών ήδη τους έχει κυκλώσει και ένας κύριος με πολιτικά και ασύρματο αναλαμβάνει: «Πρέπει να σηκωθείτε. Από εδώ θα περάσουν οι πολιτικοί αρχηγοί», λέει. «Να τους πεις να την πάρουν ανοιχτά τη στροφή!», απαντά ο πιο ηλικιωμένος μεταλλωρύχος, και οι νεότεροι χαμογελούν.

Η ώρα έχει πάει 7.40, οπότε αφήνω τους μεταλλωρύχους και παίρνω την ανηφόρα προς το Ραδιομέγαρο. Βλέπω τον Θ. Μιχόπουλο και τον Γ. Κυρίτση του ΣΥΡΙΖΑ, που με μια μπλε πλαστική σακούλα στα χέρια έρχονται απ’ το γκαζόν πηδώντας τα παρτέρια της ΕΡΤ. Μπρος στην πύλη, οι δημοσιογράφοι των καναλιών προς το παρόν ασχολούνται με το άλλο ντιμπέιτ – αυτό της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τους δημοσιογράφους στον αέρα του Mega. Μόνον οι υπεύθυνοι της ΕΡΤ παραμένουν σε εγρήγορση. Στα σκαλάκια της ΕΡΤ ο Λάμπης Ταγματάρχης σαν πραγματικός ταγματάρχης βηματίζει πέρα-δώθε νευρικά. Και ξαφνικά παγώνει – και όχι μόνο αυτός. Ενα βουητό απ’ την πύλη κάνει τους πάντες να γυρίσουν προς τα εκεί. Τρέχοντας, προλαβαίνω την επίθεση των αστυνομικών στους μεταλλωρύχους: τους έχουν ήδη σηκώσει όρθιους, τα κλομπ έχουν βγει και στο πεζοδρόμιο της Μεσογείων γίνεται πόλεμος κανονικός. Οι μεταλλωρύχοι ξεχειλίζουν στο οδόστρωμα, τα ΜΑΤ τούς χτυπούν, αλλά εκείνοι φορούν κράνη και αντέχουν!

Οπως η Μεσογείων κλείνει, βλέπω έναν ταξιτζή να κοιτάζει απορημένος: στη μέση του δρόμου 100 μεταλλωρύχοι δέρνονται με τα ΜΑΤ. «Εχει ορυχείο στην Αγία Παρασκευή;», τον ακούω να λέει. Η Ολγα Τρέμη γλιτώνει την τελευταία στιγμή απ’ την επίθεση των κρανοφόρων: με το που παρκάρει μία αστυνομική κλούβα εκεί όπου ήταν οι μεταλλωρύχοι εμφανίζεται στην πύλη το δικό της αυτοκίνητο. Πέντε λεπτά μετά όλα επιστρέφουν στο κανονικό. Ο Διονύσης Τσακνής ακόμα ξεφυσάει στα σκαλιά, γιατί, παρότι η ώρα πάει 8.30, δεν έχει εμφανιστεί κανείς πολιτικός αρχηγός και οι μισοί δημοσιογράφοι λείπουν. Η ανακούφισή του είναι έκδηλη δύο λεπτά αργότερα: επιτέλους, ο Αλ. Τσίπρας με το σακάκι ριχτό στον ώμο εμφανίζεται απ’ το βάθος. Με το iphone στο χέρι και τον Ν. Παππά να τον ακολουθεί φιλώντας σταυρωτά όποιον υπάλληλο της ΕΡΤ βρίσκει μπροστά του, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ περνά την πύλη και χάνεται στα βάθη του Ραδιομεγάρου. Πίσω του ακολουθεί ο Β. Μεϊμαράκης: με το αριστερό χέρι στην τσέπη πλησιάζει προς τους δημοσιογράφους. Και ξαφνικά, χωρίς να παρεκκλίνει, γυρνά σ’ έναν σκυμμένο νεαρό και στιγμιαία τού κλείνει το μάτι. «Το ’πιασες; Το ’πιασες αυτό που έκανε στον τύπο;», ακούω τη δημοσιογράφο πίσω μου. «Οχι!», κάνει εκείνος μακαρίως. «Αλλά νιώθω τυχερός που το είδα!».

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή