«Πάμε άλλη μια φορά με πιο γλυκιά φωνή. Οχι τόσο ζεστά, λίγο πιο ουδέτερα. Να σκέφτεσαι ότι απευθύνεσαι σε νέους. Τώρα μιλάμε στους αγρότες. Δυναμικά, να σ’ ακούσουν και να αισθανθούν ότι είμαστε αποφασισμένοι».
Η δουλειά του εκφωνητή, του αφανούς ήρωα των διαφημίσεων, τον οποίο τις περισσότερες φορές δεν βλέπουμε ποτέ αλλά ακούμε παντού, μόνο εύκολη δεν είναι αυτήν την περίοδο. Μπορεί να παραμείνει κλεισμένος για ώρες σ’ ένα στούντιο ηχογράφησης και έξω από το τζάμι, εκπρόσωποι των κομματικών επιτελείων μαζί με διαφημιστές δίνουν την κατεύθυνση, την ένταση, ξανά και ξανά μέχρι να πετύχουν αυτό που θεωρούν ιδανικό αποτέλεσμα. Και φυσικά, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές και μεταβάλλονται τα δείγματα των δημοσκοπήσεων τόσο αλλάζει και ο τόνος των εκφωνητών. Δηλαδή, αν τα ποσοστά δεν ανεβαίνουν ή μένουν κολλημένα, συμβαίνει αυτό που λέμε «πάρ’ το αλλιώς». Αν κρίνουμε, πάντως, απ’ ό,τι έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα, αποκλείοντας, φυσικά, από τη βαθμολογία τα γραφικά σποτ κάτι «υπο-κομμάτων», την καλύτερη επιλογή φωνής έχει κάνει η Νέα Δημοκρατία.
Στα προεκλογικά της διαφημιστικά μηνύματα βλέπουμε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, έναν άντρα με τα… όλα του –ίσως και ο ίδιος να χρησιμοποιούσε αυτήν τη φράση– και ακούμε μια γυναικεία φωνή, ισορροπημένη, ούτε επιθετική αλλά ούτε και γλυκανάλατη. Εξυπνη επιλογή και έξω από τα συνηθισμένα, καθώς σπανίως κόμμα εξουσίας επιλέγει γυναίκα για κεντρική «φωνή» του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) πήγαν στα σίγουρα με στιβαρές ανδρικές φωνές. Τι να σου κάνει μια φωνή; Δικαίως μπορεί να αναρωτηθείτε.
Αλλά ακριβώς επειδή το αποτέλεσμα προδιαγράφεται αμφίρροπο, ακόμη και οι πιο μικρές λεπτομέρειες μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Αλλωστε, μόλις οκτώ μήνες έχουν περάσει από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, όταν είδαμε κόμμα να μπαίνει στη Βουλή –και μετά να συγκυβερνά– χάρη σε ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό σποτ.