Νέα ευρήματα στο Ασκληπιείο της Αρχαίας Φενεού αποκαλύπτονται με την ολοκλήρωση της πρώτης περιόδου του ανασκαφικού προγράμματος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κορινθίας στον χώρο. Την ανασκαφική έρευνα του ιερού, που βρίσκεται μέσα στο επιβλητικό ορεινό περιβάλλον της κοιλάδας Φενεού, είχε ξεκινήσει το 1958 η αρχαιολόγος Ε. Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη η οποία είχε φέρει στο φως μεγάλο τμήμα του. Από το 2007 έως το 2014 η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κορινθίας πραγματοποίησε σταδιακά στο Ασκληπιείο εργασίες ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου. Να σημειωθεί ότι πρόσφατη πρώτη περίοδος του ανασκαφικού προγράμματος έγινε υπό τη διεύθυνση του προϊσταμένου της ΕΦΑ Κορινθίας Κωνσταντίνου Κίσσα και με τη συμμετοχή του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Torsten Mattern από το Πανεπιστήμιο του Trier της Γερμανίας.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν μεταξύ άλλων στο Δωμάτιο Α, βόρεια του κεντρικού Δωματίου Β, ένα βάθρο στο οποίο αρχικά έστεκαν δύο χάλκινα αγάλματα που αντικαταστάθηκαν αργότερα από ένα λίθινο. Επίσης διαπιστώθηκε ότι το περιστύλιο ιωνικού ρυθμού που βρίσκεται μπροστά από τα δωμάτια έχει κάτοψη σχήματος Π και επιβεβαιώθηκε ότι η είσοδος στο ιερό επιτυγχανόταν από τα ανατολικά μέσω ράμπας. Αλλα νέα στοιχεία έχουν να κάνουν με τις αλλεπάλληλες οικοδομικές φάσεις του ιερού. Η αρχική φάση χρονολογείται στο β΄ μισό του 4ου αι. π.Χ. και η κύρια φάση του στο β΄ μισό του 2ου αι. π.Χ., η οποία μάλιστα χαρακτηρίζεται από την πλήρη ανακατασκευή της κεντρικής αίθουσας και την τοποθέτηση λατρευτικών αγαλμάτων, τη λειτουργία του βορείου δωματίου ως εστιατορίου και την κατασκευή του ιωνικού περιστυλίου. Το ιερό καταστρέφεται πιθανώς από σεισμό στο β΄ μισό του 1ου αι. μ.Χ. και όταν ανακατασκευάζεται μετατρέπεται σε χώρο αυτοκρατορικής λατρείας. Σημαντικό να αναφερθεί ότι η χρήση του χώρου ανιχνεύεται ήδη από τη Μεσοελλαδική και την Υστεροελλαδική περίοδο.