«Προσπαθώ να πείσω τον πατέρα μου να πάρουμε POS μηχάνημα για να δεχόμαστε κάρτες κι εκείνος αντιδρά. Δεν καταλαβαίνει ότι χάνουμε πελατεία» περιγράφει ο Κωστής Χ., γιος ιδιοκτήτη ψιλικατζίδικου στα βόρεια προάστια, ο οποίος εργάζεται στην επιχείρηση του πατέρα του. Ο Κωστής διαπιστώνει σημαντική πτώση της κίνησης. «Είμαστε μια συνοικιακή επιχείρηση μίνι μάρκετ, ο κόσμος που έρχεται εδώ μπορεί να πάρει περισσότερα πράγματα από ό,τι μια τσίχλα ή τσιγάρα» μας περιγράφει. «Από τότε που περιορίστηκε η κυκλοφορία των μετρητών, έχει πέσει πολύ η κίνηση». Παρατηρώντας τον ανταγωνισμό (μικρά μίνι μάρκετ στην ευρύτερη περιοχή) διαπιστώνει, εμπειρικά έστω, ότι όσοι έχουν προμηθευτεί POS κερδίζουν μερίδιο της αγοράς. «Είναι λογικό ο πελάτης να επιλέξει μια λύση, η οποία θα του επιτρέπει να μην ξοδέψει τα λίγα μετρητά που μπορεί να κινεί εβδομαδιαίως» εκτιμά ο Κώστας. Το επιχείρημα του πατέρα του είναι το κόστος απόκτησης του μηχανήματος. Ο Κώστας, που τονίζει ότι δεν είναι τόσο μεγάλο το κόστος, πιστεύει ότι ο 65χρονος πατέρας του αδυνατεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Οταν κατέστη σαφές ότι οι συναλλαγές μέσω των χρεωστικών καρτών δεν υπόκεινται σε κάποιο περιορισμό, ακόμη και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, ή απλώς οι πιο «παραδοσιακοί» στις συναλλαγές τους, απέκτησαν τις πρώτες τους εμπειρίες πληρωμών με «πλαστικό χρήμα». Η προσαρμογή της πλειονότητας των καταστημάτων ήταν άμεση, καθώς και οι επιχειρηματίες από την πλευρά τους αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν, για να επιβιώσουν. «Είμαστε μια μικρή κάβα της γειτονιάς, η πελατεία μας δεν ήταν ποτέ μεγάλη, αλλά είχε μια σταθερότητα» περιγράφει η Μαριλένα Β. που διατηρεί μαζί με τον αδελφό της μικρή επιχείρηση στα Πετράλωνα. «Δεν παρείχαμε τη δυνατότητα χρήσης χρεωστικών καρτών στους πελάτες μας, γιατί νομίζαμε ότι δεν υπήρχε λόγος. Οποιος ήθελε να ψωνίσει από εμάς θα έβρισκε τρόπο» εξηγεί τη φιλοσοφία τους μέχρι πρότινος. Η επιβολή ελέγχου κεφαλαίων άλλαξε όμως τα πράγματα και όπως σημειώνει η ίδια «μόλις πέρασε ο μεγάλος πανικός των πρώτων ημερών, καταλάβαμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, αρκεί να "διαβάζαμε" τα μηνύματα». Και έτσι αποφάσισαν και εκείνοι, ακολουθώντας παρόμοιες μικρές τοπικές επιχειρήσεις, να προμηθευτούν POS. «Από τις πρώτες κιόλας ημέρες είδαμε ότι ο πελάτης εκτιμά ότι του δίνουμε τη δυνατότητα να μην ξοδεύει τα μετρητά του σε εμάς» εξηγεί.
Συγκεκριμένα στοιχεία για τον αριθμό των POS στην αγορά δεν υπάρχουν, καθώς είναι αρκετές οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και δεν κοινοποιούν όλες τα δεδομένα τους. Βέβαιο, πάντως, είναι ότι ο αριθμός τους, μετά την επιβολή των capital controls έχει αυξηθεί σημαντικά, παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα των μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη λιανική, διέθεταν POS. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών της εν λόγω αγοράς, πριν από τον Ιούλιο (οπότε και επιβλήθηκε ο έλεγχος κεφαλαίων) ο αριθμός των μηχανημάτων που «κυκλοφορούσαν» στην αγορά κυμαινόταν μεταξύ 130.000 και 150.000. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 160.000 έως 170.000 μηχανήματα, έτοιμα να εξυπηρετήσουν τους καταναλωτές. Οσοι δραστηριοποιούνται πάντως στην εν λόγω αγορά εκτιμούν ότι έως το τέλος του έτους ο αριθμός τους θα ξεπεράσει τις 200.000, θεωρώντας βέβαιο ότι ακόμη και οι πιο δύσπιστοι, όπως ο πατέρας του Κώστα από τα βόρεια προάστια, θα αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς την παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας στους πελάτες τους.
Σε περίπτωση μάλιστα που τελικώς πάρουν σάρκα και οστά τα σχέδια της κυβέρνησης να προωθήσει τη χρήση του «πλαστικού χρήματος» (μέσω παροχής κινήτρων στους καταναλωτές) ως όπλο κατά της φοροδιαφυγής, η ζήτηση των POS πρόκειται να εκτιναχθεί. Υπολογίζεται μάλιστα ότι τα 200.000 μηχανήματα που θα μετρά η χώρα στο τέλος του έτους θα διπλασιαστούν σε περίπτωση που διευρυνθεί περαιτέρω, μέσω κινήτρων προς τους καταναλωτές, η χρήση τους.