Κηδεύεται σήμερα στις 3 το μεσημέρι στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, με δαπάνες της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Γιατί ο Κώστας Νίτσος ήταν ταυτισμένος με την έννοια και την ιδιότητα του δημοσιογράφου. Το περιεχόμενο της αποχαιρετιστήριας ανακοίνωσης της ΕΣΗΕΑ διόλου τυπικό δεν ήταν. Στο πρόσωπο του Κώστα Νίτσου, το συνδικαλιστικό σωματείο των Ελλήνων δημοσιογράφων «…αποχαιρετά έναν μεγάλο αγωνιστή της δημοσιογραφίας, που σε όλη του τη ζωή διακρίθηκε για το υψηλό του φρόνημα και τίμησε τη δημοσιογραφία με την ευθύνη, την αρετή και το ήθος του».
Τον περασμένο Μάρτιο, η ΕΣΗΕΑ πρόλαβε να τον τιμήσει με την ύψιστη δημοσιογραφική διάκριση, το μετάλλιο «Ξενοφών». Ο Κώστας Νίτσος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών και μέχρι το τέλος ήταν παρών, διαυγής, μετέχων. Γεννήθηκε το 1920 στην Αρτα και ξεκίνησε το δημοσιογραφικό επάγγελμα από την τότε «Ακρόπολη» το 1940. Στα τέλη του πολέμου άρχισε να δουλεύει στα «Νέα» και έφτασε να διευθύνει την εφημερίδα (από το 1962 έως το 1975), αναβαθμίζοντας ιδιαιτέρως το πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας με τις υπογραφές των Γ. Λεωτσάκου, Ελένης Βακαλό, Κ. Σταματίου, Ορ. Οικονομίδη, Φ. Δημητριάδη.
Με το ίδιο πάθος αγάπησε και υπηρέτησε το θέατρο, εκδίδοντας το ιστορικό περιοδικό «Θέατρο» από το 1961 έως το 1966, και από το 1973 έως το 1981. Τότε ήταν που ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Και σε μια συνέντευξή του στο διαδικτυακό «Βήμα» με αφορμή τη βράβευση από την ΕΣΗΕΑ, είχε πει και τη γνώμη του για όποιον αναλαμβάνει αυτή: «Να είναι έντιμος άνθρωπος, να ξέρει να διοικεί, να έχει απεριόριστη μόρφωση, ήθος και υψηλό φρόνημα. Να αναλάβει τη δουλειά χωρίς φόβο αλλά με πάθος». Ωρα του καλή…