Το θέμα των μετακλήσεων καθηγητών σε ένα ΑΕΙ από ένα άλλο θέτει επί τάπητος η Πρωτοβουλία, μία κίνηση μελών ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Τα μέλη της Πρωτοβουλίας ουσιαστικά τονίζουν ότι οι μετακλήσεις πρέπει να γίνονται όταν υπάρχει ουσιαστική ανάγκη και υπό όρους και κριτήρια. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να εξελιχθούν σε εξυπηρετήσεις «ημετέρων». Μάλιστα, όπως παρατηρούν οι πανεπιστημιακοί της Πρωτοβουλίας, πρόσφατα έχει αυξηθεί η χρήση αυτής της διαδικασίας χωρίς τεκμηρίωση και διαφάνεια, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Ειδικότερα, ρύθμιση που ψηφίσθηκε επί Κ. Αρβανιτόπουλου προβλέπει τη δυνατότητα μετάκλησης καθηγητών σε ένα ΑΕΙ από ένα άλλο. Ο καθηγητής γίνεται δεκτός με υπογραφές από το 1/4 των καθηγητών της σχολής υποδοχής και απόφαση της κοσμητείας μετά εισήγηση του κοσμήτορα. Δηλαδή, όπως αναφέρει η Παρέμβαση «δεν προηγείται των υπογραφών η εισήγηση ούτε κάποια οργανωμένη συζήτηση. Η πρόσληψη καθηγητών χωρίς προκήρυξη και ανταγωνιστικές διαδικασίες αλλά διά περιφοράς χαρτιών για συλλογή υπογραφών υπονομεύει τη διαφάνεια και την αξιοκρατία και αδικεί τους υπηρετούντες καθηγητές». Με τη ρύθμιση προκύπτουν τα εξής αρνητικά:
• Να θεσμοθετείται ουσιαστικά ο διορισμός καθηγητών εκτός ανοιχτής εκλογής. Η Πρωτοβουλία σημειώνει ότι «οι μετακαλούμενοι έχουν εκλεγεί προ ετών σε άλλα ΑΕΙ με άλλες ανάγκες και διαφορετικά προγράμματα σπουδών, ενώ ορισμένοι δεν προέρχονται από Σχολές Επιστημών Υγείας».
• Να μετακληθούν πολλοί στη βαθμίδα του καθηγητή, υπονομεύοντας τη δυνατότητα της Σχολής υποδοχής να ζητήσει από το υπουργείο νέες θέσεις εκλέγοντας νεότερους πανεπιστημιακούς.
• Η συλλογή υπογραφών από μικρότερες βαθμίδες (επίκουροι-αναπληρωτές) για μετάκληση καθηγητών α΄ βαθμίδας δεν συνάδει με την αντίστοιχη διαδικασία εκλογής καθηγητών α΄ βαθμίδας.
Η Πρωτοβουλία δηλώνοντας ότι δεν είναι κατ’ αρχήν αντίθετη με τη δυνατότητα μετάκλησης, προτείνει «να ζητείται η γνώμη των καθηγητών όλων των βαθμίδων με κοινά ή συναφή γνωστικά αντικείμενα, και πριν συλλεγούν οι υπογραφές με προφορικές διαβεβαιώσεις για την ποιότητα του υποψηφίου και με συντεχνιακή επιχειρηματολογία του τύπου “δεν χάνουμε κάτι…”, να υπάρχει τεκμηρίωση για την ανάγκη της μετάκλησης σε σχέση με διδακτικά και ερευνητικά κενά και τη συμβατότητα του βιογραφικού του μετακαλούμενου με τα προσόντα που έχει εγκρίνει η συνέλευση της Σχολής».