Προτάσεις για τη διάσωση του Εθνικού Κήπου από ειδήμονες

Προτάσεις για τη διάσωση του Εθνικού Κήπου από ειδήμονες

2' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν η βασίλισσα Αμαλία επέβλεπε τη φύτευση των τότε κήπων των ανακτόρων, ίσως δεν φανταζόταν πόσο προβληματισμό θα προκαλούσε στους ειδήμονες η διάσωσή του. Η περιγραφή της σημερινής κατάστασης του Εθνικού Κήπου ποικίλλει ανάλογα με την οπτική γωνία. «Αλλοι ισχυρίζονται ότι ο Κήπος πνέει τα λοίσθια και άλλοι ότι χρειάζεται απλώς επιπλέον προσωπικό» ανέφερε χθες ο κ. Ιωάννης Σπαντιδάκης, γεωπόνος-κηποτέχνης, στην εκδήλωση της Πανελλήνιας Ενωσης Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου (ΠΕΕΓΕΠ), με την οποία συντάσσονται πολλές ΜΚΟ και Σύλλογοι, όπως η Εταιρεία Φίλων Εθνικού Κήπου. Τα κακώς κείμενα, ωστόσο, είναι τοις πάσι γνωστά. Καταπατήσεις, αυθαιρεσίες, μετατροπή σε χώρο στάθμευσης Ι.Χ. και… αφόδευσης, πεδίο εν γένει εγκατάλειψης. «Στις μέρες δόξας ο Κήπος διέθετε 45 κηπουρούς, σήμερα αυτοί δεν ξεπερνούν τους δέκα…» δήλωσε με έμφαση ο κ. Δημ. Παπαδήμας, γεωπόνος- κηποτέχνης και τέως διευθυντής της διεύθυνσης κηποτεχνίας πρασίνου του δήμου Αθηναίων. Ο ίδιος πρότεινε την πρόσληψη τουλάχιστον 20 κηπουρών, τη λεπτομερή καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, την απομάκρυνση επικίνδυνων για ατύχημα κλαδιών, αλλά και τη σύνδεση του Κήπου με σύστημα ανακύκλωσης και κομποστοποίησης.

«Οι Εθνικοί Κήποι αποτελούν κόσμημα κάθε χώρας, όπως συμβαίνει στη Μ. Βρετανία, όπου διαθέτουν τα κατάλληλα άτομα που προστατεύουν τον χώρο, ξεναγούν και κατευθύνουν τους επισκέπτες». Σημειώνεται ότι το οξύ πρόβλημα του εθνικού μας κήπου έχει προβληθεί διεθνώς από την ICOMOS  που μέλημα έχει τη διάσωση μνημείων και ιστορικών τοποθεσιών. Ο Εθνικός Κήπος θεωρείται το κατεξοχήν μνημείο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, μετά τα νεοκλασικά του 19ου αι.

«Προτού εφαρμόσουμε ένα σχέδιο διαχείρισης, πρέπει να λάβουμε υπόψη την ιστορική συνέχεια του χώρου και τη συλλογική μνήμη των πολιτών και όσων συνέδεσαν τη ζωή τους με τη βιωσιμότητα του κήπου, όπως ο τέως διευθυντής του Ν. Ταμβάκης και η βασίλισσα Αμαλία» υποστήριξε η κ. Σταυρούλα Κατσογιάννη, γεωπόνος και αρχιτέκτων τοπίου. Η ιδία υπέδειξε την άντληση πληροφοριών για το ιστορικό παρελθόν του κήπου από πίνακες, ημερολόγια, λογοτεχνικά έργα και επιστολές του περασμένου αιώνα… Βέβαια, ενώ ως προς τη διατήρηση της χωροταξίας υπάρχει ταύτιση απόψεων, οι εκτιμήσεις διίστανται ως προς τη χλωρίδα.

Ερωτήματα

«Τίθενται σοβαρά ερωτήματα, στα οποία καλούμαστε να απαντήσουμε. Πρέπει να διατηρήσουμε τον ζωολογικό κήπο, που λειτουργεί από ιδρύσεως κήπου; Είναι σκόπιμο να επαναφέρουμε στοιχεία, που συν τω χρόνω χάθηκαν ή αφαιρέθηκαν, όπως οι λαβύρινθοι; Τι θα κάνουμε με τις μπορντούρες;». Σύμφωνα με την ίδια πρέπει να συνταχθούν οδηγίες σχετικά με τον τρόπο άρδευσης, την εφαρμογή των φυτοπροστατευτικών σκευασμάτων, τον τρόπο καθαρισμού π.χ. των ρωμαϊκών ψηφιδωτών κ.ά. «Φυσικά, οι πρότερες μελέτες του ΕΜΠ και του Δήμου αποτελούν σημαντικά εργαλεία για εμάς».

Στο εξωτερικό, η πιστοποίηση και διαχείριση ιστορικών κήπων έχει προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω. «Στην Αγγλία έχει συσταθεί σχετικό μητρώο που αριθμεί ήδη 1.600 καταγραφές, το Πεκίνο διαθέτει τα περισσότερα αρχαία δένδρα: 22.687 από 29 είδη, εκ των οποίων 3.804 ηλικίας άνω των 300 ετών!». Οπως είπε η κ. Κατσογιάννη, «ο κήπος δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, αλλά είναι καθήκον όλων μας να τον παραδώσουμε ακέραιο στις μελλοντικές γενιές».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή