«Brand new» χαρακτήρισαν ορισμένοι ξένοι δημοσιογράφοι το κέντρο προσωρινής φιλοξενίας στο Σχιστό, που ξεκίνησε να λειτουργεί εδώ και λίγες μέρες. Σκηνές υψηλής ποιότητας που προστατεύουν από τις κλιματολογικές αλλαγές και «σκηνές πολλαπλών χρήσεων», όπου μπορούν μέχρι και τραπέζια πινγκ-πονγκ να τοποθετηθούν, έχουν επιμελώς στηθεί στο για πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο. Στα εναπομείναντα κτίρια έχουν στεγαστεί εστιατόριο, ντους και τουαλέτες, ιατρείο, η υπηρεσία πρώτης υποδοχής, δωμάτιο για τη φόρτιση κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών, όπως και χώρος λατρείας.
«Στόχος μας είναι να νιώθουν αυτάρκεις σε απόσταση λίγων μέτρων από τη σκηνή τους και να διατηρούν έστω τηλεφωνικά τους οικογενειακούς τους δεσμούς, καθώς έχουν συγγενείς σε όλη την υφήλιο» επισήμανε ο εκπρόσωπος Τύπου, ταγματάρχης κ. Βασίλης Θάνος κατά την ξενάγηση. «Οι προετοιμασίες ήταν πυρετώδεις, καθώς όλα έγιναν μέσα σε έντεκα μέρες» συμπληρώνει ο ίδιος. «Εδώ είχαμε προβλέψει δωμάτια για ασυνόδευτα ανήλικα, αλλά ακόμα δεν φιλοξενούμε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα» διευκρινίζει ο κ. Θάνος, «ως επί το πλείστον έχουμε πολυμελείς οικογένειες». Οι εργασίες, ωστόσο, συνεχίζονται στα πέριξ της κεντρικής πύλης αλλά και στα περίπτερα της Υπατης Αρμοστείας. «Η χωρητικότητα είναι για 1.500 άτομα, αλλά θέλουμε να υπάρχει η υποδομή για 4.000», υπογραμμίζει ο κ. Θάνος. Η προσπάθεια έχει άλλωστε και συλλογικό χαρακτήρα, καθώς ο χώρος υπάγεται στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, ο Στρατός βοηθάει στη μεταβατική λειτουργία του, ο Δήμος Κερατσινίου συμβάλλει στην καθαριότητα, ενώ ο δήμαρχος Περάματος, κ. Γιάννης Λαγουδάκης δεσμεύθηκε να κατασκευάσει μια παιδική χαρά για τα προσφυγόπουλα.
Ωστόσο, μόνον τα μικρά παιδιά μοιάζουν ανέμελα εδώ. Οι γονείς τους, Αφγανοί στην πλειονότητά τους, δεν παύουν να συζητούν για την «επόμενη μέρα» που δεν φαίνεται να ξημερώνει γι’ αυτούς. «Οταν ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για την Ευρώπη, δεν φανταζόμασταν ότι θα μας κλείσουν τα σύνορα» λέει σε σπαστά αγγλικά ένας εξ αυτών. Οσο η αγωνία για τις πολιτικές εξελίξεις, που λαμβάνουν διαστάσεις ντόμινο, κορυφώνεται, τόσο μακραίνει η ουρά όσων προσπαθούν να φορτίσουν το κινητό τους – μοναδική ίσως πηγή πληροφόρησης σε κάποια γλώσσα που να γνωρίζουν. Βέβαια, στον καταυλισμό υπάρχουν και άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων, που νιώθουν ακόμα περισσότερο εγκλωβισμένοι, όπως Ιρανοί. Πάντως, κανένας από τους 1.355 πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν με το πρωινό πλοίο στον Πειραιά από τη Μυτιλήνη δεν θέλησε να κατευθυνθεί στο Σχιστό.