Το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση έχουν φροντίσει να καταστήσουν σαφές οι ψυχίατροι, τουλάχιστον από την εποχή του Φρόιντ. Ολοι γνωρίζουμε ότι πίσω από κάθε αντιδραστικό έφηβο, κάθε αντικοινωνικό ενήλικα, κάθε κατά συρροήν δολοφόνο πιθανότατα κρύβεται ένας αδιάφορος πατέρας, μία καταπιεστική μάνα ή ένας συνδυασμός των δύο. Αυτό για το οποίο κανένας δεν προειδοποιεί τους ανυποψίαστους νέους γονείς είναι πως ακόμα και οι πιο τετριμμένες πτυχές της καθημερινότητας με ένα νεογέννητο είναι αντικείμενο έντονων διαφωνιών μεταξύ ειδικών και «ειδικών», αλλά κυρίως μεταξύ των φανατικών οπαδών τους.
Θα περίμενε κανείς πως, ύστερα από τόσες χιλιάδες χρόνια, η ανθρωπότητα θα είχε καταλήξει σε κάποιους βασικούς κανόνες όσον αφορά, για παράδειγμα, το τάισμα ή τον ύπνο ενός μωρού. Αντίθετα, οι απόψεις διίστανται και συχνά συγκρούονται, δημιουργώντας στους «νεοφώτιστους» το αίσθημα ότι καλούνται να διασχίσουν ένα ναρκοπέδιο. Θηλασμός για έξι μήνες, επιμένουν κάποιοι παιδίατροι. Στερεές τροφές στους τέσσερις, υποστηρίζουν άλλοι. Αυστηρό πρόγραμμα από τις πρώτες μέρες, τονίζει μία «θεωρία», στην οποία εναντιώνονται όσοι πιστεύουν πως η ρουτίνα είναι εχθρός της δημιουργικότητας. Εκατοντάδες συγγραφείς και μπλόγκερ πλουτίζουν προωθώντας μεθόδους «εκπαίδευσης ύπνου», λύσεις για κάθε υπαρκτό ή φανταστικό πρόβλημα και τεχνικές για «αυτόνομα», «ευτυχισμένα» ή «έξυπνα» παιδιά από την κούνια.
Τα θύματα, φυσικά, είναι οι ίδιοι οι γονείς που βομβαρδίζονται από αντικρουόμενες πληροφορίες και ενίοτε δέχονται σφοδρές επιθέσεις από τους ομοίους τους, άλλοτε γιατί άφησαν το βρέφος τους να κλάψει και άλλοτε γιατί το κακομαθαίνουν σπεύδοντας να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του. Είναι προφανές ότι η τεχνική που έχουν τελειοποιήσει οι σταρ της βιομηχανίας αυτοβοήθειας στο συγκεκριμένο πεδίο έγκειται κυρίως στην καλλιέργεια τύψεων, ακριβώς όπως η βιομηχανία παιχνιδιών αναπτύχθηκε χάρη στις ενοχές των εργαζόμενων γονέων, οι οποίοι προσπαθούσαν να «εξαγοράσουν» τις ώρες της απουσίας τους από το σπίτι.
Εν τω μεταξύ, ευτυχώς, τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν μια χαρά, ακολουθώντας όχι τις εφήμερες τάσεις στην ανατροφή αλλά το διαχρονικό, αλάνθαστο ένστικτο για ζωή.