Πέρασαν 9 χρόνια από την ημέρα που το «Sea Diamond» προσέκρουσε σε ξέρα στον όρμο των Φηρών και βυθίστηκε στον όρμο του Αθηνιού, 10 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της πρόσκρουσης. Η διαρροή καυσίμων και επικίνδυνων ουσιών συνεχίζεται, ενώ επιστημονική ομάδα από το Πολυτεχνείο Κρήτης που παρακολουθεί το ναυάγιο προειδοποιεί ότι το ενδεχόμενο μιας οικολογικής καταστροφής βρίσκεται πιο κοντά από ό,τι πιστεύουμε. Το κρουαζιερόπλοιο βρίσκεται εδώ και χρόνια στον βυθό, στο χείλος ενός γκρεμού.
Η κατακρήμνισή του σε μεγαλύτερο βάθος θα έκανε ακόμη πιο δύσκολη την ανέλκυσή του και πιθανή την απελευθέρωση καυσίμων και επικίνδυνων ουσιών. Εννέα χρόνια μετά, ο Δήμος Σαντορίνης συνεχίζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. «Τελούμε σε αναμονή. Πριν από δύο μήνες είχαμε ακόμα μία συνάντηση με τους υπ.Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος και περιμένουμε να δούμε τι πρωτοβουλία θα αναλάβουν», λέει ο δήμαρχος, Νίκος Ζώρζος. «Ο κόσμος ανησυχεί, θέλει να βρεθεί μια λύση. Οσοι αντιτίθενται στην ανέλκυση θα πρέπει να προτείνουν κάτι άλλο, όχι απλά να το αφήσουν εκεί». Ο Β. Γιδαράκος, καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, είναι επικεφαλής της ομάδας που παρακολουθεί (για λογαριασμό της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου) τη ρύπανση από το 2009. «Οι ρυθμοί απελευθέρωσης ρύπανσης είναι άκρως ανησυχητικοί», λέει. «Η διάβρωση του ναυαγίου έχει ξεκινήσει. Στο πλοίο υπάρχουν ακόμα αρκετοί τόνοι πετρελαιοειδών, τα ελαιώδη των μηχανών, ο ηλεκτρονικός, ηλεκτρολογικός και μηχανολογικός εξοπλισμός, όλα πηγή ρύπανσης. Το υποτυπώδες αντιρρυπαντικό φράγμα στην επιφάνεια της θάλασσας δεν είναι σε θέση να συλλέξει τις ουσίες που απελευθερώνονται. Αν το πλοίο αφεθεί έτσι, θα επέλθει η βιολογική καταστροφή της καλντέρας. Το θέμα είναι να γίνει κάτι άμεσα». Ο Αρειος Πάγος με απόφασή του (515/2016) ζητεί την ανέλκυση του πλοίου, διατυπώνοντας επιφυλάξεις για τις μελέτες που χαρακτηρίζουν τη ρύπανση περιορισμένη.