Σε εξαιρετικά επικίνδυνο σημείο βρίσκεται η κατάσταση στα hotspots, όπου χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν υπό περιορισμό για περισσότερο από ένα μήνα χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις, αλλά και σε πολλά κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών όπου οι συνθήκες είναι άθλιες. Οι υπεύθυνοι των κέντρων φοβούνται ότι από μέρα σε μέρα μπορεί να ξεσπάσουν ακραία επεισόδια και ζητούν να υπάρξει σχέδιο. Μετά τα γεγονότα στη Μόρια της Λέσβου, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας παραδέχτηκε ότι «ανάλογες καταστάσεις θα συμβαίνουν».
Μετανάστες κατέλαβαν το hotspot στη Μόρια, για λίγες ώρες, αντιδρώντας στον εγκλεισμό τους, ανάβοντας φωτιές και επιχειρώντας μαζική έξοδο. Υστερα από συμπλοκές μεταξύ Αφγανών και Πακιστανών, 24 άτομα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Μυτιλήνης. Κάτοικοι στη Χίο κλείνουν τον δρόμο εμποδίζοντας τη μεταφορά κοντέινερ της υπηρεσίας ασύλου στο hotspot του νησιού στο Χαλκειός. Κλοπές και καταστροφές σημειώνονται στο νησί, εντείνοντας τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Στην Ειδομένη, μόλις 1.500 από τους 10.172 παραμένοντες δέχονται να μετακινηθούν σε κέντρα φιλοξενίας. Οι υπόλοιποι υπό την καθοδήγηση «αλληλέγγυων», Ελλήνων αλλά και ξένων, επιμένουν να παραμένουν στα σύνορα, για να πιέσουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να ανοίξουν τα σύνορα, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στην Ελλάδα με την κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής. Δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης αρνούνται να συνδράμουν στην αποκομιδή απορριμμάτων από τα κέντρα φιλοξενίας αντιδρώντας στη δημιουργία τριών ακόμη κέντρων, τα οποία κατασκευάζονται σε ακατάλληλες συνθήκες ιδίως για το καλοκαίρι. Στον Πειραιά, διαψεύστηκαν οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι το λιμάνι θα είχε αδειάσει έως το Πάσχα και 2.700 μετανάστες παρέμεναν σε προβλήτες που έχουν μετατραπεί σε ουρητήρια.
Από Πάτρα προς Ιταλία
Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιοι από το λιμάνι σχεδιάζουν να μεταβούν στην Πάτρα, όπου τα κυκλώματα έχουν αναλάβει και πάλι δράση, προκειμένου να προσπαθήσουν να περάσουν παράνομα στην Ιταλία. Το λιμεναρχείο έχει λάβει αυξημένα μέτρα λόγω των συγκεκριμένων πληροφοριών. Στις περισσότερες δομές φιλοξενίας ανά την Ελλάδα, οι οποίες στήθηκαν στο πόδι υπό την πίεση των συνθηκών, εμφανίζονται μεγάλα προβλήματα, ειδικά όσο η διαμονή των μεταναστών και προσφύγων παρατείνεται.
«Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Κάθε μέρα που περνάει γίνεται και πιο δύσκολο να διαχειριστούμε τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ. Ολα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού. Στέλνω συνέχεια αναφορές όσον αφορά τα προβλήματα, αλλά κανείς δεν δίνει σημασία». Οσα αναφέρει στην «Κ» ο υπεύθυνος του κέντρου φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στα Διαβατά, όπου φιλοξενούνται 2.331 άτομα και θεωρείται μία από τις καλύτερα οργανωμένες και λειτουργούσες δομές φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα, αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος. Πολλοί από το κέντρο έχουν εκδηλώσει πρόθεση για την υποβολή αιτήματος ασύλου, ενώ οι Σύροι θέλουν να κάνουν αίτηση και για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Ομως τα αιτήματα κατατίθενται μέσω Skype και η υπηρεσία ασύλου της Θεσσαλονίκης έχει τη δυνατότητα καταγραφής 25-30 αιτημάτων την ημέρα – καθώς απαιτούνται διερμηνείς. Αν υπολογίσουμε ότι στα κέντρα στη Βόρεια Ελλάδα, όπου συνολικά παραμένουν 29.293 πρόσφυγες και μετανάστες, μόνο η καταγραφή θα χρειαστεί μήνες… Ομως στα Διαβατά, όπως σε πολλά κέντρα φιλοξενίας, οι πρόσφυγες και μετανάστες παραμένουν σε σκηνές, γεγονός που δυσχεραίνει τις συνθήκες διαβίωσης όταν πρόκειται για μακροχρόνια παραμονή. «Η προσωρινή παραμονή έγινε πλέον μόνιμη. Ηρθε η στιγμή να το παραδεχτούμε και να προχωρήσουμε. Να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα. Για παράδειγμα, από Σεπτέμβριο τα παιδιά που τώρα βρίσκονται στους ανά την Ελλάδα καταυλισμούς θα πρέπει να πάνε σχολείο», τονίζει ο αντιδήμαρχος Αθηναίων αρμόδιος για τη μετανάστευση Λευτέρης Παπαγιαννάκης.
Ασυνόδευτοι ανήλικοι
Σε όλη την Ελλάδα, σε κέντρα κράτησης ή φιλοξενίας, σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, παραμένουν 380 ασυνόδευτοι ανήλικοι γιατί δεν υπάρχουν θέσεις φιλοξενίας. Τα παιδιά αυτά θα έπρεπε να έχουν μεταφερθεί σε ειδικές δομές, για τη δική τους προστασία, όμως το σχετικό πρόγραμμα (το οποίο χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια) καθυστερεί λόγω γραφειοκρατίας και έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού.