Η φιγούρα της 20χρονης Αμάντας, που κάθε πρωί στις επτά έτρεχε 20 χιλιόμετρα, είχε αρχίσει να γίνεται «ένα» με το τοπίο της Αίγινας. «Οι άνθρωποι με χαιρετούσαν χαμογελαστοί και με ενθάρρυναν να συνεχίσω», διηγείται η 20χρονη Αμερικανίδα φοιτήτρια στην «Κ», μία μέρα προτού πάρει το αεροπλάνο για να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η Amanda Zylstra μαζι με αλλους εννεα φοιτητές αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Drury των ΗΠΑ φιλοξενήθηκαν για 13 εβδομάδες στο Ελληνικό Κέντρο Μελετών Drury. «Στο διάστημα αυτό, διάρκειας ενός ακαδημαϊκού εξαμήνου, οι φοιτητές διδάσκονται πέντε μαθήματα, μεταξύ των οποίων και η ελληνική γλώσσα», εξηγεί στην «Κ» η κ. Ελένη Δελλαγραμμάτικα, επικεφαλής του Κέντρου Μελετών, όπου προσέρχονται επιστήμονες από διάφορα ιδρύματα του εξωτερικού. «Τα εκπαιδευτικά ταξίδια φοιτητών από την πολιτεια του Μιζουρι στην Ελλάδα ξεκίνησαν ήδη από το 1985», εξιστορεί η ίδια. «Το 2002 πήραν πιο επίσημη μορφή, καθώς το πανεπιστήμιο αποφάσισε να δώσει διεθνη χαρακτηρα στα προσφερομενα προγραμματα σπουδων». Από το 2011, η έδρα βρίσκεται στην Αίγινα. Η επαφή με το φυσικό και αστικό τοπίο της Ευρώπης αλλά και της Μεσογείου αποτελεί πραγματική «αποκάλυψη» για τους Αμερικανούς εκκολαπτόμενους αρχιτέκτονες, οι οποίοι υποχρεούνται να σπουδάσουν ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο εκτός ΗΠΑ.
«Συζητήσαμε εκτενώς με τα παιδιά την έννοια του δημόσιου χώρου, για την οποία έχουμε διαφορετικές προσλαμβάνουσες», σχολιάζει η κ. Ελένη Κατσούφη, αρχιτέκτων και διδάσκουσα. «Για εκείνα η συναναστροφή με φίλους αλλά και η αναψυχή γίνονται σε χώρους που θεωρούνται μεν δημόσιοι αλλά είναι κλειστοί και προϋποθέτουν κάποιου τύπου κατανάλωση – φαγητού, ποτού ή πραγματοποίηση αγορών», σημειώνει η ίδια. Στην Αίγινα, όμως, γνώρισαν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, ενώ ήρθαν αντιμέτωποι με μιαν εντελώς νέα γι’ αυτούς χωροταξία: βουνό και θάλασσα, παραθαλάσσιες οδοί και πέτρινα μονοπάτια στο βουνό, αναγκαιότητα ακτοπλοϊκής σύνδεσης, αλλά και μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, όπου η ιστορία άφησε πολλάκις ανεξίτηλο σημάδι. Στο τέλος του εξαμήνου κλήθηκαν να καταθέσουν προτάσεις σχετικά με το τουριστικό προϊόν του γραφικού νησιού. «Πρότειναν τη δημιουργία ποδηλατοδρόμου, με τη δυνατότητα στάσεων σε σημεία-ορόσημα, όπως η Αφαία, ο Αγιος Νεκτάριος, η Μεσαιωνική Πόλη (Παλαιοχώρα), ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού», σημειώνει η κ. Κατσούφη. «Πρότειναν την αξιοποίηση της ενδοχώρας – μετατροπή δύο εγκαταλελειμμένων ξενοδοχείων σε χώρους τέχνης για νέους ή κάμπινγκ, οργάνωση επισκέψεων φυσιολατρικού χαρακτήρα στη νησίδα Μονή, αλλά και δημιουργία υποδομών για αναρρίχηση…».