ΗΡΑΚΛΕΙΟ. Η Ντάικα και η Καρίνα, δύο γερμανικοί ποιμενικοί ηλικίας 18 μηνών, ανέλαβαν υπηρεσία με στόχο τη μείωση των κρουσμάτων δηλητηρίασης προστατευόμενων ειδών της άγριας πανίδας, λαγωνικών σκύλων, ακόμη και ανθρώπων της υπαίθρου της Κρήτης εξαιτίας των δηλητηριασμένων δολωμάτων (κοινώς φόλες) που ασυνείδητοι ρίχνουν ανεξέλεγκτα, χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Χθες, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και η Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης και Δωδεκανήσου παρουσίασαν επίσημα την Κρητική Ομάδα Σκύλων Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων στις Αρχάνες Ηρακλείου.
Κατά την επίδειξη, που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις ενάντια στα δηλητηριασμένα δολώματα – Πρόγραμμα After-LIFE», τα δύο εκπαιδευμένα σκυλιά, μαζί με τους χειριστές τους Σπύρο Νηστικάκη και Γιάννη Γρηγοράκη και τον εκπαιδευτή τους Jesus Lopez, έδειξαν πώς λειτουργεί η ομάδα. Ο εκπαιδευτής απελευθερώνει ένα από τα σκυλιά και το εκπαιδευμένο ζώο αρχίζει την αναζήτηση, χωρίς να λαμβάνει οποιαδήποτε οδηγία. Με οσφρητική ευαισθησία χίλιες φορές δυνατότερη από την ανθρώπινη, ο σκύλος της ομάδας μπορεί να συλλάβει τις δυνατές οσμές από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στα δηλητηριασμένα δολώματα (μια αρκετά περιορισμένη οικογένεια εξαιρετικά τοξικών βιοκτόνων που συχνά χρησιμοποιούνται στη γεωργία), οι οποίες μεταφέρονται από τα ρεύματα αέρα. Από τη στιγμή που ο σκύλος φτάσει κοντά στο δηλητηριασμένο δόλωμα ή στο πτώμα, αρχίζει να γαβγίζει δείχνοντας το σημείο.
Σκοπός της πιλοτικής αυτής δράσης είναι να βρεθούν δηλητηριασμένα δολώματα στις περιοχές του προγράμματος (Ιδη, Αστερούσια Ορη και Δίκτη), αλλά και σε άλλες περιοχές της Κρήτης όπου έχει παρουσιαστεί κατά το παρελθόν έντονη χρήση φόλας. Για την καλύτερη οργάνωση της κρητικής ομάδας έγιναν δύο επισκέψεις στα Χανιά από ειδικούς και εκπαιδευμένα σκυλιά, με την επίβλεψη και την ενεργή υποστήριξη των κατά τόπους δασαρχείων και κυνηγετικών συλλόγων. Η επιτόπια έρευνα στην Κρήτη έδειξε πως οι φόλες χρησιμοποιούνται κυρίως από παραγωγούς σε κτηνοτροφικές ζώνες για τον έλεγχο μικρών θηλαστικών και κυνηγετικών σκύλων που θηρεύουν ή διασκορπίζουν τα κοπάδια, από κυνηγούς σε κυνηγετικές περιοχές για την αποθάρρυνση της κυνηγετικής δραστηριότητας λόγω ανταγωνισμού ή αντιδικίας και από μελισσοκόμους για την εξολόθρευση εντόμων-θηρευτών των μελισσοσμηνών (π.χ. σφήκες). Επίσης, σε συνδυασμό με τις εισαγωγές δευτερογενώς δηλητηριασμένων αρπακτικών στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και σε κέντρα περίθαλψης, αποδείχθηκε ότι η έξαρση των κρουσμάτων συμπίπτει με την περίοδο εκγύμνασης λαγωνικών σκύλων, καθώς και με την περίοδο γεννήσεων των αιγοπροβάτων (Οκτώβριος – Δεκέμβριος), οπότε η χρήση των δηλητηρίων στοχεύει στην εξολόθρευση θηρευτών τους, κυρίως κορακιών.