Ο θυμός του αλόγου ξέσπασε άγριος στο αφεντικό του που επιχειρούσε να το δαμάσει διά του πατροπαράδοτου στην ύπαιθρο ξυλοδαρμού, σε ορεινό χωριό της Ηπείρου. Σε ανύποπτη στιγμή και ενώ ο ιδιοκτήτης θέλησε να του προσφέρει νερό να πιει, του επιτέθηκε με σκοπό να τον… πνίξει και σώθηκε, με σοβαρά τραύματα, χάρη στην επέμβαση των γειτόνων που τον άκουσαν να καλεί σε βοήθεια.
Επί πολύ καιρό το ατίθασο άλογο υποβαλλόταν από τον αφέντη του σε σκληρή δοκιμασία προκειμένου να υποταχθεί και να του επιτρέψει να το ιππεύσει. Η προειδοποίηση του προηγούμενου κατόχου ότι «το ζώο είναι ζόρικο» και δεν σηκώνει ζυγό –γι’ αυτό εξάλλου θέλησε να το ξεφορτωθεί ο ίδιος– δεν ελήφθη υπόψη από τον κτηνοτρόφο, που πίστευε ότι χρησιμοποιώντας μεθόδους εξημέρωσης, όπως ο ξυλοδαρμός, η υποβολή στο μαρτύριο της δίψας, οι φοβέρες, θα το «συμμόρφωναν».
Επί μήνες το υπερήφανο ζώο υπέμενε δεμένο τα βασανιστήρια μη μπορώντας να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του, αλλά και αρνούμενο να «δηλώσει» υποταγή, στον αφέντη του, ο οποίος συνέχιζε το αποκρουστικό, πλην σύνηθες και απολύτως φυσιολογικό στα κτηνοτροφικά νοικοκυριά, «φροντιστήριο» υποζυγίων. Και μια μέρα εκδικήθηκε μ’ έναν τρόπο μάλιστα που άφησε άναυδους ακόμα και τους πιο «εθισμένους» σε τέτοιες πρακτικές «εξημέρωσης» χωρικούς.
Hταν μεσημεράκι όταν ο «γητευτής» πήγε στο χωράφι για να του δώσει λίγο νερό, ώστε να μην καταρρεύσει από τη δίψα. Με το που άφησε τον κάδο και έστρεψε την πλάτη για να απομακρυνθεί, άκουσε ποδοβολητό και αντίκρισε έντρομος το άλογο σηκωμένο όρθιο στα δυο του πόδια να κινείται εναντίον του χλιμιντρίζοντας.
Προτού προλάβει να αντιδράσει το άλογο τον έριξε στο έδαφος, όπου αφού τον καθήλωσε με τα γόνατα των μπροστινών ποδιών προσπαθούσε να τον δαγκώσει με τα κοφτερά του δόντια στον… λαιμό, να τον πνίξει. Από τη θέση του θύματος, τούτη τη φορά, ο «θύτης» πάλευε να σωθεί από τη μανία του αλόγου για εκδίκηση (;) προτάσσοντας τα χέρια του για να μην του κόψει τον λαιμό και καλώντας απεγνωσμένα σε βοήθεια.
Γείτονες που άκουσαν τις φωνές έσπευσαν στο χωράφι όπου με ξύλα και γκλίτσες απομάκρυναν το άλογο-εκδικητή και γλίτωσαν τον αφέντη, τον οποίο μετέφεραν στο νοσοκομείο. Εκεί οι γιατροί δεν πίστευαν στα μάτια τους: ο καρπός του ενός χεριού είχε σπάσει από τις δαγκωματιές του αλόγου και από το άλλο έλειπαν κομμάτια κρέας, ενώ το σώμα και το πρόσωπο του κτηνοτρόφου έφεραν μώλωπες.
Κατόπιν αυτού το άλογο απομακρύνθηκε από το χωριό ως «άκρως επικίνδυνο» και –όπως λένε οι ντόπιοι– το πιθανότερο είναι να καταλήξει κάπου στα βουνά για να ζήσει ελεύθερο ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα που ζουν σε κοπάδια βόσκοντας στα λιβάδια του ορεινού ανάγλυφου.