Ισως δεν μάθουμε ποτέ αν πρόκειται για τον γιο του θρυλικού βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα που, σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, σκότωσε έναν από τους γιους του, προκειμένου να σερβίρει ανθρώπινο κρέας στον Δία, σε μια απόπειρα εμπαιγμού του θεού (φυσικά ο Δίας αντιλήφθηκε την παγίδα και έσπευσε να μεταμορφώσει τον Λυκάονα και τους 50 γιους του σε λύκους). Σίγουρα, πάντως, η ανθρώπινη ταφή, που έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι στην κορυφή του Λυκαίου Ορους, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αρκαδίας, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις τις φετινής ανασκαφικής περιόδου.
Ο εξαιρετικά καλοδιατηρημένος σκελετός, από τον οποίο λείπει το κρανίο, ενώ σώζεται η κάτω γνάθος, ενδέχεται να ανήκε σε άνδρα νεαρής ηλικίας του 11ου αιώνα π.Χ. Βρέθηκε τοποθετημένος σε ύπτια θέση στη μέση του βωμού τέφρας, όπου, σύμφωνα με γραπτές πηγές, τελούνταν ανθρωποθυσίες τουλάχιστον από τον 4ο αιώνα π.Χ. Περισσότερα στοιχεία σχετικά με την ηλικία, την προέλευση και τις συνθήκες θανάτου του θα προκύψουν από τις επιστημονικές αναλύσεις που αναμένεται να διαρκέσουν κάποιους μήνες, όμως τόσο η εξέχουσα θέση όσο και ο προσανατολισμός της ταφής (από Ανατολή προς Δύση) καταδεικνύουν τη σπουδαιότητα του ευρήματος.
«Πραγματοποιούμε ανασκαφικές έρευνες στο Ιερό του Δία από το 2007, αλλά πριν από την ανακάλυψη της ταφής είχαμε βρει μόνον οστά ζώων, κυρίως προβάτων και κατσικών», λέει στην «Κ» ο David Gilman Romano, καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας και συνδιευθυντής της ανασκαφής στο Λύκαιον μαζί με τη Μary Voyatzis, επίσης από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, και την Αννα Καραπαναγιώτου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αρκαδίας. «Ηταν ένα εντελώς καινούργιο εύρημα, αλλά αυτό που το καθιστά ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως εντοπίστηκε στο κέντρο ενός βωμού, όπου αρκετές αρχαίες πηγές αναφέρουν ότι τελούνταν ανθρωποθυσίες».
Από τις μέχρι τώρα έρευνες στο Λύκαιο προκύπτει ότι η λατρεία του Δία στο Ορος (όπου, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, γεννήθηκε και μεγάλωσε ο βασιλιάς των θεών) προηγείται χρονικά, ίσως κατά πέντε ολόκληρους αιώνες, της αντίστοιχης λατρείας στην Ολυμπία. Δεν αποκλείεται μάλιστα και τα αρχαία Λύκαια να προηγήθηκαν των Ολυμπιακών Αγώνων, εκτιμούν ο δρ Romano και οι συνεργάτες του. Τον 11ο αιώνα «πιστεύεται ότι ξεκίνησε η λατρεία του Δία στην Ολυμπία», αναφέρει ο καθηγητής. Επομένως δεν αποκλείεται να έχουμε «αναζωπύρωση της λατρείας» και στο Λύκαιον Ορος. «Ο μύθος λέει ότι ο γιος του βασιλιά Πελασγού, ο Λυκάων, προσέφερε στον Δία μία ανθρώπινη θυσία για να τον τιμήσει αλλά και για να τον ξεγελάσει. Σε κάποιες πηγές αναφέρεται ότι θυσίασε τον ίδιο του τον γιο, τον Νύκτιμο», συνεχίζει ο Αμερικανός αρχαιολόγος. «Αυτό, φυσικά, είναι μόνο ένας μύθος και προφανώς δεν έχουμε γραπτές μαρτυρίες από τον 11ο αιώνα π.Χ. (τα τέλη της μυκηναϊκής περιόδου), είναι όμως μια ενδιαφέρουσα ιστορία».
Αλλες σημαντικές ανακαλύψεις της φετινής ανασκαφικής περιόδου ήταν τα δύο άκρα του διαδρόμου (μία μαρμάρινη σκάλα στη μία άκρη και μία αψιδωτή είσοδος στην άλλη), απ’ όπου εκτιμάται ότι οι αθλητές προσέγγιζαν τον ιππόδρομο και το στάδιο, όπως συνέβαινε στην αρχαία Ολυμπία, καθώς επίσης και τα πρώτα ίχνη ενός κτίσματος, το οποίο πιθανόν ήταν το μνημονευμένο από τον Παυσανία Ιερό του Πανός. «Αναζητούσαμε το Ιερό εδώ και αρκετό καιρό χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, μελετώντας δορυφορικές εικόνες του Google Earth, εντοπίσαμε έναν ευδιάκριτο κύκλο σε μία περιοχή υψηλού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ανοίξαμε μία τομή μέσα στον κύκλο και βρήκαμε δύο αγωγούς νερού, τα ίχνη ενός τοίχου και μία λίθινη λεκάνη, όπου ίσως έπλεναν τα χέρια τους οι πιστοί πριν εισέλθουν στον χώρο. Ελπίζουμε ότι όλα αυτά έχουν κάποια σχέση με το Ιερό και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε την έρευνα για αρκετά χρόνια ακόμα».
Το ερευνητικό πρόγραμμα στο Λύκαιο, που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, θα συνεχιστεί τουλάχιστον έως το 2020. Εν τω μεταξύ σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία για τη δημιουργία του Παρράσιου Πάρκου Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το οποίο θα έχει έκταση 550.000 τ.μ. και θα περιλαμβάνει το Λύκαιον και άλλα μνημεία της περιοχής.