Η οδός Μητροπόλεως στην πρωτοπορία της Αθήνας που θέλει να αλλάξει και να σκεφτεί ένα καλύτερο μέλλον

Η οδός Μητροπόλεως στην πρωτοπορία της Αθήνας που θέλει να αλλάξει και να σκεφτεί ένα καλύτερο μέλλον

3' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή του κέντρου, οι δρόμοι που συνδέουν το Μοναστηράκι με το Σύνταγμα, ευθέως ή πλαγίως, είναι οι πιο ζωντανοί, όχι μόνο γιατί εκεί περπατούν και πολλοί ξένοι τουρίστες αλλά και γιατί, παρά την οικονομική κρίση, η πόλη στα σημεία αυτά διαρκώς μεταβάλλεται. Αλλάζει. Καταστήματα κλείνουν και καταστήματα ανοίγουν. Ξενοδοχεία ετοιμάζονται. Καφέ και εστιατόρια περιμένουν κόσμο.

Κανένας ίσως δρόμος σε αυτό το κομμάτι του κέντρου δεν συμπυκνώνει τόσο θεαματικά αυτές τις αλλαγές –ή, αν προτιμάτε, αυτό το κλίμα αναμονής για καλύτερες μέρες– από την παλιά, ιστορική όσο και σύγχρονη, δυναμική οδό Μητροπόλεως.

Είναι σωστό να πει κανείς ότι ο παλαιός αυτός εμπορικός δρόμος της Αθήνας αλλάζει σταδιακά χαρακτήρα και μεταβάλλεται σε δρόμο με εστιατόρια, καφέ και ξενοδοχεία. Υποχωρεί η παλιά, γνώριμη ατμόσφαιρα με τα καταστήματα υφασμάτων, με τα αξεσουάρ, με τις κουρτίνες, με τα μικρομάγαζα. Υπάρχουν ακόμη, αλλά πια είναι ένας κόσμος σε υποχώρηση. Η νέα οδός Μητροπόλεως είναι πλέον ένας δρόμος με άλλη φυσιογνωμία. Με πιο λαϊκή απόληξη στο Μοναστηράκι με τα γνωστά σουβλατζίδικα, όπου από το πρωί σερβίρουν, και με πιο αστική την πλευρά όσο ανεβαίνουμε προς Σύνταγμα.

Η αλήθεια είναι ότι η αποκατάσταση της Μητρόπολης έκανε και πάλι προορισμό τη Μητροπόλεως για όσους θέλουν να περιεργαστούν τον ναό. Οι τουρίστες πάντως το απολαμβάνουν και μπαινοβγαίνουν φωτογραφίζοντας. Αν εξαιρέσει κανείς ορισμένες σοβαρές ανορθογραφίες του παρελθόντος, όπως την επίστρωση της επιφάνειας της πλατείας με γυαλιστερές πλάκες πριν από 20 και πλέον χρόνια, όπως και άλλες αισθητικές κραυγαλέες παραφωνίες, η αποκατεστημένη Μητρόπολη ομόρφυνε αυτό το κομμάτι. Αν ανεβεί κανείς από την Πανδρόσου και κοιτάξει ευθεία, ας απολαύσει την αλέα που σχηματίζει ο θόλος των πλατάνων που οδηγεί στη Μικρή Μητρόπολη, στον Αγιο Ελευθέριο, αυτό το κομψοτέχνημα βυζαντινής τέχνης με ενσωματωμένα θραύσματα από προγενέστερες περιόδους.

Υπάρχει η αντίφαση της στασιμότητας και της παρακμής από τη μια πλευρά και της δημιουργίας και της αισιοδοξίας από την άλλη, σε όλο το μήκος του δρόμου. Τα αποκαλυπτήρια της πρόσοψης του υπό ανέγερση Electra Metropolis Hotel μας γέμισε αισιοδοξία. Είναι μια μεγάλη επένδυση στην καρδιά της Αθήνας και μια ψήφος εμπιστοσύνης στο μέλλον της. Ασταμάτητα δουλεύει το εργοτάξιο στο μεγάλο κτίριο, που κάποτε στέγαζε το υπουργείο Παιδείας. Η διακριτικά κομψή νέα πρόσοψη πάνω στο παλιό κέλυφος του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού μάς φέρνει μια ευχάριστη και όμορφη εικόνα από την Αθήνα που θέλουμε να ορθοποδήσει τα προσεχή χρόνια. Οι επενδύσεις στον τουριστικό κλάδο είναι το μόνο αισιόδοξο σε αυτήν την πόλη και θα ήταν και περισσότερες αν ήταν πιο ευνοϊκό το οικονομικό περιβάλλον.

Φυσικά, η Μητροπόλεως έχει και άλλα ξενοδοχεία και ετοιμάζεται να δεχθεί και άλλα ακόμη, όπως υποδέχεται και τους νέους χώρους εστίασης. Ηδη, πολλοί λένε για να φας το καλύτερο παγωτό της πόλης, πρέπει να πας στη Μητροπόλεως ψηλά. Αλλά πέρα από τα καθιερωμένα και πάντα γεμάτα («Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας», κοντά στο Σύνταγμα, είναι ένα από αυτά), υπάρχουν οι πρόσφατες παρουσίες όπως το «Αθηναϊκόν» αλλά και οι πλέον νέες αφίξεις όπως το ατμοσφαιρικό «Νεράντζι», στο παλαιό κτίριο του Μεσοπολέμου, πάνω από την Αιόλου, και το «Ergon», με το urban chic ύφος, που, όπως και το «Αθηναϊκόν», βγάζει τραπέζια και πίσω, στον πεζόδρομο της Πετράκη.

Συνυπάρχουν πολλά στη Μητροπόλεως. Το παλαιό έμβλημα, το κατάστημα υφασμάτων του Ελμάλογλου, στη γωνία με την Αιόλου, και το ωραιότατο κτίριο του 1925 όπου έως πρόσφατα στεγαζόταν ο Χυτήρογλου και που μετατρέπεται και αυτό σε ξενοδοχείο. Δεν υπάρχει πλέον η μπουκαμβίλια-ατραξιόν απέναντι από τη Μητρόπολη, αλλά ούτε προχώρησαν οι εργασίες, ακριβώς δίπλα, στο (μελλοντικό) Μουσείο Μαρία Κάλλας. Ερείπιο παραμένει το υπέρκομψο νεοκλασικό κτίριο πάνω από τον ναό. Με την ημικυκλική του απόληξη ξεχωρίζει ως περίοπτο δείγμα μιας αθηναϊκής μπελ επόκ. Εκεί, χρόνια πριν, είχε ανοίξει ο Αντώνης Καρκαγιάννης το εκλεκτό βιβλιοπωλείο του, «Μητροπόλεως 31». Και δίπλα, ακόμη ένα ερείπιο του Μεσοπολέμου, που, παρότι στεγάζει κατάστημα ταπήτων, είναι ρυπαρό και κατάκλειστο. Ας προσέξει αυτήν την πλευρά ο Δήμος Αθηναίων.

Η οδός Μητροπόλεως έχει την ξεχωριστή ιδιότητα να έχει υψηλό ρυθμό μεταβολής παρά τις αντίξοες συνθήκες, τα κλειστά κτίρια και την εντυπωσιακή ανομοιογένεια. Κάθε φορά έχει κάτι καινούργιο να δείξει.

Υπάρχει ένας αέρας αναμονής… και αυτό είναι σπουδαίο.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή