Το 2004 την ειδοποίησαν την τελευταία στιγμή. Μόλις έξι εβδομάδες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας στέλεχος του ελληνικού υπουργείου Τουρισμού είχε τηλεφωνήσει στη Λίζα Ντέλπι Νεϊρότι, καθηγήτρια Αθλητικής Διοίκησης και Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον, ζητώντας συμβουλές για την μεταολυμπιακή αξιοποίηση της προβολής της Ελλάδας. Η απάντηση της καθηγήτριας ήταν λακωνική: «Επρεπε να το είχατε σχεδιάσει ήδη».
Οι αξιωματούχοι του Ρίο, πάντως, δεν ακολούθησαν το παράδειγμα της χώρας μας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Αμερικανίδα καθηγήτρια επισκεπτόταν τακτικά τη Βραζιλία και συμβούλευε τους αρμοδίους για το πώς θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τους Αγώνες πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη τους.
«Δυστυχώς, αποφάσισαν να προωθήσουν την καμπάνια του Ρίο μετά τη λήξη των Αγώνων. Θεωρώ ότι αυτή δεν ήταν η καλύτερη προσέγγιση. Εκριναν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή γιατί η πόλη έχει πλέον περισσότερα νέα ξενοδοχεία και υποδομές», λέει στην «Κ» η κ. Νεϊρότι. Θεωρεί ότι ένας από τους λόγους αυτής της επιλογής ήταν το αρνητικό κλίμα που επικρατούσε εδώ και καιρό στην κοινή γνώμη πριν από την έναρξη της διοργάνωσης.
Η ίδια έζησε από κοντά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βραζιλία. «Τα στάδια ήταν γεμάτα όταν έπαιζε η Βραζιλία, αλλά οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι έφευγαν όταν οι εκπρόσωποί τους ολοκλήρωναν τους αγώνες τους», λέει. «Από οργανωτικής σκοπιάς κατάφεραν να πουλήσουν πάνω από το 85% των εισιτηρίων». Προσθέτει ότι οι πωλήσεις έγιναν σχεδόν την τελευταία στιγμή, κυρίως λόγω του τεταμένου πολιτικού κλίματος και των οικονομικών σκανδάλων στη χώρα. Ωστόσο, οι διοργανωτές κατάφεραν να πουλούν κατά μέσον όρο 100.000 εισιτήρια κατά τη διάρκεια των Αγώνων.
Το κόστος των Αγώνων
Το 2009, αφού το Ρίο πήρε το χρίσμα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής κερδίζοντας τις άλλες υποψήφιες πόλεις (Μαδρίτη, Τόκιο και Σικάγο), το κόστος των Αγώνων είχε υπολογιστεί σε 13 δισ. δολάρια. Τελικά, το ποσό ανέβηκε στα 20 δισ. δολάρια.
Πέρα από καινούργια στάδια, το Ρίο απέκτησε και υποδομές, όπως μια σιδηροδρομική γραμμή μήκους 16 χιλιομέτρων που ενώνει ξενοδοχεία της Ιπανέμα και της Κόπα Καμπάνα με τα δυτικά προάστια όπου βρίσκεται πλέον και το Ολυμπιακό Χωριό. Για να καλυφθεί αυτή τη διαδρομή χρειαζόταν περίπου μία ώρα με αυτοκίνητο, ενώ πλέον η μετάβαση θα περιορίζεται στον μισό χρόνο.
Η κ. Νεϊρότι εκτιμά ότι το Ρίο θα πρέπει να εστιάσει τώρα στην προσέλκυση τουριστών. «Υπάρχουν πλέον πολλά δωμάτια στα ξενοδοχεία και αυτό μπορεί να μειώσει και τις τιμές τους. Πριν από τους Αγώνες ήταν δύσκολο να βρεις ξενοδοχείο με λιγότερα από 250 δολάρια τη βραδιά και η ποιότητα δεν ήταν καλή. Τώρα πρέπει να δημιουργηθεί ζήτηση. Ακόμη το νέο μετρό ήταν μια υποδομή που χρειαζόταν η πόλη, όπως συνέβη και στην Αθήνα», λέει.
Οπως εξηγεί, προκειμένου να αξιοποιήσει την εμπειρία των Αγώνων, το Ρίο πρέπει να προβληθεί ως προορισμός που μπορεί να διοργανώσει μεγάλα συνέδρια. Μια άλλη λύση θα ήταν να στραφεί και στον αθλητικό τουρισμό – κάτι που ουδέποτε συνέβη στην Ελλάδα μετά το 2004. «Τους πρότεινα να δουλέψουν με τηλεοπτικά δίκτυα για να προβάλλουν αυτές τις δυνατότητες στον τομέα του τουρισμού όχι μόνο για το Ρίο αλλά και για όλη τη χώρα», λέει η καθηγήτρια.
Για την ώρα, πάντως, το Ρίο προσφέρει ένα ειδικό τουριστικό πακέτο για όσους θελήσουν να παρακολουθήσουν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, καθώς γνωρίζουν ότι τα στάδια δεν θα είναι γεμάτα.