Οι προετοιμασίες στο εκπαιδευτικό πλοίο του Ναυτικού της Αργεντινής που είχε «ξαποστάσει» για τέσσερις ημέρες στον Πειραιά ξεκινούν το πρωί της Τετάρτης από νωρίς – προτού καν χαράξει. Το πλήρωμα των 350 ατόμων, που αποτελείται από μαθητευόμενους ναύτες, αξιωματούχους του Πολεμικού Ναυτικού αλλά και συνοδές ειδικότητες –γιατρούς και νοσοκόμους– είναι επί ποδός λίγο πριν η φρεγάτα «Libertad» (Ελευθερία) σαλπάρει από τον Πειραιά για την Υδρα, τόπο γέννησης ενός ήρωα της Αργεντινής, του Νικόλαου (Χόρχε) Κολμανιάτη. Το υπερατλαντικό ταξίδι του υπερμεγέθους ιστιοπλοϊκού έχει πολλούς συμβολισμούς. «Πρόκειται για ένα εμβληματικό πλοίο-σύμβολο της δημοκρατίας, γνωστό σε όλους στην Αργεντινή» λέει στην «Κ» η πρέσβειρα Καρολίνα Περέζ Κόλμαν, «το ταξίδι γίνεται με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την ανεξαρτησία μας, για τους μαθητευόμενους δε είναι το ταξίδι της αποφοίτησής τους». Η εν λόγω φρεγάτα, που έχει μήκος 103,70 μέτρα και διαθέτει 27 πανιά, «χτίστηκε» το 1956 και τέθηκε σε υπηρεσία το 1963. Εκτοτε έχει διανύσει πάνω από 800.000 μίλια και κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ για τον γρηγορότερο διάπλου του Βόρειου Ατλαντικού. Στη διάρκεια του ταξιδιού, που ξεκίνησε από το Μπουένος Αϊρες στις 23 Απριλίου, πραγματοποιήθηκαν πολλές στάσεις. «Μια εξ αυτών ήταν στην Τουλόν της Γαλλίας, όπου βρίσκεται θαμμένος ο κατεξοχήν ήρωας του απελευθερωτικού μας αγώνα, ο Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν», καταλήγει η πρέσβειρα.
Στη θέα του επιβλητικού πλοίου, το ηρωικό νησί του Αργοσαρωνικού «απαντά» με κανονιοβολισμούς. Αγημα του αργεντίνικου στόλου, εκπρόσωποι της πρεσβείας, η συνοδεία έξι αξιωματικών του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και άλλοι επίσημοι προσκεκλημένοι προσεγγίζουν το νησί σταδιακά με μικρές λέμβους. Ανάμεσα στον κόσμο που αδημονεί να ξεκινήσει η τελετή στο λιμάνι, όπου βρίσκεται από το 1937 η τιμητική πλάκα που παρουσιάζει τον Κολμανιάτη μεταξύ δύο γυναικών, της Ελλάδας και της Αργεντινής, διακρίνεται η Κυριακή Κολμανιάτη, απόγονος του ήρωα. «Θυμάμαι ακόμα την περιγραφή της γιαγιάς μου για τον Κολμανιάτη», λέει στην «Κ» η κ. Κολμανιάτη, «“ήταν ένας λέοντας”». Οσο, πάντως, παρατηρεί τη φιλοτεχνημένη μορφή του, «τόσο μου θυμίζει τον θείο μου». Ακολουθεί η επιμνημόσυνη δέηση, η κατάθεση στεφάνων και οι δύο εθνικοί ύμνοι.
Αγνωστες πτυχές
Πολλές άγνωστες ή παρερμηνευμένες πτυχές του Ελληνα ήρωα της Αργεντινής ανέδειξε εν συνεχεία στην ομιλία του ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Υδραίος στην καταγωγή, που πέρυσι παρουσίασε το βιβλίο «Νικόλας Χόρχε – βίος και πολιτεία ενός κοσμοπολίτη» (εκδόσεις Αρμός). «Κέντρισε το ενδιαφέρον μου αυτή η ιστορία, γιατί ήταν παντελώς άγνωστη στο ευρύ ελληνικό κοινό», ανέφερε στην «Κ», «χρειάστηκε πολλή μελέτη σε ιστορικά αρχεία, καθώς ο πολυμήχανος Υδραίος αλλάζοντας εθνικούς στόλους, άλλαζε ελαφρώς και το όνομά του». Στην Αργεντινή πάντως φαίνεται ότι η μορφή του Νικόλα Χόρχε είναι γνωστή, ειδικά στους κόλπους των ναυτικών. «Δεν είναι ο κόσμος μικρός, η Υδρα είναι μεγάλη», λέει αποχαιρετώντας τους καλεσμένους του ο δήμαρχος Υδρας Γιώργος Κουκουδάκης.