Μια απόφαση που μπορεί να οδηγήσει σε «κύμα» μετατροπών κατοικιών και άλλων κτιρίων σε ξενοδοχεία/ενοικιαζόμενα μικρής κατηγορίας έλαβε το αρμόδιο υπουργείο. Καταργώντας έναν περιορισμό του 1986, απελευθερώνει τη δημιουργία ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων έως γ΄ κατηγορίας σε περιοχές όπου αυτό είχε απαγορευθεί, λόγω της μεγάλης τουριστικής τους ανάπτυξης. Η απόφαση επηρεάζει περιοχές της Σαντορίνης, της Κρήτης, της Ρόδου, της Κω, της Μυκόνου, της Πάρου, της Χαλκιδικής, της Κέρκυρας, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, τους Δελφούς, την Αράχωβα και το Ναύπλιο.
Από το 1955 έως το 1981 η πολιτεία θέσπισε οκτώ νόμους με οικονομικά κίνητρα για την ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας. Ως αποτέλεσμα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 τα πρώτα σημάδια κορεσμού ήταν ήδη εμφανή σε πολλά σημεία της χώρας, με κύριο πρόβλημα τη διασπορά πολλών μικρών μονάδων σε εκτός σχεδίου περιοχές. Ετσι το 1986 το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (που ήταν αρμόδιο για θέματα τουρισμού) πήρε τη γενναία για την εποχή απόφαση να «βάλει φρένο». Ορισε 85 περιοχές (το μεγαλύτερο μέρος στην Αττική) ως κορεσμένες, όπου απαγόρευσε υπό κάποιες προϋποθέσεις τη δημιουργία νέων ξενοδοχειακών μονάδων. Και ακόμα 76 έως «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης», όπου επιτρεπόταν η δημιουργία μόνο υψηλής ποιότητας καταλυμάτων (ξενοδοχεία άνω των 4 αστέρων, ενοικιαζόμενα α΄ κατηγορίας). Στόχος ήταν να αναβαθμιστεί το τουριστικό προϊόν στις «ναυαρχίδες» του τουρισμού της περιόδου εκείνης.
Οι περιορισμοί απέδωσαν και έτσι διατηρήθηκαν για αρκετά χρόνια. Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας άρχισαν να καταργούνται οι «κορεσμένες» περιοχές ενόψει των αναγκών των Ολυμπιακών Αγώνων, μέχρι που το 2005 ο χαρακτηρισμός καταργήθηκε εντελώς. Οι «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης» όμως παρέμειναν ως είχαν. Τα τελευταία χρόνια, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΞΕΕ) και άλλοι τουριστικοί φορείς ζητούσαν την άρση του περιορισμού ως προς τα υφιστάμενα ξενοδοχεία, καθώς είχε μια σημαντική παρενέργεια: «μπλόκαρε» τις αναβαθμίσεις των χαμηλής κατηγορίας καταλυμάτων. Ετσι ένας ιδιοκτήτης που ήθελε να αναβαθμίσει το ξενοδοχείο του έπρεπε υποχρεωτικά να προχωρήσει σε μια μεγάλη επένδυση που ενδεχομένως δεν μπορούσε να αντέξει. Ή, στην αντίθετη περίπτωση, εκείνοι που είχαν προχωρήσει στην επένδυση, να μην μπορούν να «ανέβουν κατηγορία».
Με πρόσφατη απόφασή της, λοιπόν, η αναπλ. υπουργός για θέματα Τουρισμού Ελενα Κουντουρά κατήργησε τις «περιοχές ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης» ως «παρωχημένες» και «ασύμβατες με τη σύγχρονη τουριστική πραγματικότητα». Με τον τρόπο αυτό λύνεται μεν το πρόβλημα των υφισταμένων τουριστικών μονάδων. Ομως ταυτόχρονα απελευθερώθηκε η δημιουργία μικρών (λίγων αστέρων) τουριστικών μονάδων στις περιοχές όπου απαγορευόταν: λ.χ. σε όλη τη Μύκονο και τη Σκιάθο, στο Καμάρι και την Περίσσα στη Σαντορίνη, σε μεγάλο μέρος της Βόρειας Κέρκυρας, στο Ναύπλιο, την Αράχωβα και τους Δελφούς. «Η διάταξη αυτή σε μια περίοδο που κύριος στόχος μας είναι η ποιοτική αναβάθμιση του τουρισμού θα αποβεί καταστροφική, καθώς θα “φυτρώσει” τεράστιος αριθμός μονάδων λίγων αστέρων σε περιοχές “πνιγμένες” στον τουρισμό», σχολιάζει μέλος του ΞΕΕ, που προτιμάει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Η «Κ» ζήτησε την άποψη της κ. Κουντουρά, η οποία όμως, σύμφωνα με συνεργάτες της, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί λόγω φόρτου εργασίας.