Μια ιστορία, όπου οι παθογένειες του νεοελληνικού κράτους είναι εξόφθαλμες και βασική πηγή των προβλημάτων που προκαλούν σε σημαντικές επενδύσεις, αποτελεί η υπόθεση με τα 15.000 στρέμματα που πωλήθηκαν πριν από δύο χρόνια σε περιοχή της Ζακύνθου σε εταιρεία αραβικών συμφερόντων για την ανέγερση μεγάλης τουριστικής μονάδας στην περιοχή.
Η επένδυση αυτή, σήμερα, έχει τιναχθεί στον αέρα, καθώς εισαγγελικό πόρισμα –το οποίο υπήρξε η κατάληξη πολύμηνης έρευνας από τον οικονομικό εισαγγελέα Γαληνό Μπρη– καταγράφει τα απίστευτα που συμβαίνουν, ανά την επικράτεια, όπου σε ιδιοκτησίες εμφανίζονται ιδιοκτήτες χωρίς να είναι, ενώ το Δημόσιο αδυνατεί να οριοθετήσει και να προστατεύσει την περιουσία του. Με αυτά τα δεδομένα, οι όποιες επενδύσεις μπαίνουν σε περιπέτειες, ενώ οι επενδυτές αποθαρρύνονται να τοποθετηθούν.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, και έτσι όπως έχουν προκύψει από την εμπεριστατωμένη έρευνα του κ. Μπρη. Ο εισαγγελέας συνέταξε πόρισμα 27 σελίδων, ασκώντας, παράλληλα, βαρύτατες ποινικές διώξεις σε δέκα άτομα που ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για να εμφανιστούν τα 15.000 στρέμματα, ιδιόκτητα και χωρίς προβλήματα, ενώ η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.
Η έκταση (14.387 στρέμματα για την ακρίβεια) μεταβιβάστηκε το 2014 στην εταιρεία «Pimana», που εκπροσωπήθηκε στη χώρα μας από την Joumana Bechara του Youssef, κάτοικο Βηρυτού. Ως ιδιοκτήτης της έκτασης και πωλητής που υπέγραψε τα συμβόλαια ήταν ο Γεώργιος Χάρος, κάτοικος Αθηνών, προσκομίζοντας τίτλους επί τίτλων για να θεμελιώσει το δικαίωμά του στην ιδιοκτησία. Οι τίτλοι ξεκινούσαν από το 1783, όταν με διάταγμα η Ενετική Πολιτεία είχε αναφερθεί στην έκταση αυτή. Αυτό το διάταγμα προσκομίστηκε αμετάφραστο, διότι δεν υπήρχε κανείς να το αποδώσει στα ελληνικά, γνωρίζοντας την τότε τοπική διάλεκτο. Μετάφραση τελικώς έγινε, όχι από το ΥΠΕΞ, αλλά από ιδιώτη μεταφράστρια και προσκομίστηκε εκ των υστέρων.
Βασικό τίτλο για τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία, όπως προέκυψε από την εισαγγελική έρευνα, αποτέλεσε η διαθήκη το 1960 του Ανδρέα Φλαμπουριάρη, που άφηνε την περιουσία του στη γυναίκα του Νικολέττα και την κόρη του Σοφία. Την τελευταία, κληρονόμησε ο Γεώργιος Χάρος που πούλησε την έκταση, προσκομίζοντας τη διαθήκη του πατέρα της, τη δική του αποδοχή κληρονομιάς που είχε κάνει το 1989, όταν πέθανε η θεία του και συμπληρωματική αποδοχή κληρονομιάς που την έκανε πριν υπογράψει τα συμβόλαια για την πώληση στην αραβικών συμφερόντων εταιρεία (από την εισαγγελική έρευνα δεν φαίνεται αν πίσω από αυτή υπάρχει ο εμίρης του Κατάρ ή κάποιος άλλος).
Τι προέκυψε, όμως, από την έρευνα; Οτι για την επίμαχη έκταση, που περιγραφόταν στη διαθήκη Ανδρέα Φλαμπουριάρη ως «ακαλλιέργητα μέρη, ήτοι δάση», χωρίς τίποτα άλλο, κληρονόμος ήταν η γυναίκα του και όχι η κόρη του. Αρα ο Γ. Χάρος μεταβίβασε στην πραγματικότητα ιδιοκτησία που δεν είχε, ενώ η συμβολαιογράφος που έκανε τα συμβόλαια με την αραβικών συμφερόντων εταιρεία –διώκεται ήδη ποινικά για κακουργήματα– εμφάνισε τη διαθήκη του 1960 αλλοιώνοντας το περιεχόμενό της, ώστε να φαίνεται ότι κληρονόμος ήταν η κόρη Φλαμπουριάρη και όχι η σύζυγος.
Η βασική αυτή αποκάλυψη από την εισαγγελική έρευνα αποτέλεσε όμως μόνον την αρχή για σωρεία αποκαλύψεων στη συνέχεια, όπου μηχανικοί, συμβολαιογράφος, κρατικοί υπάλληλοι αρμοδίων υπηρεσιών, άλλοι με δόλο και άλλοι χωρίς, εμπλέκονται, πιστοποιούν και διευκολύνουν, ώστε να βεβαιωθεί ότι τα 15.000 στρέμματα που πωλήθηκαν ήταν ιδιόκτητα και καθαρά.
Για να πειστούν οι αγοραστές και να εμφανιστεί η έκταση ιδιόκτητη και οριοθετημένη –στη διαθήκη του 1960 περιγραφόταν τόσο γενικά και αόριστα, που κανένας δεν μπορούσε να βγάλει άκρη– μηχανικός της περιοχής, που διώκεται για κακουργήματα, αλλά και υπεύθυνοι αρμοδίων υπηρεσιών του νησιού, κατά το πόρισμα του εισαγγελέα πιστοποίησαν την παρανομία και συνέδραμαν στην εξαπάτηση εις βάρος του Δημοσίου, καθώς η επίδικη έκταση δεν ανήκε στον πωλητή, ενώ τμήματά της ανήκουν σε μονές της περιοχής, αλλά και στο Δημόσιο. Μετά την έκδοση του πορίσματος και την άσκηση ποινικών διώξεων, τη σκυτάλη έχει αναλάβει ειδικός ανακριτής Διαφθοράς που θα ερευνήσει το θέμα από την αρχή, ενώ το συμβόλαιο αγοραπωλησίας τινάχτηκε στον αέρα και η επένδυση… πάει περίπατο.