«Σήμερα στο Δημόσιο υπάρχουν υπάλληλοι που κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκονται και τι κάνουν», δήλωσε χθες, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το νέο νομοσχέδιο που αφορά την κινητικότητα, η νέα υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Ολγα Γεροβασίλη. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτό αντιμετωπίζεται με το νέο νομοσχέδιο, αφού «για πρώτη φορά δημιουργείται ένα ενιαίο, ψηφιακό οργανόγραμμα για το σύνολο των υπηρεσιών», όπως ανέφερε προχθές η υπουργός.
Ωστόσο, όπως αναφέρουν στην «Κ» επικριτές της σχετικής διάταξης (άρθ. 16 του ν/σ), μένει στο γράμμα των προϋποθέσεων που πρέπει να πληροί το οργανόγραμμα, αλλά αγνοεί το πνεύμα, με αποτέλεσμα το σπουδαίο αυτό εργαλείο για την εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης να μένει σε σημαντικό βαθμό αναξιοποίητο. «To άρθρο 16 παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες, αφήνοντας πολλά καθοριστικά για την υλοποίηση σε μελλοντικές και αβέβαιες υπουργικές αποφάσεις», σημειώνει στην «Κ» ο Διονύσης Ρηγόπουλος, επιθεωρητής-ελεγκτής δημόσιας διοίκησης, που έχει ασχοληθεί σε βάθος με το θέμα. Αν γίνει σωστά, το ψηφιακό οργανόγραμμα «περιορίζει δραστικά τις αυθαιρεσίες και βοηθά στην αδιάβλητη διαχείριση του κράτους», σημειώνει.
Ο κ. Ρηγόπουλος έχει υποβάλει πρόταση τροπολογίας του άρθρου 16, που, όπως ισχυρίζεται, θεραπεύει τις κύριες ελλείψεις του. Η τροπολογία, όπως λέει, «εγγυάται την πληρότητα του οργανογράμματος, καθώς με την ισχύουσα διατύπωση μεγάλο μέρος του Δημοσίου εξαιρείται από αυτό». Επιπλέον, το άρθρο ως έχει «δεν προβλέπει την τήρηση ιστορικού, άρα δεν μπορεί να υπάρξει τεκμηριωμένη αξιολόγηση των μεταβολών στον χρόνο, δεν προβλέπει κεντρικό αποθετήριο ή ελεύθερη πρόσβαση (με αιτιολογημένους περιορισμούς για λόγους εθνικής ασφάλειας) στα δεδομένα για τους πολίτες». Τέλος «η τροπολογία επιβάλλει, κάθε αλλαγή δομής ή στελέχωσης να ισχύει μόνον εάν έχει λάβει Αριθμό Καταχώρισης στο Οργανόγραμμα (ΑΚΟ), κατά το πρότυπο του ΑΔΑ της Διαύγειας. Αλλαγές χωρίς την αναγκαία καταχώριση θα αποτελούν πειθαρχικό παράπτωμα».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι παρατηρήσεις του οργανισμού ανοιχτών τεχνολογιών ΕΕΛΛΑΚ. Σε επιστολή του οργανισμού προς τη διαρκή επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης προχθές, προτείνεται η δημιουργία μοναδικού Αναγνωριστικού Κωδικού Μονάδας (ΑΚΜ) για κάθε οργανική μονάδα και η χρήση του ΑΦΜ ως αναγνωριστικός κωδικός για κάθε υπάλληλο. Η ΕΕΛΛΑΚ τονίζει κι αυτή την ανάγκη προσβασιμότητας, υποχρεωτικής καταχώρισης και τήρησης πλήρους ιστορικού. Επιπλέον, προτείνει τη θέσπιση αυστηρού χρονοδιαγράμματος για την ολοκλήρωση του οργανογράμματος – εντός τριμήνου από τη δημοσίευση του νόμου.
Σύμφωνα με τον Μιχάλη Ιακωβίδη, καθηγητή Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας στο London Business School, το άρθρο για το οργανόγραμμα, σωστά διατυπωμένο, «θα έχει απείρως μεγαλύτερη βαρύτητα από σειρά πύρινων λόγων κατά της διαπλοκής και ευχολογίων για αλλαγές στη δημόσια διοίκηση». Με δεδομένη την προσπάθεια να ακυρωθεί στην πράξη η αξιολόγηση στο Δημόσιο, τονίζει ο καθηγητής Ιακωβίδης, «μόνο ο αυστηρός και απαρέγκλιτος έλεγχος, αντίστοιχος με αυτόν της Διαύγειας, μπορεί να αποβεί αποτελεσματικός. Η εκδοχή του άρθρου που προτείνει η κυβέρνηση αποτελεί εγκληματική παράλειψη, την οποία πρέπει όλοι, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας, να ξανασκεφτούν. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο κάθε υπουργός και γενικός γραμματέας θέλει να αποφύγει την πλήρη καταγραφή, αλλά τα αποτελέσματα θα τα πληρώσουν στην καθημερινότητά τους οι πολίτες, και ειδικά οι πιο αδύναμοι».