«Ήταν μια αδιάφορη και αφελής συνομιλία. Τίποτα το σημαντικό, τίποτα το ενδιαφέρον. Και όμως, τώρα αποτελεί την καθημερινότητά μου. Νύχτα και μέρα, μια ανάσα πίσω μου. Όχι δεν ήξερα τι είναι η παρενοχλητική παρακολούθηση (Stalking), όχι δεν ήξερα πόσο βασανιστικό μπορεί να είναι! Δεν είχα πλέον ιδιωτική ζωή. Ήμουν μόνη, εκτεθειμένη και αβοήθητη».
Ανοίγοντας το διαδίκτυο ανακαλύπτεις έναν καινούργιο κόσμο, φτάνεις στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, ταξιδεύεις, συναντάς και συναναστρέφεσαι ανθρώπους από κάθε γωνιά της γης.
Όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, οι νέες τεχνολογίες, μεταξύ άλλων, μετατρέπονται σε εργαλεία αναπαραγωγής βίαιων περιστατικών σε εφήβους, παιδιά και όχι μόνο. Εμφανίζονται επομένως και νέες μορφές βίας, όπως η λεγόμενη παρενοχλητική παρακολούθηση, η προσωπική τρομοκρατία με περισσότερο ευάλωτα τα κορίτσια και τις γυναίκες. Με τον όρο αυτό αναφερόμαστε σε πράξεις που καταλύουν την ιδιωτική, προσωπική ζωή ενός ατόμου, πράξεις οι οποίες εντείνονται με την πάροδο του χρόνου και μπορούν να οδηγήσουν σε σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική βία ακόμη και στο θάνατο. Συχνά μαζί με το θύμα καταδιώκονται και άτομα που έχουν στενή σχέση με το θύμα όπως τα παιδιά ή οι συγγενείς του. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι κάποιος γνωστός, κάποιος από τον περίγυρο του θύματος, ή/και κάποιος πρώην σύντροφος.
Με διαφορετικούς τρόπους ο θύτης προσεγγίζει το θύμα, αρχικά με τηλεφωνικές κλήσεις, γραπτά μηνύματα, email ή μηνύματα μέσω του διαδικτύου. Δεν μένει όμως εκεί. Αυτή η εμμονική συμπεριφορά συνήθως κλιμακώνεται. Η επίθεση συνεχίζεται με καταδίωξη, εισβολή στην κατοικία του θύματος καθώς και παρακολούθηση στο χώρο εργασίας ή στον κοινωνικό χώρο. Η κατάσταση εντείνεται με τη διάδοση ψευδών και κακοπροαίρετων κατηγοριών, με κλοπή προσωπικών δεδομένων και ανάρτησή τους στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα (Twitter & Facebook) με στόχο τον εξευτελισμό του θύματος.
Το φαινόμενο της προσωπικής τρομοκρατίας λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις. Τα στατιστικά στοιχεία τα οποία προκύπτουν από έρευνες είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Συγκεκριμένα 7,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πέσει θύματα παρενοχλητικής παρακολούθησης σε ένα χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες (2012). Το 62% των θυμάτων καταδίωξης είναι γυναίκες και το 44% άνδρες ενώ περισσότερο εκτεθειμένοι σε τέτοια φαινόμενα είναι τα άτομα ηλικίας μεταξύ 18-24 ετών.
Αντίστοιχα, παρόμοιες καταστάσεις καταγράφονται και στην Ευρώπη σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων με την Γαλλία, το Λουξεμβούργο και τη Σουηδία να προηγούνται στις καταγραφές παρενοχλητικής παρακολούθησης μεταξύ των 28 χώρες της ΕΕ.
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η υψηλή συχνότητα εμφάνισης της προσωπικής τρομοκρατίας συνδέεται άρρηκτα με το ανησυχητικά υψηλό ποσοστό της βίας κατά των γυναικών. Υπενθυμίζεται ότι στην Ευρώπη σήμερα 1 στις 3 γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κάποιο είδος βίαιης επίθεσης κάτι που ισοδυναμεί με περίπου 62 εκατομμύρια γυναίκες-θύματα.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης προέβλεψε με το άρθρο 34 (Παρενοχλητική Παρακολούθηση) της Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (2011) που αφορά στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών
και της ενδοοικογενειακής βίας την αντιμετώπιση του φαινομένου με επιβολή σειρά νομοθετικών
μέτρων από κάθε χώρα. Η χώρα μας ενώ το 2014 υπέγραψε άμεσα τη νέα σύμβαση της Κωνσταντινούπολης δεν έχει ακόμη προβεί στην κύρωσή της, ώστε να ενσωματωθούν τα ανάλογα μέτρα στο εθνικό μας δίκαιο.
Η ανάγκη θωράκισης των πολιτών, θωράκισης των κοριτσιών και των γυναικών αλλά και η υιοθέτηση μηχανισμών άμεσου εντοπισμού, αποτροπής και τιμωρίας των θυτών είναι κάτι παραπάνω από επείγουσα.
Η βία μας αφορά όλους και όλες και δυστυχώς υπάρχει παντού γύρω μας όσο και αν σε κάποιες περιπτώσεις δυσκολευόμαστε να τη διακρίνουμε. Η βία παραμένει εδώ!
(25η Νοεμβρίου-Ημέρα καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών)
*Δρ Περιφερειακής Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος, Αντιπρόεδρος Γυναικών ΕΣΚ