Από την… Τερέζα Ρίχτερ και τον Εισαγόμενο μέχρι την Αλέξια και τον Γιώργο Κοσκωτά. Τι έκαναν τότε, τι κάνουν τώρα, γιατί τους συζητάμε ακόμα;
Mαρία Αλιφέρη
Αθήνα. Η ελληνοβαυαρέζικη οικογένεια του Θεοφύλακτου Ρίχτερ, που κρατάει από τα χρόνια του Oθωνα, περιμένει την επιστροφή της Τερέζας Ρίχτερ, γυναίκας του τρίτου γιου της, Χριστόφορου. Η Τερέζα, ποινικολόγος, έπειτα από τραυματισμό στο κεφάλι, είναι τυφλή, πάσχει από αμνησία και υποφέρει από μετατραυματικές κρίσεις. Και μετά; Και μετά; Το κοινό της ΥΕΝΕΔ αγωνιά για το τι μέλλει γενέσθαι και η Μαρία Αλιφέρη –η Τερέζα Ρίχτερ– γίνεται ένα από τα πιο οικεία και δημοφιλή πρόσωπα της κρατικής τηλεόρασης ως πρωταγωνίστρια της «Κραυγής των λύκων» του Νίκου Φώσκολο.
Η Σπαρτιάτισσα Μαρία Αλιφεροπούλου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, είχε εμφανιστεί στον κινηματογράφο και στο θέατρο στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Αλλά για τη θητεία της στη μικρή οθόνη τη θυμόμαστε εμείς… του ’80 οι εκδρομείς. Αλλωστε, τρεις φορές την εβδομάδα έμπαινε στα σπίτια μας: Σάββατο με το παιχνίδι «Κάνε ό,τι κάνω», Κυριακή με τα «Τετράγωνα των αστέρων» (σήμα-κατατεθέν τους το θρυλικό «Σας αγαπώ» που έστελνε στους τηλεθεατές στον επίλογο) και Δευτέρα στην «Κραυγή των λύκων». Λόγω της τεράστιας επιτυχίας του 1ου κύκλου των περιπετειών της οικογένειας Ρίχτερ, η ΥΕΝΕΔ αποφάσισε να γυριστούν άλλα 24 επεισόδια, αλλά τελικά η σειρά ολοκληρώθηκε στα 11. Το ΠΑΣΟΚ είχε πλέον ανέβει στην εξουσία… Σημειωτέον ότι «Η κραυγή των λύκων» δεν προβλήθηκε ποτέ σε επανάληψη από την ΕΡΤ. Στα 66 της χρόνια σήμερα η Μαρία Αλιφέρη ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δεν έχει παντρευτεί ποτέ, καμαρώνει τον ανιψιό της, ηθοποιό Προμηθέα Αλειφερόπουλο, κάνει πρόβες για τη «Σονάτα του σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου και γράφει έναν αυτοβιογραφικό μονόλογο…
Σταμάτης Γαρδέλης
Το 1980, ενώ φοιτούσε στη θεατρική Σχολή του Ωδείου των Αθηνών, στήθηκε σε μια ουρά 400 νεαρών για την οντισιόν της νέας ταινίας του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο σκηνοθέτης τον επέλεξε και τον έχρισε πρωταγωνιστή, μαζί με τον Πάνο Μιχαλόπουλο, στα κινηματογραφικά «Τσακάλια». Ηταν 1981.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας, είχε παίξει σε περισσότερες από 20 ταινίες –από το «Καμικάζι αγάπη μου» και το «Οταν οι ρόδες χορεύουν» μέχρι το «Ελα ν’ αγαπηθούμε, ντάρλινγκ» και τις «Καλοκαιρινές αταξίες»–, είχε φιλοξενηθεί στο εξώφυλλο της «Μανίνας», της «Κατερίνας» και αμέτρητων άλλων περιοδικών, είχε… κρεμαστεί σε αφίσα στα δωμάτια χιλιάδων κοριτσιών. Ταυτίστηκε με το μοτίβο: μοτοσικλέτα, τζιν παντελόνι, φράντζα, ντισκοτέκ και παραβατικότητα.
Ο ίδιος αργότερα παραδέχτηκε ότι εγκλωβίστηκε σε αυτό και ότι τον ενοχλούσε που το κοινό τον είχε ταυτίσει με τον «αλήτη» που καβαλάει μηχανές, παρασύρει τα αθώα κορίτσια και παίρνει ναρκωτικά. Η δεκαετία του ’90 σήμανε αρχικά το πέρασμά του στην τηλεόραση και στη συνέχεια την ανάγκη του για ενδοσκόπηση: αποφάσισε να εγκατασταθεί στα Χανιά και να συνεργαστεί με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. «Ηθελα να βρω τη γωνιά μου», έχει πει. «Στην επαρχία ναι μεν έπαιρνα τον βασικό μισθό, αλλά είχα μια όμορφη ζωή. Ηταν τόσο νόστιμη η σούπα που τρώγαμε με τους συναδέλφους μετά την παράσταση, που δεν εξαγοραζόταν με τίποτα». Πατέρας δύο γιων, του 23χρονου Διονύση και του 21χρονου Νικόλα, αλλά διαζευγμένος, ο Σταμάτης Γαρδέλης, 56 ετών σήμερα, έκανε δυναμικό comeback τα τελευταία χρόνια, με τη συμμετοχή του στα τηλεοπτικά σόου «Dancing with the Stars» και «Your face sounds familiar».
Νίκος Αναστόπουλος
Για τους φιλάθλους του Ολυμπιακού ήταν ο Νικόλας τους, που σκόραρε 115 γκολ σε 198 ματς. Ή ο Κοντός, μάστερ στα ανάποδα ψαλίδια, που ήταν αχτύπητο ντουέτο με τον Ψηλό, τον Τάσο Μητρόπουλο (φίλο του και εκτός γηπέδων). Είχε ξεκινήσει την καριέρα του από τον ΑΟ Δάφνης και στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στον Πανιώνιο, με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος το 1979.
Το 1980 φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα με το Νο 9 και κατέκτησε με τον Ολυμπιακό τέσσερα πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983, 1987) και ένα κύπελλο (1981). Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ Ελλάδος και μία φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης (χάλκινο παπούτσι). Σύντομα προκάλεσε το ενδιαφέρον της ιταλικής Αβελίνο. Ο Σταύρος Νταϊφάς, τότε ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού, ήταν πολύ σκληρός στη διαπραγμάτευση. Αλλά οι Ιταλοί ανέβασαν την προσφορά από τα 45 εκατομμύρια δραχμές στα 52 εκατομμύρια, κι έτσι ο Νίκος Αναστόπουλος έγινε ο πρώτος Ελληνας που έπαιξε στο Καμπιονάτο, το 1987, σε ηλικία 29 ετών.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, έπαιξε στον Ιωνικό και στον Ολυμπιακό και συνέχισε την καριέρα του ως προπονητής σε ΠΑΣ Γιάννινα, Ατρόμητο, Πλατανιά, ΟΦΗ και –μέχρι σήμερα– Αρη. Από τις πιο καλτ φιγούρες της δεκαετίας του ’80, o (αμούστακος σήμερα, 59 ετών) «Μουστάκιας» έκανε θραύση στον γυναικείο πληθυσμό. Πολλοί, ακόμα και όσοι δεν έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους σε γήπεδο, τον θυμούνται στο ντους, με αφρό στις μασχάλες, για τις ανάγκες της τηλεοπτικής διαφήμισης του αποσμητικού σαπουνιού Rexona «που δεν σε εγκαταλείπει ποτέ»… Αλλά και για τις βαθυστόχαστες ατάκες του, όπως: «Δεν υπάρχει η λέξη “ήττα” στο λεξιλόγιό μας. Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις, όμως, τουλάχιστον κοίτα να μη χάσεις»…
Δάφνη Μπόκοτα
Το 1983, όταν συμμετείχε στον ελληνικό τελικό της Eurovision με το τραγούδι «Ιουλιέτα», ουδείς τη γνώριζε. Kι επειδή δεν προκρίθηκε, ουδείς την έμαθε. Το 1987, ελάχιστοι αγοραστές συγκινήθηκαν από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου της, που έφερε στο εξώφυλλό του (αντί τίτλου) μόνο το όνομά της. Αν και οφείλω να πω ότι το τραγούδι «Ντίβα» διέγραψε μια βραχεία πορεία στα ραδιόφωνα της εποχής: «Γιατί είμαι ντίβα, εγώ είμαι ντίβα και ζητάω πολλά / Ντίβα, ξέρω τι θέλω δεν αλλάζω μυαλά». Την ίδια χρονιά, πάντως, η Δάφνη Μπόκοτα άλλαξε και μυαλά και επαγγελματικό προσανατολισμό. Επειτα από εξετάσεις ορθοφωνίας και γνώσεων (είχε πτυχίο Αγγλικής και Γαλλικής Φιλολογίας) προσελήφθη στην ΕΡΤ και ανέλαβε την παρουσίαση όχι μόνο του προγράμματος της κρατικής τηλεόρασης αλλά και της Eurovision, χαρίζοντας βραδιές ανείπωτης συγκίνησης στους φίλους του διαγωνισμού. Το 2004 αντικαταστάθηκε από την Αλεξάνδρα Πασχαλίδου.
Εκτοτε –και ειδικά μετά την κυκλοφορία του βιβλίου της «18 χρόνια Eurovision» (2006, Ελληνικά Γράμματα)– έπεσε σε δυσμένεια στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής και στωικά περίμενε τη συνταξιοδότησή της, διοχετεύοντας όλη την ενέργειά της στο μεγάλωμα του μοναχογιού της. Ευτυχής συνταξιούχος σήμερα, διατηρεί τις καλές σχέσεις της (μάλλον μόνο) με τους φαν της Γιουροβίζιον. «Της έχουν μείνει πιστοί, λόγω του legendary status της», όπως λέει καλά πληροφορημένη πηγή. Το 2015 παρουσίασε το «Μπλε», το φεστιβάλ της OGAE Greece (εγχώριου παραρτήματος του διεθνούς fan club της Eurovision) στο Gazarte και αποθεώθηκε. Πέρυσι δεν ήταν η παρουσιάστρια της εκδήλωσης, αλλά την τίμησε με την παρουσία της…
Αλέξια
Εβδομη θέση στον διαγωνισμό της Eurovision (για την Κύπρο) κι ένα άλμπουμ που ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 300.000. Κι όλα αυτά σε μία χρονιά. Ηταν 1987 όταν το πανελλήνιο μάθαινε την 23χρονη Αλέξια (Βασιλείου) από την Αμμόχωστο, τραγουδώντας μαζί της σχεδόν εμμονικά «Τα κορίτσια ξενυχτάνε μόνο ή δυο-δυο, ω, ω, έτσι κάνω κι εγώ» (μουσική: Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, στίχοι: Γιώργος Μίτσιγκας).
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, η «Ελληνίδα Μαντόνα» –που είχε σπουδάσει στο φημισμένο Berklee College of Music της Βοστώνης– έμελλε να μεσουρανήσει στο ποπ στερέωμα, με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και ακριβοπληρωμένα live, και να συνδεθεί με αξέχαστα πάρτι, έρωτες και καλοκαίρια μας. Μέχρι που, αίφνης, αποφάσισε να σπάσει τα δεσμά της επιτυχίας και να αλλάξει καλλιτεχνική πορεία.
Συνεργάστηκε με τον θρυλικό πιανίστα Chick Corea και τη Ρένα Βλαχοπούλου σε τζαζ δίσκους, με τον Μίκη Θεοδωράκη και τη Λαϊκή Ορχήστρα του, έγραψε μουσική για θέατρο και κινηματογράφο, άρχισε να κάνει η ίδια πειραματικές ταινίες. Στροφή έκανε και στην προσωπική της ζωή, χωρίζοντας από τον επί δεκατέσσερα έτη σύντροφό της, τον Θεσσαλονικιό επιχειρηματία Κυριάκο Ραπτόπουλο, γιο του ιδιοκτήτη της Express Service.
Από το 2009 ζει και εργάζεται κυρίως στο Λος Αντζελες, όπου έχει ιδρύσει το Alexia Vassiliou International Music Foundation και έχει δημιουργήσει τη μέθοδο μουσικής ακρόασης Re-bE, για να διδάσκει μουσική σε παιδιά (από νήπια μέχρι εφήβους). Και, last but not least, όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες: είναι πλέον μελαχρινή.
Δήμητρα Λιάνη
Ηταν 1983 όταν ο Γιώργος Λιάνης τηλεφώνησε στη Μαργαρίτα Παναδρέου παρακαλώντας να συμπεριληφθεί η εξαδέλφη του, που εργαζόταν στην Ολυμπιακή, στον κατάλογο με τις αεροσυνοδούς του πρωθυπουργικού αεροσκάφους. Οπερ και εγένετο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν άργησε να συναντήσει την πληθωρική Δήμητρα Λιάνη. «Δεν ήξερα ότι ο Γιώργος είχε τέτοια εξαδέλφη», της είπε.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1985, στο Καστρί, συναντήθηκαν επισήμως (παρών ήταν και ο σύζυγός της Αλέξης Καπόπουλος) για να της δώσει τη συνέντευξη με την οποία θα ξεκινούσε η περιβόητη τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Μισό-Μισό». Ξανασυναντήθηκαν… ανεπισήμως στις αρχές Ιανουαρίου, στον Αστέρα. Η Λιάνη πέρασε το κατώφλι της πρωθυπουργικής σουίτας κρατώντας τη βιντεοκασέτα με τη μονταρισμένη εκπομπή, για να του τη δείξει. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.
Μετά την επιστροφή του από το Χέρφιλντ, στις 22 Οκτωβρίου 1988 (και το ιστορικό νεύμα), ο Παπανδρέου δεν επανήλθε στην οικογενειακή κατοικία. Εγκαταστάθηκε στη διώροφη βίλα της οδού Μυρτιάς 18 στην Εκάλη, μαζί με τη Δήμητρα Λιάνη, που δεν ήταν πια η παράνομη ερωμένη αλλά η μέλλουσα Πρώτη Κυρία της χώρας. Μετά τον θάνατό του, το 1996, δεν σταμάτησε να τραβάει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας με τα βιβλία της, τα αβυσσαλέα ντεκολτέ της, τα κιλά της, τους έρωτές της.
Στις 8 Μαρτίου, σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα βγει σε πλειστηριασμό (λόγω χρεών) το ακίνητο που πήρε σε αντιπαροχή δίνοντας την περίφημη «ροζ βίλα» της Εκάλης. Τελευταία μάθαμε πως η 61 ετών σήμερα κυρία Παπανδρέου γράφει και πάλι βιβλίο (πόσα ακόμα;) για τη ζωή της με τον Ανδρέα, αλλά δεν έχει ακόμα βρει εκδοτικό οίκο πρόθυμο να το εκδώσει…
Σοφία Αλιμπέρτη
Παρλαμά Σοφία, του Ελευθερίου και της Ζωής, γεννημένη στις 3/3/1966, μαθήτρια Λυκείου. Ηταν 1984 όταν η Σοφία Αλιμπέρτη –το καλλιτεχνικό της όνομα– φωτογραφιζόταν αγκαλιά με την… αστυνομική ταυτότητά της για το περιοδικό «Κατερίνα», για να βάλει τέλος στις φήμες που την ήθελαν τρία χρόνια μεγαλύτερη. Ηταν ήδη μία από τις πριγκίπισσες της βιντεοταινίας, μαζί με τις Καίτη Φίνου, Βίνα Ασίκη, Ελένη Φιλίνη, Γκέλυ Γαβριήλ, Τέτα Ντούζου – καθεμιά με το δικό της target group.
Από πιτσιρίκα εξοικειωμένη με τη σόουμπιζ (φοίτησε σε σχολή μανεκέν και συνεργάστηκε με το πρακτορείο μοντέλων της Μαίρης Δρακοπούλου), είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτικά σποτ (διαφημίζοντας από σχολικές ποδιές μέχρι τη Ρετσίνα Κουρτάκη) μέχρι να πάρει τον πρώτο κινηματογραφικό ρόλο της στους «Απέναντι» του Γιώργου Πανουσόπουλου, το 1981. Ακολούθησαν άλλες τριάντα ταινίες. Και η Σοφία, με το σκέρτσο της, έγινε το it-girl της δεκαετίας του ’80, πρότυπο των κοριτσιών σε ζητήματα μόδας (με τα κορμάκια, τις γκέτες και τα καπέλα της) και θέμα συζήτησης σε καφενεία και κομμωτήρια για τους έρωτές της, τους πραγματικούς και όσους της χρέωναν, από τον άσο του Παναθηναϊκού Δημήτρη Σαραβάκο μέχρι τον τραγουδιστή Αγγελο Διονυσίου. Το 1986 στη ζωή της μπήκε ο Γιάννης Πάριος. Ή, για να είμαστε ακριβείς, εκείνη μπήκε στη ζωή του, αφού, όπως έχει αποκαλύψει, τον κυνήγησε… ανηλεώς ένα καλοκαίρι στην Πάρο (όσο ήταν ακόμα παντρεμένος).
Παντρεύτηκαν, απέκτησαν δύο γιους και χώρισαν δέκα χρόνια μετά. Η Σοφία, μέχρι το 2009, δοκίμασε πολλά τηλεοπτικά είδη: από κωμωδίες μέχρι τηλεπαιχνίδια. Τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμη κάτοικος Πάρου, όπου δραστηριοποιείται και επαγγελματικά: έχει ένα καφέ στη Νάουσα.
Αργύρης Καμπούρης
«Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά. Πραγματικά, είμαστε τόσο κοντά. Η πρόκριση είναι στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα. 102-101 και μόνο 4 δευτερόλεπτα…» Κλείνω τα μάτια κι είναι σαν να ακούω, από την Telefunken του πατρικού μου σπιτιού, τη φωνή του Φίλιππου Συρίγου, καθώς περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του τελικού του Eurobasket ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σοβιετική Ενωση. Κι έπειτα ο Αργύρης Καμπούρης στην τελευταία βολή, 103-101, το αποτυχημένο τρίποντο του Γιοβάισα και η Εθνική μας είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης! Ηταν 14 Ιουνίου 1987. Κι από τότε, κάθε Ελληνόπουλο και μια μπάλα, κάθε πιλοτή και μια μπασκέτα!
Ο Αργύρης Καμπούρης είχε ξεκινήσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό το 1979. Ως αρχηγός του κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1993, 1994, 1995) κι ένα κύπελλο Ελλάδας (1994). Τη σεζόν 1995-96 φόρεσε τη φανέλα του Περιστερίου. Ηταν η τελευταία του χρονιά ως παίκτη. Αλλά παρέμεινε στα γήπεδα ως προπονητής: αρχικά με την ομάδα των Αγίων Αναργύρων και στη συνέχεια με το Αιγάλεω, την Ελευσίνα και τη Νίκη Αμαρουσίου. Ταυτόχρονα, διατηρούσε και ένα κατάστημα αθλητικών ειδών στη Νίκαια, τo Free Throw. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού ως τεχνικός σύμβουλος. Πριν από λίγες μέρες εξελέγη πρόεδρος του νεοσύστατου Συλλόγου Βετεράνων Καλαθοσφαιριστών του Ολυμπιακού. Ακόμα συγκινείται όταν ακούει το «Final countdown» των Europe. Ακόμα επαναλαμβάνει πως δεν ήταν μόνο οι δικές του βολές καθοριστικές «αλλά και του Λιβέρη Ανδρίτσου, γιατί μας κράτησαν στον τελικό». Ακόμα λέει πόσο θύμωσε που η οικογένειά του έκρυψε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του πατέρα του, τέσσερις μέρες πριν από τον τελικό, για να μην τον ταράξει…
Νίκος Παπαναστασίου
«Και ο πρώτος, ε; Παπούτσι; Εισαγωγής, 11 χιλιάρικα. Σκίζει. Πουκάμισο; Μπουφανάκι; Εισαγωγής. Τσιγάρο; Εισαγόμενο. Παφ και τάλιρο. Ποιος είμαι, εισαγόμενος;» Ηταν 1983 όταν ο Νίκος Παπαναστασίου εμφανίστηκε στις τηλεοράσεις μας, ως κεντρικό πρόσωπο μιας μεγάλης καμπάνιας με μήνυμα: «Αγοράζοντας εισαγόμενα την πληρώνουμε όλοι».
Ο ηθοποιός ήταν ήδη αρκετά δημοφιλής, έχοντας πρωταγωνιστήσει σε πολλές από τις βιντεοταινίες εκείνης της εποχής (ενδεικτικοί τίτλοι: «Ο παπασούζας», «Κομάντος και μανούλια», «Απίθανοι, αλλιώτικοι κι ωραίοι»)… Ας μη βιαστούμε να τον κρίνουμε από αυτούς τους ρόλους.
Είχε σπουδάσει στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, είχε παίξει στο θέατρο δίπλα στον Θανάση Βέγγο, είχε φυλακιστεί (και βασανιστεί) επί χούντας κι είχε μείνει επί χρόνια στην αφάνεια. Προς χάριν του βιοπορισμού άφησε την τέχνη… Με τον Εισαγόμενο έγινε γνωστός στο πανελλήνιο. Διόλου τυχαία, το 1984 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Λαλάκης ο εισαγόμενος»: εκεί ο ήρωας, στον οποίο αρέσει να αγοράζει όλο ξένα προϊόντα, αλλά δίχως να έχει λεφτά, μπλέκεται σε μια υπόθεση εισαγωγής από την Ιταλία και πέφτει στα χέρια της Μαφίας. Μετριότατη η πορεία της, όπως και η δική του στα χρόνια που ακολούθησαν. Εκτοτε ελάχιστα έχουμε μάθει γι’ αυτόν. Το 2010 στα γυρίσματα της ταινίας «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» (το ριμέικ), υποδυόμενος τον «Παπασούζα», κινδύνευσε να καεί όταν το ράσο που φορούσε έπιασε φωτιά. Και το 2011 έχασε την 23χρονη κόρη του Ευαγγελία, η οποία αυτοκτόνησε παίρνοντας χάπια.
Δημήτρης Τσοβόλας
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής Αρτας ήδη από το 1977. Μεγάλος άθλος, αν σκεφτεί κανείς την ταπεινή καταγωγή του (για την οποία λοιδορήθηκε, ως «ο γιος του αγωγιάτη») από ένα μικρό χωριό της Ηπείρου, τους Μελισσουργούς, και από μια πάμφτωχη οικογένεια. Από τους πιο εμβληματικούς υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, συνέδεσε από το 1981 μέχρι το 1989 το όνομά του με την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου στην προεκλογική συγκέντρωση του Ιουνίου 1989 στο Περιστέρι «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα» τον ακολουθεί από τότε. Οσοι τον γνώρισαν στα χρόνια της πολιτικής του ακμής μιλούν για έναν αυθεντικό ιδεαλιστή Πασόκο, που ποτέ δεν το έπαιξε διανοούμενος, που ως υπουργός έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Αχαρνών 300, πήγαινε στην Καραγεώργη Σερβίας κάθε πρωί με το λεωφορείο και δεν είχε φρουρούς.
Τον Οκτώβριο του 1995 αποχώρησε από το Κίνημα με το οποίο πλέον διαφωνούσε ιδεολογικά και πολιτικά και ίδρυσε το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.), με το οποίο μπήκε στη Βουλή το 1996. Από το 2004, που το κόμμα του διαλύθηκε, ουδεμία σχέση έχει με την πολιτική.
Εξακολουθεί να δικηγορεί –είναι εξαιρετικός ποινικολόγος– μαζί με την κόρη του Λυδία, επίσης δικηγόρο. Αφιερώνει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί στα εγγόνια του (παιδιά του γιου του Κωνσταντίνου, καρδιολόγου). Δεν δίνει συνεντεύξεις. Σπάνιες είναι οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Τον περασμένο Μάιο, όμως, όχι μόνο τίμησε με την παρουσία του τον φίλο του Σταμάτη Κόκοτα, στον οποίο ήταν αφιερωμένη η εκπομπή «Στην υγειά μας», αλλά και χόρεψε, κατόπιν προτροπής του, ένα μεγαλοπρεπές ζεϊμπέκικο («Το φεγγάρι κάνει βόλτα», του Μίκη Θεοδωράκη).
Χάρρυ Κλυνν
Εχει ένα μπλογκ. «In the mind of Harry Klynn» το ονομάζει – στο μυαλό του Χάρρυ Κλυνν. Το ενημερώνει σχεδόν καθημερινά, με θέματα κυρίως πολιτικά. Ανεβάζει επίσης επίκαιρα τσιτάτα (όπως «αυτός που θεωρεί ότι η χώρα του δεν αξίζει να παλέψει γι’ αυτήν, δεν του αξίζει να έχει χώρα»), βίντεο καθώς και πολλές φωτογραφίες· από παλιές του παραστάσεις, από δίσκους και βιβλία του, από δημόσιες εμφανίσεις. Πρόσφατα ανήρτησε και ένα γελαστό ενσταντανέ με τον Χαρίλαο Φλωράκη. «Δεν σε ξεχάσαμε, σύντροφε», έγραφε στη λεζάντα…
Αυτά έχει στο μυαλό του ο κατά κόσμον Βασίλης Τριανταφυλλίδης; Ισως ναι. Ισως πάλι όλα αυτά να αποτελούν μια απέλπιδα προσπάθεια για να διώξει από το μυαλό του την πιο επώδυνη σκέψη, την πιο αβάσταχτη: την απώλεια του γιου του Νίκου, το περασμένο καλοκαίρι, από καρκίνο.
Ο Χάρρυ Κλυνν, γεννημένος στην Καλαμαριά («ομφαλό της Γης» για τον ίδιο) το 1940, έφυγε νωρίς για τις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου εργάστηκε με επιτυχία ως stand up κωμικός. Επέστρεψε στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και την επόμενη δεκαετία το άστρο του έμελλε να λάμψει και στην πατρίδα του: με τους δίσκους του (από τις «Πατάτες» του 1981 και το «Εθνος Ανάδελφον» του 1985 μέχρι το «Ραντεβού με την εισαγγελία» του 1989), με τις παραστάσεις του («Βαζελληνίδες – Βαζέλληνες», «Σ’ όλο τον κόσμο είναι ίδια, μα στην Ελλάδα σπάει καρύδια» κ.ά.) σε κατάμεστα θέατρα (Ορφέας, Αλσος, Δελφινάριο, Μινώα), με τις διαφημίσεις του (θυμάστε τη «Σερενάτα και πάσης Ελλάδος να ’ούμε»;). Η σάτιρά του ήταν καθρέφτης του ελληνικού σοσιαλιστικού σουρεαλισμού των ’80s. Τα αστεία του μπήκαν σε σαλόνια, σχολεία, ταξί και καφενεία. Κι ας μην ήταν πάντα τόσο επιτυχημένα…
Γιώργος Κοσκωτάς
Τράπεζα Κρήτης. Ολυμπιακός. Eνας όμιλος επιχειρήσεων με περισσότερους από 4.000 εργαζομένους. Υψηλές διασυνδέσεις, κοσμικές εμφανίσεις, τρυφηλός βίος. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Γιώργος Κοσκωτάς είχε ήδη ξεκινήσει τη φρενήρη διαδρομή του που θα τον οδηγούσε το 1990 στον Κορυδαλλό, για υπεξαίρεση 32 δισεκατομμυρίων δραχμών από την Τράπεζα Κρήτης… Το 2001 –11 χρόνια, 9 μήνες και 14 ημέρες μετά– αποφυλακίστηκε. Ευχαρίστησε τους Ελληνες δικαστές («που σε μια υπόθεση πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα στάθηκαν στα ποινικά θέματα και ξέφυγαν από άλλες παραμέτρους»), τους αστυνομικούς («που με αντιμετώπισαν με κατανόηση») και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους («που μου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο»).
Στο πλευρό του είχε τον γιο του και τις δύο κόρες του. Τα άλλα δύο μικρότερα παιδιά του βρίσκονταν στις ΗΠΑ, μαζί με τη μητέρα τους. Πού ζει σήμερα ο πάλαι ποτέ κραταιός τραπεζίτης; «Στην Αθήνα, είναι πολύ καλά και εργάζεται ως επενδυτικός σύμβουλος σε ιδιώτες», μας πληροφόρησε ο δικηγόρος του Παναγιώτης Μιχαλόλιας. Εχει μεγάλη πελατεία; «Ναι, γιατί είναι πολύ ικανός σ’ αυτό που κάνει…» Ο κ. Μιχαλόλιας απέφυγε, πάντως, να επιβεβαιώσει τις φήμες που θέλουν τον 63χρονο σήμερα Κοσκωτά να έχει χωρίσει από την επί 30 χρόνια σύζυγό του Κάθι, η οποία διαμένει στη Νέα Υόρκη. Για την ιστορία: σύμφωνα με τη λίστα μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου την οποία έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ο Κοσκωτάς, με χρέη 609.000 ευρώ, έχει φτάσει πλέον να χρωστάει 2,4 εκατ. ευρώ…