Με ένα ακόμα σημαντικό βραβείο για το επιστημονικό του έργο τιμήθηκε ο πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών Μελέτιος-Αθανάσιος Δημόπουλος, που συγκαταλέγεται στην παγκόσμια ελίτ στην έρευνα για την αντιμετώπιση του Πολλαπλού Μυελώματος.
Ο κ. Δημόπουλος έλαβε την περασμένη Παρασκευή στο Παρίσι το διεθνές βραβείο Αριστείας για το Πολλαπλούν Μυέλωμα «CoMy Excellence Award» ως αναγνώριση των επιτευγμάτων του στον τομέα του Πολλαπλού Μυελώματος. Το συγκεκριμένο βραβείο απονέμεται σε εξαιρετικούς ερευνητές/ιατρούς στη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου CoMy (Controversies in Myeloma) για το Πολλαπλούν Μυέλωμα, που διενεργείται κάθε χρόνο στο Παρίσι και ασχολείται με τα φλέγοντα ερωτήματα στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης νόσου. Εφέτος μαζί με τον κ. Δημόπουλο βραβεύτηκαν επίσης ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Harvard των ΗΠΑ, πρόεδρος της Αμερικανικής Αιματολογικής Εταιρείας, Kenneth Anderson και ο καθηγητής Vincent S. Rajkumar (Mayo Cilinic, Rochester, MN, USA). Αυτό το βραβείο έρχεται για τον κ. Δημόπουλο περίπου δύο μήνες μετά την ανώτατη διάκριση της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας που ασχολείται με το συγκεκριμένο νόσημα, το «Waldenström Award», το οποίο έλαβε στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συνεδρίου για το Πολλαπλούν Μυέλωμα, στο Νέο Δελχί της Ινδίας.
O πρύτανης του ΕΚΠΑ στην ομιλία του, μετά την απονομή του «CoMy Excellence Award», αναφέρθηκε στις σημαντικές εξελίξεις που έχουν σημειωθεί στη θεραπευτική τού υποτροπιάζοντος και ανθεκτικού πολλαπλού μυελώματος, καθώς και στη δική του συμβολή στις κλινικές μελέτες που οδήγησαν σε έγκριση των πολλών νέων φαρμάκων και συνδυασμών τους για τη θεραπεία του μυελώματος, όπως της λεναλιδομίδης, της πομαλιδομίδης, της ελοτουζουμάβης, της καρφιλζομίδης και της δαρατουμουμάβης. Σημειώνεται ότι το Πολλαπλούν Μυέλωμα είναι μία αιματολογική κακοήθεια που οφείλεται στον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των πλασματοκυττάρων –κύτταρα που παράγουν αντισώματα– στον μυελό των οστών. Αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιματολογική κακοήθεια, μετά τα λεμφώματα και οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν κατά τη διάγνωση αναιμία, οστικά άλγη, επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας ή υπερασβεσταιμία και ευαισθησία στις λοιμώξεις. Την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί σημαντική εξέλιξη στην αντιμετώπισή του με οκτώ εγκρίσεις νέων φαρμάκων, οι πέντε την τελευταία διετία. Αυτή η «επανάσταση» έχει οδηγήσει σε μακρές επιβιώσεις και σε πολλούς ασθενείς η νόσος έχει μετατραπεί σε χρόνια πάθηση.