«Στη Ρωσία, τη μια μέρα μπορεί να είσαι στο ίδιο βαγόνι με τον Πούτιν, την άλλη μέρα σε άλλο και την τρίτη να διαπιστώσεις πως σε έχουν κατεβάσει από το τρένο». Με αυτό τον τρόπο απαντούν στην «Κ» άριστα πληροφορημένες πηγές από τη Μόσχα στην ερώτηση κατά πόσον ο Ιβάν Σαββίδης, γιος οικογένειας εργατών ελληνικής καταγωγής από τον Πόντο, συμπεριλαμβάνεται στον στενό κύκλο του Ρώσου προέδρου.
«Εάν το περιβάλλον του Ρώσου προέδρου αποτελείται από ομόκεντρους κύκλους, τότε προ δεκαετίας θα μπορούσες να πεις πως ο Ιβάν βρισκόταν στον δεύτερο κύκλο», εκτιμούν οι ίδιες πηγές. Ομως πιθανόν οι ευμετάβλητες ισορροπίες μεταξύ των δύο κύκλων να στοίχισαν στον 58χρονο επιχειρηματία μια τέταρτη θητεία στη ρωσική Δούμα, συμπληρώνουν. Ο Σαββίδης εξελέγη μέλος της τοπικής Βουλής του Ροστόφ το 1998 και το 2003. Το 2003 πέρασε και στην κεντρική πολιτική σκηνή: εξελέγη βουλευτής στη ρωσική Δούμα και το 2007 επανεξελέγη με το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ομως στις επόμενες εκλογές, στο γύρισμα της δεκαετίας, βρέθηκε εκτός ψηφοδελτίου, λένε οι σχετικές πληροφορίες. Πολλοί αποδίδουν αυτή την εξέλιξη σε εσωκομματικές έριδες ενώ άλλοι την εξηγούν και με όρους επιχειρηματικών ανταγωνισμών. Ειδικότερα, λένε, ο Σαββίδης βρέθηκε σε αντίθετα στρατόπεδα με τον πολύ ισχυρότερό του και εγγύτερα στον Ρώσο πρόεδρο, μεγαλοεπιχειρηματία Βίκτορ Βέκσελμπεργκ. Αιτία, το νέο αεροδρόμιο του Ροστόφ. Ο Σαββίδης ήταν εκ των βασικών μετόχων της παραχωρησιούχου του παλαιού αεροδρομίου της περιφέρειας των 4,3 εκατ. κατοίκων και ενδιαφέρθηκε για την αναβάθμισή του. Ομως για το έργο ενδιαφέρθηκε και ο Βέκσελμπεργκ (Renova Group). Τελικά ο τελευταίος έκτισε νέο αεροδρόμιο και το παλιό σταδιακά παραγκωνίστηκε από τον μέχρι τότε πρωταγωνιστικό ρόλο του στις ακτές της Θάλασσας του Αζόφ.
«Αλλά, μην έχετε αμφιβολίες, ο Ιβάν παραμένει άνθρωπος αυξημένης επιρροής και με προσβάσεις στη Μόσχα, όμως όχι στον βαθμό που έχουν άλλοι και ουδέποτε όσο οι άμεσοι συνεργάτες του προέδρου», σημειώνουν στην «Κ» οι επαΐοντες. Αλλωστε παραμένει μέλος του Συμβουλίου Διεθνοτικών Σχέσεων του προέδρου της Ρωσίας και πρόεδρος της «Εθνο-Πολιτιστικής Ομοσπονδίας των Ελλήνων της Ρωσίας». Η οικονομική του ανέλιξη ξεκίνησε, έπειτα από χρόνια ως εργάτης στο καπνεργοστάσιο του Ντον, όταν το 1992 με τη σοβιετική κατάρρευση, η βιομηχανία CJSC Donskoy Tabak ιδιωτικοποιήθηκε και πέρασε στον έλεγχό του.