Ποια είναι τα θέματα που δίχασαν τους τελευταίους μήνες τους χρήστες του Facebook; Να μια ερώτηση που μπορεί εύκολα να απαντήσει ακόμη και κάποιος ο οποίος έχει διαλέξει να μην είναι μέλος ή –όπως το πάρει κανείς– δέσμιος του δημοφιλέστερου μέσου κοινωνικής δικτύωσης: το δυστύχημα με την Πόρσε, το «Survivor», η υπόθεση της Ηριάννας, η documenta και πολλά ακόμη. Και ποια είναι τα θέματα που τους ένωσαν; Εδώ, η απάντηση είναι πιο δύσκολη. Βλέπετε, σ’ αυτήν τη χώρα είμαστε πάντα πρόθυμοι να μονοπωλήσουμε το δίκαιο και το ορθό των επιχειρημάτων μας και να περιφρονήσουμε όλα τα αντίθετα, θεωρώντας μάλιστα ύποπτο όποιον τα εκφράζει.
Το Ιντερνετ, με την ταχύτητα και την ανωνυμία του να διευκολύνουν τη ρηχότητα και την ανευθυνότητα, συχνά υποδαυλίζει τη διχαστική μας διάθεση. Που, όμως, μερικές φορές εκπλήσσει ακόμη και τον πιο εξοικειωμένο με τους διαδικτυακούς καυγάδες. Πόσο μπορεί να αρπαχτεί κανείς για δυο τραγούδια; Δεν αναφέρομαι σε τραγούδια με πολιτικές αιχμές, όπως το «Θα περάσει κι αυτό» του Νίκου Πορτοκάλογλου, που με συνοπτικές διαδικασίες είχε κριθεί ένοχος εσχάτης προδοσίας των αντιμνημονιακών αρχών (λίγο προτού τις κουρελιάσουν οι ίδιοι που τις πολυδιαφήμιζαν). Μιλώ για τη «Μάντισσα» και τη «Στάλα», δύο ερωτικά τραγούδια που ηχογράφησαν η Μαρίνα Σάττι και η Μόνικα, δύο από τα πιο ελπιδοφόρα κορίτσια της σύγχρονης μουσικής σκηνής.
Το πρώτο (σε μουσική της Σάττι και στίχους του Μιχάλη Κουινέλη) συνδέει την ηπειρώτικη παράδοση με τη σύγχρονη ποπ και το δεύτερο ανατρέχει με μεταμοντέρνο ύφος στο παλιό ελαφρό τραγούδι. Παρά τις σαφείς αναφορές τους, έχουν και τα δύο ευρηματικότητα και στυλ, το αίσθημα και την προσωπικότητα δύο γυναικών που και μουσική μόρφωση διαθέτουν και ταλέντο και δημιουργική ανησυχία. Μόνο που έκαναν το λάθος να έχουν και επιτυχία. Κι έτσι τώρα ποιος τις σώζει από τον διαδικτυακό φθόνο; Γιατί άλλο η διαφωνία, που δείχνει ζωντάνια και κριτική διάθεση και άλλο ο διχασμός που φανερώνει έλλειμμα παιδείας. Το μόνο καλό είναι ότι κάθε εστία τέτοιας έντασης εξαντλείται γρήγορα, καθώς όσοι τη χαίρονται ανακαλύπτουν νέα. Με νέα, όμως, θύματα.