Πανηγύρι του χωριού στις… ΗΠΑ

Πανηγύρι του χωριού στις… ΗΠΑ

4' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεστε ως επισκέπτης στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Αν προσπεράσετε, αντιστοίχως, τα σουβλατζίδικα και τα σαντουιτσάδικα και αναζητήσετε εστιατόρια στις δύο πόλεις, θα εντοπίσετε ότι ένα στα τέσσερα προσφέρει ελληνική κουζίνα με διεθνές τουίστ σύγχρονης γαστρονομίας. Σεφ και επιχειρηματίες δημιουργούν τις ταβέρνες του 21ου αιώνα, μεταφέροντας στο σήμερα τα «κουτούκια» ως υψηλού και μίνιμαλ ντιζάιν χώρους συνάντησης, χωρίς την οικειότητα του παλιού, καλού ταβερνιάρη, όπου το «θα γλείφεις τα δάχτυλά σου» μεταφράζεται πλέον ως «καλή απόλαυση».

Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που διατηρούν την έννοια της ταβέρνας και της μεγάλης παρέας εις τους αιώνας των αιώνων. Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος είναι οι μήνες των πρεσβευτών της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας στις ΗΠΑ. Ελληνικές εκκλησίες, από άκρου εις άκρον, μεταλαμπαδεύουν το ελληνικό «φαΐ», μέσα από τις ελληνικές κοινότητες των πόλεων, μικρών και μεγάλων, σε 14 πολιτείες.

Στα διάσπαρτα Greek Food Festivals στη Γη της Ελευθερίας, το μενού είναι σχεδόν πανομοιότυπο: αρνάκι, γύρος, κεφτεδάκια, ντολμαδάκια, παστίτσιο, τυρόπιτα, σπανακόπιτα, χωριάτικη, μπακλαβάς, λουκουμάδες, καρυδόπιτα, δίπλες. Σε κάποιες πόλεις το φεστιβάλ διαρκεί μία μέρα, σε άλλες διαρκεί περισσότερες. Σε όλες τις περιπτώσεις, όμως, η ελληνική μουσική, ζωντανή ή ηχογραφημένη, και οι παραδοσιακοί χοροί καλωσορίζουν το πολυπολιτισμικό κοινό, συνοδεύοντάς το στην υπαίθρια ελληνική ταβέρνα, στο πανηγύρι του «χωριού».

Από το Φοίνιξ της Αριζόνας και το Μαϊάμι της Φλόριντα έως τη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, το Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια και το Σιάτλ της Ουάσιγκτον, οι ελληνικές κοινότητες, ελλαδικές και κυπριακές, επιμένουν παραδοσιακά. «Αυτό που για τους πολλούς είναι γκροτέσκο ή κιτς, για εμάς είναι ένας –έστω και πληθωρικός– τρόπος να διατηρούμε μια μνήμη», μου είπε τις προάλλες μέλος της ελληνοαμερικανικής κοινότητας της Νέας Υόρκης. Οταν το ρώτησα για την –ενδεχομένως μονόπλευρη– εικόνα που σχηματίζουν οι Αμερικανοί πολίτες για την Ελλάδα, μου αποκρίθηκε: «Στις μικρές πόλεις, είναι δυσκολότερο να μεταφερθεί η χώρα όπως είναι σήμερα. Στις μεγάλες πόλεις, όπως είναι βεβαίως η Νέα Υόρκη, ξέρουν, έστω και επιφανειακά, για τον Αγγελόπουλο, τον Λάνθιμο, γνωρίζουν τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Τα ελληνικά σχολεία αλλά και τα σχολεία που διδάσκουν ελληνικά φέρνουν τη σύγχρονη κουλτούρα στις νέες γενιές – και God bless τις έδρες Νεοελληνικών Σπουδών στα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Τα ταξίδια είναι πλέον εύκολα, ακόμη και μέσω… Ιντερνετ. Μην ξεχνάτε, ωστόσο, είτε μικρή είτε μεγάλη πόλη, οι Αμερικανοί έμαθαν για την Ελλάδα μέσω της κρίσης. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για μας – να τους πείσουμε ότι μεταξύ της ταβέρνας και της πτώχευσης υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος, στον οποίον οι Ελληνες προσπαθούμε να προσαρμοστούμε, έχοντας κάνει τεράστια βήματα προς τη… Δύση τα τελευταία 20 χρόνια».

​​Περισσότερες πληροφορίες για τα Greek Food Festivals στις ΗΠΑ, στο: http://www.yasas.com/greek/festivals/usa.

Και ελληνική nouvelle cuisine και gyros

Λίγες ημέρες προ της ενάρξεως του 35ου Ελληνικού Φεστιβάλ στο Χάντιγκτον της Δυτικής Βιρτζίνια, στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος Αλεξανδρόπουλος, 33χρονος ομογενής της πόλης, για χρόνια σεφ σε εστιατόρια της περιοχής, ήταν έτοιμος να ανακοινώσει την υλοποίηση ενός δεκαετούς ονείρου του: τη δημιουργία ενός δικού του εστιατορίου, με τις απολύτως δικές του επιλογές. Το «Navarino Bay», όπως θα λέγεται το κατάστημά του στη μικρή πόλη των 50.000 κατοίκων της αμερικανικής Ανατολής, θα βρίσκεται σε ένα ανακαινισμένο κτίριο στο κέντρο του Χάντιγκτον. Μάλιστα, το κτίριο θα είναι πολλαπλών εμπορικών και τροφοδοτικών χρήσεων, με υπαίθριο χώρο για φαγητό και παιχνίδια για όλη την οικογένεια. «Ηθελα να φέρω στην πόλη κάτι που δεν είχε: ένα ελληνικό εστιατόριο. Ηθελα να φέρω κάτι φρέσκο», λέει ο Γιώργος Αλεξανδρόπουλος. Γνώμονας του «Navarino Bay», που θα ξεκινήσει με 20 άτομα προσωπικό, η ελληνική κουζίνα, με στοιχεία από την αντίστοιχη γαλλική, ισπανική και ιταλική. «Η ελληνική κοινότητα το υποδέχθηκε με χαρά. Αλλωστε, το κέντρο του Χάντιγκτον δεν έχει τέτοιο εστιατόριο από το 1970».

Στα προάστια της πρωτεύουσας Ουάσιγκτον αποφάσισαν, κόντρα στο ρεύμα της εποχής που παρασύρει επιχειρηματίες και σεφ στο κέντρο, ο Mike Isabella και ο Γιώργος Παγώνης να δημιουργήσουν δύο υψηλής αισθητικής εστιατόρια: το Kapnos Taverna στο Arlington και το Kapnos Kouzina στο Bethesda. «Οι κάτοικοι των προαστίων θέλουν να πηγαίνουν σε εστιατόριο πόλης, δίχως να χρειάζεται να κατεβαίνουν στο κέντρο», λέει ο Mike Isabella, ο οποίος τον προηγούμενο μήνα εγκαινίασε ένα ακόμη, νησιωτικής κουζίνας, υποκατάστημα του Kapnos Taverna, στο College Park στο γειτονικό Μέριλαντ. Ο σεφ Γιώργος Παγώνης ειδικεύεται, εξάλλου, στα θαλασσινά και στα λαχανικά, από μεζέδες, όπως μάλιστα καταγράφεται στο μενού, έως πλήρη πιάτα και σαλάτες.

Σπάρτη – Νέα Υόρκη

Από τη Σπάρτη στο Χάρτσντεϊλ της Νέας Υόρκης, οι 31χρονοι φίλοι Ηλίας Χίος και Γιάννης Παπαγεωργίου αποφάσισαν να κινηθούν… παραδοσιακά. Τον περασμένο Αύγουστο άνοιξαν στο προάστιο της αμερικανικής μητρόπολης το «Gyro Gyro», προσφέροντας, σε μεγάλες μέχρι στιγμής ποσότητες, αυτό που φαντάζεται κανείς από το όνομα του καταστήματος. Οι δύο Σπαρτιάτες, όπως οι ίδιοι λένε, έχουν μεγαλώσει μέσα στην ποδιά της μητέρας τους στην κουζίνα και έχουν μαθητεύσει δίπλα σε σύγχρονους σεφ της Νέας Υόρκης. Αυτό που επιθυμούν είναι να επενδύσουν στο takeaway και στο delivery, ωστόσο ήθελαν να δημιουργήσουν ένα χώρο για τους περαστικούς, που θέλουν να δοκιμάσουν σουβλάκι και ελληνικές σαλάτες, βλέποντας τα πάντα να ψήνονται, να μαγειρεύονται και να ετοιμάζονται μπροστά τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή