Μπορεί η Αμφίπολη να βαίνει προς τη λήθη καθώς δεν έχει συνεχιστεί η έρευνα που έφερε στο φως το μνημείο. Τα Αντικύθηρα όμως και η ενάλια ανασκαφή που γίνεται από το 2014 στο αρχαίο σκαρί εξακολουθεί να μας συναρπάζει για τον πλούτο και το ενδιαφέρον των ευρημάτων. Αν σκεφτεί κανείς την ομορφιά και τη σημασία του φορτίου του πλοίου, τότε μόνον θετικές εκπλήξεις θα έχουμε.
Την ερχόμενη εβδομάδα θα είναι η τρίτη φορά που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την «εσοδεία» των δυτών-αρχαιολόγων, με 37 αντικείμενα που ανασύρθηκαν από τα 55 μέτρα βάθος, κατά την περίοδο των τεσσάρων ετών. Την παράσταση αναμένεται βέβαια να κλέψει το τμήμα ενός αγάλματος – ένα χάλκινο χέρι που βγήκε φέτος από τον πυθμένα. Μαζί, και ένας μυστηριώδης στρογγυλός δίσκος που δεν μας έχει αποκαλύψει ακόμα το μυστικό του: είναι τμήμα από τη διακόσμηση ή θα μπορούσε και να συσχετιστεί με τον περίφημο μηχανισμό; Θα μάθουμε στο μέλλον.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί ως είθισται στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Λασκαρίδη στον Πειραιά, σε συνεργασία με την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, που εκπονεί αυτήν τη σπουδαία έρευνα. Θα την εγκαινιάσει την ερχόμενη Δευτέρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης έδειξε ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή της έρευνας, συνεπικουρώντας τους Ελληνες αρχαιολόγους και τους ξένους συναδέλφους τους, με το σκάφος του «Γλάρος»: από τον Δημήτρη Κουρκουμέλη και τον Θεοτόκη Θεοδούλου μέχρι τον Αμερικανό Μπρένταν Φόλεϊ και τον διάσημο Βρετανό δύτη Φιλ Σαρπ, όλη η ομάδα έχει επιδείξει τρομερή αφοσίωση, σε συχνά αντίξοες συνθήκες.
Ο εφοπλιστής έχει παραμείνει σταθερός υποστηρικτής της προσπάθειας, που κεντρίζει τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Λάτρης της θάλασσας, παρακολουθεί από κοντά το δύσκολο εγχείρημα και καμαρώνει δικαίως που οι «καρποί» παρουσιάζονται σε μια ξεχωριστή έκθεση, η οποία φιλοξενείται στο ωραίο νεοκλασικό στο Πασαλιμάνι.
Το ίδρυμα που κλείνει το 2018 δέκα χρόνια ζωής και εορτάζει από τον Ιανουάριο έχει εισφέρει πολλά στον τομέα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης, προχωρώντας πέρα από τη δανειστική βιβλιοθήκη, που το έκανε εξαιρετικά δημοφιλές στον Πειραιά. Το εύρος των δραστηριοτήτων του δεν αφορά μόνον ένα τεράστιο πια corpus σπάνιων, ιστορικών βιβλίων –από την Αλωση και μετά– αλλά και πολλά αρχεία ανθρώπων των γραμμάτων. Ολα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο δέχθηκε στα εκπαιδευτικά του προγράμματα δεκάδες χιλιάδες παιδιά από ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά χάρις στην αείμνηστη Μαριλένα Λασκαρίδη που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, έκανε δράσεις στα πιο απομακρυσμένα μέρη της πατρίδας μας. Τώρα το έργο της συνεχίζει η πρωτότοκη Κατερίνα Λασκαρίδη που έχει το όνομα της γιαγιάς Καίτης, της θαυμαστής γυναίκας που ξεκίνησε μια μικρή δανειστική βιβλιοθήκη πριν από πολλές δεκαετίες στο Νέο Φάληρο. Κάπως έτσι τρεις γενιές μιας οικογένειας τηρούν την ίδια συγκινητική δέσμευση της προσφοράς.