Ο καθημερινός αγώνας ενός 18χρονου φοιτητή

Ο καθημερινός αγώνας ενός 18χρονου φοιτητή

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εκείνη την ημέρα του Δεκεμβρίου έβρεχε, κατά περιόδους έντονα. Αυτό όμως δεν πτόησε τον 18χρονο Βιατσισλάβ και τους γονείς του για το καθημερινό τους δρομολόγιο από του Παπάγου στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου, όπου έχει έδρα το Διδασκαλείο της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Λίγο μετά τις 12 ένα ταξί σταματά έξω από το Διδασκαλείο. Κατεβαίνουν η μητέρα του Βιατσισλάβ κρατώντας μία ομπρέλα και ο πατέρας του ανοίγοντας ένα αναπηρικό καροτσάκι. Κατόπιν ο πατέρας παίρνει αγκαλιά τον 18χρονο γιο του και τον βοηθάει να καθίσει, ενώ η μητέρα τούς προστατεύει από τη βροχή. «Η ίδια εικόνα κάθε μέρα, λίγο πριν από τη 1 το μεσημέρι όταν αρχίζουν τα μαθήματα, και λίγο μετά τις 5 το απόγευμα όταν τελειώνουν», παρατηρεί συγκινημένη η εργαζόμενη στο Διδασκαλείο, μιλώντας στην «Κ» για τη δύναμη ψυχής του Βιατσισλάβ που έχει κινητικά προβλήματα.

Ο Βιατσισλάβ ήλθε από την Ουκρανία στην Ελλάδα στις 2 Οκτωβρίου μαζί με την οικογένειά του, έχοντας λάβει έγκριση από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας να σπουδάσει Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Πριν από την εισαγωγή του στα πανεπιστημιακά έδρανα, παρακολουθεί μαθήματα στο Διδασκαλείο, όπου η Νέα Ελληνική διδάσκεται ως δεύτερη ξένη γλώσσα. «Ηλθαμε από το Ντνίπρο για να σπουδάσει ο Βιατσισλάβ», λέει στην «Κ» η μητέρα του η Λουντμίλα, και ο τόνος της φωνής αλλά και το βλέμμα της δείχνουν τις θυσίες που κάνουν οι δύο γονείς για το παιδί τους. Το κόστος για το ταξί προσεγγίζει τα 300 ευρώ τον μήνα.

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών διαθέτει Μονάδα Προσβασιμότητας Φοιτητών με Αναπηρία, που έχει ειδικά διαμορφωμένο όχημα το οποίο μπορεί να μεταφέρει ταυτόχρονα πέντε φοιτητές, από τους οποίους δύο με αναπηρικό κάθισμα ή αμαξίδιο. Παρότι αρμοδίως έχει γίνει η σχετική κρούση ο Βιατσισλάβ να εξυπηρετείται από τη Μονάδα, η απάντηση δεν ήταν θετική με τη δικαιολογία ότι υπάρχουν ήδη αρκετά δρομολόγια για φοιτητές του ιδρύματος.

Επίσης, ελέχθη ότι τα κρατικά αυτοκίνητα έχουν συγκεκριμένο αριθμό λίτρων που μπορούν να καταναλώσουν κάθε μήνα, και βάσει αυτού προσαρμόζεται και ο αριθμός των δρομολογίων του οχήματος. Οι γονείς του Βιατσισλάβ προτείνουν να πληρώνουν το κόστος της βενζίνης, ώστε το παιδί να μεταφέρεται με το ειδικά διαμορφωμένο όχημα και όχι με ταξί.

Οταν υπάρχει διάθεση, δεν λένε ότι βρίσκεται και η λύση;

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή